Brak jedzenia lub picia jest powszechny u osób z chorobą Alzheimera. W wielu przypadkach można je ponownie nakłonić do jedzenia i picia, jeśli pozna się przyczynę.
Większość czasu, można obsługiwać te kwestie w domu, ale zadzwonić pod numer 911 lub zabrać ukochaną osobę do pogotowia lub lekarza od razu, jeśli wykazują oznaki:
-
Delirium. Osoba ta jest bardziej roztargniona i zapominalska niż zwykle, ma mniej energii, widzi rzeczy, których nie ma, ma nagłe zmiany w osobowości i zachowaniu, jest dziwnie emocjonalna lub bredzi podczas rozmowy.
-
Poważne odwodnienie. Ich organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości płynów, aby zaspokoić swoje potrzeby. Zauważysz co najmniej pięć z tych oznak: bardzo rzadkie siusianie, ciemnożółty mocz, suchy język, zapadnięte oczy, dezorientacja, osłabienie, szybkie bicie serca lub problemy z mówieniem.
-
Wysoka gorączka. U osób starszych wysoka jest temperatura ciała wynosząca 101 F lub więcej.
-
Ból brzucha, zwłaszcza jeśli występują wymioty.
Wezwać lekarza, jeśli:
-
nagle przestać jeść lub pić przez 24 godziny bez innych oznak choroby
-
mieć niską gorączkę przez ponad 24 godziny
-
Zaprzestanie jedzenia i picia po zmianie leków
-
Nie wypróżniać się przez 4 dni
-
Oddychają szybciej niż zwykle
-
Sprawiają wrażenie, jakby były chore na nową chorobę lub taką, która się pogłębia
Co powoduje?
Osoby z chorobą Alzheimera mogą zwolnić lub przestać jeść lub pić z wielu powodów. Jeśli obserwujesz swoją ukochaną osobę i łączysz wskazówki, często możesz sprawić, że znów zacznie jeść i pić.
Czasami jest to oznaka stanu, który należy zrozumieć i szybko podjąć działania. Jeśli problem pojawił się nagle, prawdopodobnie jest spowodowany czymś innym niż demencja. Szukaj takich oznak:
-
Nowa lub pogarszająca się choroba: Przeziębienie, infekcja dróg moczowych, problem żołądkowy, przewlekła choroba, a nawet zaparcia mogą sprawić, że ktoś je lub pije mniej.
-
Depresja lub lęk: Osoby, które czują się smutne i niespokojne, mogą nie chcieć jeść.
-
Ból lub dyskomfort: Ból w dowolnym miejscu ciała, zwłaszcza w zębach i dziąsłach, może odebrać apetyt.
-
Leki: Efekty uboczne wielu leków powodują nudności, odbierają apetyt lub niepokoją żołądek.
-
Problemy z miejscem lub sposobem podawania jedzenia: Zmiany w miejscu, w którym mieszkają, co im się podaje, kto im pomaga lub relacje w miejscu, w którym mieszkają, mogą wpłynąć na ich apetyt.
-
Depresja: Ludzie, którzy czują się smutni i czują się beznadziejnie, zwykle dont chcą jeść.
Jeśli twój bliski jest w takim stanie, że trudno go nakarmić, może to być częścią naturalnego przebiegu demencji. Osoba ta może nie rozpoznawać jedzenia jako czegoś, co można zjeść, mogła utracić poczucie głodu i pragnienia lub może być rozproszona podczas posiłków.
Co możesz zrobić, aby pomóc?
Jeśli odmawiają jedzenia lub nie chcą otworzyć ust, ale nie wyglądają na poważnie chore, mogą nie zdawać sobie sprawy, że jedzenie jest do zjedzenia. Pozwól im powąchać lub poczuć je, aby dać im szansę na rozpoznanie. Może również pomóc podanie jedzenia na naczyniach, które są innego koloru niż jedzenie. Dzięki temu łatwiej jest im je zobaczyć i wiedzieć, co to jest. Utrzymuj obszar wolny od niebezpiecznych rzeczy, takich jak ostre noże, lub rzeczy, których nie mogą jeść, jak opakowania keczupu lub papierowe serwetki.
Podawaj im największy posiłek w czasie, kiedy są najbardziej głodne. Proponuj jedzenie o tej samej porze każdego dnia. Kiedy ktoś jest w rutynie, będzie głodniejszy w porze posiłku. Upewnij się, że jedzenie nie jest zbyt gorące lub zimne. Osoby z chorobą Alzheimera często zmieniają swoje upodobania, więc być może będziesz musiał próbować różnych potraw, aż znajdziesz coś, co im się spodoba. Twoja ukochana osoba może nie pamiętać o otwarciu ust. Delikatnie przypomnij jej, ale nie wciskaj jedzenia na siłę. Żucie lub otwieranie ust może sprawiać ból.
Sprawdzaj, czy w jamie ustnej nie ma owrzodzeń, zaczerwienień, złych zębów lub innych oznak podrażnienia. Jeśli uważasz, że jest to problem, zabierz je do dentysty. Pomóż im dbać o jamę ustną. Powinny one myć zęby dwa razy dziennie. Jeśli to możliwe, czyść przestrzenie między zębami za pomocą nici dentystycznej lub szczoteczki międzyzębowej. Większość ubytków i infekcji w jamie ustnej zaczyna się między zębami, więc jest to szczególnie ważne.
