Doktor dzieli się tym, co Ty i Twoja rodzina powinniście wiedzieć o demencji i chorobie Alzheimera.
Diagnoza demencji może być druzgocąca - nie tylko dla osoby chorej, ale także dla tych, którzy ją kochają. Theres żałoby, że występuje. Nie straciłeś ukochanej osoby, ale osoba, którą znasz, zmieni się, mówi Rosanne M. Leipzig, MD, profesor medycyny geriatrycznej w Mount Sinai School of Medicine w Nowym Jorku.
Jeśli ty lub ktoś bliski ma Alzheimera lub inny rodzaj demencji, oto sześć kroków, które pomogą ci radzić sobie z chorobą teraz i w przyszłości.
Po diagnozie
Rób co możesz, póki możesz.
Mówię nowo zdiagnozowanym pacjentom: "Porozmawiajmy o tym, co możesz zrobić, póki masz władzę, abyś mógł zdecydować, jak potoczą się kolejne lata" - mówi Lipski. Podejmowanie takich decyzji, samodzielnie lub z pomocą członków rodziny, może być wzmacniające. Jak mówi Leipzig, należy wcześnie sporządzić dokumentację zawierającą zalecenia lekarskie, testamenty życia i plany opieki długoterminowej.
Wycieczka, na którą zawsze chciałeś się wybrać? Pomyśl o zaplanowaniu jej już teraz.
Bądź zaangażowany.
Ninith Kartha, adiunkt w Loyola University Chicago Stritch School of Medicine, mówi, że po zdiagnozowaniu demencji można czuć się smutnym, a nawet mieć depresję. Należy jednak oprzeć się chęci zaszycia się w domu. Zamiast tego spędzaj czas z członkami rodziny i przyjaciółmi, uczęszczaj na nabożeństwa lub nawet idź na zakupy, mówi Kartha.
Jeśli czujesz się beznadziejnie, udaj się do lekarza; może on przepisać ci leki antydepresyjne, terapię lub obie te metody.
Jeśli jesteś opiekunem, zachęcaj ukochaną osobę do robienia tych rzeczy razem z tobą. Wsparcie społeczne może pomóc mu zwalczyć depresję i pozostać aktywnym, co jest dobre dla jego ogólnego zdrowia. Nie rób tego sam. Poproś innych członków rodziny, aby się przyłączyli.
Zdobądź wiedzę.
Im więcej informacji i pomocy będziesz miał, tym łatwiej będzie Ci zachować zdrowie i bezpieczeństwo. Pacjenci, a w razie potrzeby także ich rodziny, powinni pozostawać w ścisłym kontakcie ze swoimi lekarzami, a także pracownikami socjalnymi, terapeutami i innymi specjalistami zalecanymi przez lekarza - mówi Lipski.
Należy również korzystać z bezpłatnych usług społecznych, takich jak grupy wsparcia działające przy lokalnym stowarzyszeniu Alzheimers Association, uniwersyteckie kliniki prawne oraz szpitalne usługi doradcze.
Dla bliskich
Podejdź do sprawy łagodnie.
W miarę pogłębiania się demencji, wybuchy i inne zmiany osobowości mogą być coraz częstsze. Jeśli jesteś opiekunem, pamiętaj, że denerwujące zachowanie twojej bliskiej osoby nie jest czymś osobistym ani celowym. Ta osoba jest chora, mówi dr Zaldy S. Tan, dyrektor medyczny UCLA Alzheimer's and Dementia Care Program. Głośne i stanowcze zachowanie nie pomaga osobie z demencją myśleć jaśniej, mówi Tan. Kiedy więc czujesz, że Twoja cierpliwość jest na wyczerpaniu, poproś kogoś, aby Cię zastąpił, podczas gdy Ty odetchniesz.
I nie mów wokół ukochanej osoby, jakby jej nie było, mówi Lipski. Nawet w późnych stadiach, osoba z demencją zazwyczaj wie, że ktoś o niej mówi, a to może wywołać irytację, a nawet paranoję.
Opiekunowie: Najpierw zadbaj o siebie.
Kiedy opiekujesz się bliską osobą z demencją, łatwo jest czuć się tak zajętym lub przytłoczonym, że skąpisz snu i ćwiczeń. Ważne jest, aby dobrze się odżywiać i unikać izolacji, mówi dr Brian Carpenter, profesor Uniwersytetu Waszyngtońskiego w St. Louis i psycholog, który specjalizuje się w relacjach rodzinnych w późniejszym okresie życia. Louis i psycholog, który specjalizuje się w relacjach rodzinnych w późniejszym okresie życia.
Poczucie winy i obowiązku jest normalne - Moja mama nie uznaje nikogo poza mną; Co jeśli tacie stanie się coś złego, bo mnie tam nie ma? Poproś członków rodziny i małżonków o pomoc, skorzystaj z programów społecznych, takich jak opieka społeczna, lub poproś sąsiada o pomoc, mówi Carpenter. Zamiast czuć się źle z powodu wyjścia na spacer, pamiętaj, że będziesz w stanie lepiej opiekować się członkiem rodziny, jeśli nie będziesz chory lub zmęczony.
Zasoby dla opiekunów i osób z demencją na obszarach wiejskich mogą być ograniczone, a wsparcie rządowe różni się w zależności od stanu. Kilka miejsc, w których warto spróbować:
-
Kościoły
-
Szpitale wspólnotowe
-
Kolegia lub uniwersytety
-
Państwowy departament opieki społecznej
-
Gminne ośrodki dla seniorów
Nie trać z oczu dobrych chwil.
Wyciągnij album ze zdjęciami lub puść ulubioną muzykę. Wspominanie może pomóc osobom z demencją i ich opiekunom nawiązać więź i zmniejszyć obciążenie psychiczne, mówi Leipzig. Nawet w ostatnich stadiach demencji możesz być zaskoczony tym, jak wiele pamięta twoja ukochana osoba".
Należy pamiętać, że jak w przypadku każdej choroby, będą wzloty i upadki, mówi Carpenter. Kiedy masz zły dzień, za rogiem będzie dobry. Ludzie często utożsamiają demencję z przykutym do łóżka -- ale theres dużo życia do zrobienia po diagnozie.