Mogą mieć również problemy z poruszaniem mięśniami, aby otworzyć usta. W takim przypadku można zapytać lekarza lub terapeutę zajęciowego o sposoby pomocy w jedzeniu.
Pomocne może być podawanie tylko takich pokarmów, które są łatwe do przeżucia i przełknięcia, jak np. mus jabłkowy, jogurt lub pokarmy przecierowe. Trzymaj się z dala od lepkich pokarmów, takich jak masło orzechowe lub gorących napojów, takich jak kawa. Pokrój stałe jedzenie na małe kawałki.
Jeśli dziecko nie żuje dobrze, kaszle lub dławi się podczas jedzenia, każ mu przełknąć kilka razy pomiędzy kęsami. Spraw, aby podczas jedzenia siedziało prosto. Sprawdź, czy potrafi wziąć głęboki oddech i wstrzymać go podczas jedzenia lub picia, a następnie wydychać. Pomocny może być kaszel podczas wydechu. Osoba w późniejszym stadium choroby Alzheimera może nie być w stanie wykonać wszystkich tych czynności, ale powinna być w stanie siedzieć prosto, przyjmować małe ilości i połykać między kęsami. Obserwuj, czy kaszlą, sapią, nie mogą oddychać lub chwytają się za klatkę piersiową lub gardło.
Jeśli dziecko jest niespokojne lub rozproszone podczas posiłku, podaj mu posiłek w spokojnym miejscu, bez rozpraszania uwagi. Jeśli mają tendencję do chodzenia, podawaj im jedzenie, które mogą nosić, takie jak kanapka lub jedzenie z palca, chyba że mogą się zakrztusić lub nie mogą przełknąć. Podawaj im tylko jeden lub dwa rodzaje jedzenia na raz i używaj tylko jednego lub dwóch przyborów. Zbyt duży wybór może je zdezorientować. Pozwól im poświęcić tyle czasu, ile potrzebują, aby skończyć. Jeśli spróbujesz tych rzeczy, a one nadal będą niespokojne, porozmawiaj z lekarzem.
Możesz też spróbować jeść razem z nimi. Mogą cię naśladować i też jeść. Jeśli nadal nie chce jeść, zabierz jedzenie i spróbuj ponownie za 15-30 minut.
Utrzymuj je również tak aktywne, jak to tylko możliwe. Każda forma ćwiczeń zwiększy ich apetyt i zmniejszy pobudzenie.
Jakie problemy zdrowotne może powodować?
Niewystarczająca ilość jedzenia i picia może prowadzić do:
-
Odwodnienia: Aby upewnić się, że otrzymują wystarczającą ilość płynów, podawaj im napoje, które są łatwe do wypicia i które lubią. Spróbuj wody smakowej, soków, napojów sportowych, lemoniady lub Popsicles. Osoby z zaawansowaną chorobą Alzheimera często przestają pić, aż do odwodnienia. Jest to często część procesu zachodzącego pod koniec życia. Jeśli Twój bliski często się odwadnia lub jest w zaawansowanym stadium choroby Alzheimera, powinieneś mieć plan, czy użyć rurek do karmienia lub kroplówki.
-
Utrata wagi: Może to być oznaką innych problemów, ale jeśli ktoś nie je, to jest to najbardziej prawdopodobna przyczyna. Jeśli Twoja ukochana osoba straciła więcej niż 5 funtów w ciągu tygodnia lub 10 funtów w ciągu miesiąca, powinna udać się do lekarza. Aby pomóc im utrzymać wagę, pomijaj pokarmy niskotłuszczowe lub niskokaloryczne. Podawaj wysokokaloryczne pokarmy, takie jak koktajle mleczne, napoje proteinowe, lody i smoothie. Jeśli utrata wagi nie ustępuje, należy porozmawiać z lekarzem.
Rurki do karmienia
Jeśli problem nie ustąpi lub nasili się, trzeba będzie zdecydować, czy należy spróbować sztucznego odżywiania, np. za pomocą rurki do karmienia. Nie jest to łatwa decyzja.
Warto zapytać bliską osobę, co sądzi o sztucznym odżywianiu, zanim będzie ono potrzebne. Jeśli można, należy spisać jej życzenia. Nazywa się to dyrektywą wstępną. Postaraj się, aby podczas rozmowy obecny był lekarz, pielęgniarka lub pracownik socjalny, który udzieli wskazówek. Kiedy nadejdzie czas, łatwiej będzie Ci podjąć decyzję o założeniu rurki, jeśli znasz ich życzenia.
Ogólnie rzecz biorąc, rurki żywieniowe nie zapewniają lepszego odżywiania, nie zmniejszają szans na zapalenie płuc ani nie pomagają ludziom, którzy je stosują, żyć dłużej. Ponadto, rurki mogą być niewygodne. Jednak niektórym osobom pomagają. Jeśli lekarz uważa, że Twoja ukochana osoba może jeść samodzielnie, rurka może pomóc jej pozostać odżywioną do czasu poprawy stanu zdrowia. Lekarz może pomóc Ci zdecydować, na ile jest to prawdopodobne.
