Jeśli Twoje dziecko ma padaczkę, Twoja lista rzeczy do zrobienia różni się od listy rodziców dziecka, które jej nie ma. Poniższe wskazówki mogą sprawić, że wszystko będzie nieco łatwiejsze.
Te wskazówki mogą pomóc uczynić codzienne życie nieco łatwiejszym.
Radzenie sobie z emocjami
To naturalne, że dziecko cierpiące na przewlekłą chorobę lub różniące się od innych dzieci czuje się urażone. Dzieci z chorobą taką jak epilepsja mogą mieć problemy emocjonalne, takie jak niska samoocena lub depresja. Może to pochodzić z wewnątrz (złość, wstyd, frustracja) lub z zewnątrz (dokuczanie).
Możesz pomóc swojemu dziecku poradzić sobie z tymi uczuciami.
Upewnij się, że Twoje dziecko rozumie jak najwięcej na temat choroby. Istnieje wiele zasobów internetowych dostępnych specjalnie dla dzieci.
Postaraj się, aby były pozytywne o swojej chorobie i skupić się na rzeczach, które mogą zrobić. Padaczka może nakładać ograniczenia na Twoje dziecko. Mimo to, powinno ono być w stanie brać udział w większości zajęć. Jednocześnie należy pomóc mu dowiedzieć się, jak może zminimalizować ryzyko.
Możesz również pomóc reszcie rodziny w dostosowaniu się:
Upewnij się, że pozostałe dzieci rozumieją chorobę swojego rodzeństwa. Jeśli czują się zaniedbane, postaraj się spędzać z nimi więcej czasu.
Jeśli uważasz, że jest to konieczne, poszukaj porady rodzinnej. Może ona pomóc wszystkim zrozumieć, jak wspólnie radzić sobie ze skutkami choroby.
Pokaż wszystkim, co mają robić, jeśli Twoje dziecko ma atak. Dzięki temu nie będą się bać, gdy taki się pojawi.
Dzieci i leki na padaczkę
Jeśli Twoje dziecko przyjmuje leki na padaczkę, współpracuj z lekarzem, aby upewnić się, że przyjmuje je prawidłowo. Będziesz musiał:
-
Znać harmonogram przyjmowania leków (ile razy dziennie należy je przyjmować, czy należy je przyjmować z jedzeniem, itp.)
-
Dowiedz się, co zrobić, jeśli dziecko zapomni przyjąć dawkę.
-
Dowiedz się, czy jakieś leki wymagają badania krwi.
-
Bądź świadomy skutków ubocznych i dowiedz się, co z nimi zrobić.
-
Należy zapytać lekarza, co zrobić, jeśli dziecko jest chore lub ma gorączkę (która może wywołać drgawki).
-
Upewnij się, że szkoła Twojego dziecka wie, że przyjmuje ono leki na padaczkę. Jeśli to konieczne, zaplanuj przyjmowanie leków w szkole.
-
Zawsze miej przy sobie szczegółową listę leków.
Postępowanie z problematycznymi zachowaniami u dzieci z epilepsją
Pamiętaj, że dzieci z padaczką powinny być w miarę możliwości traktowane jak każde inne dziecko. Tak jak dzieci z padaczką mogą chodzić do szkoły, uprawiać sporty i chodzić na randki, tak samo mogą zostać zakrzyczane przez rodziców, kiedy przekroczą linię. Nie należy pozwalać, aby epilepsja usprawiedliwiała złe oceny i nie należy pozwalać, aby usprawiedliwiała złe zachowanie.
Jak powie ci każdy lekarz lub książka o wychowaniu, dzieci potrzebują dyscypliny. Traktowanie dziecka jak inwalidy to niezawodny sposób na to, by zachowywało się jak inwalida. Co gorsza, możesz zmienić je w tyrana. Dzieci są inteligentne. Jeśli dziecko widzi, że boisz się sprawić mu przykrość z powodu jego stanu, może to wykorzystać.
Łatwość w stosunku do jednego dziecka z epilepsją może również budować niechęć wśród innych dzieci. Mogą one już czuć, że dziecko z padaczką dostaje więcej uwagi niż one. Jeśli widzą, że ich rodzeństwo wymyka się spod kontroli z nieakceptowalnym zachowaniem, będą się złościć.
Pamiętaj, że rozpieszczone, skupione na sobie dziecko nie będzie popularne na placu zabaw. Nadmierna pobłażliwość z Twojej strony może pogorszyć umiejętności społeczne Twojego dziecka.
Oczywiście, decyzje dotyczące dyscypliny należy podejmować w zależności od konkretnego przypadku. Jeśli napady u dziecka są całkowicie niekontrolowane, być może trzeba będzie w pewnym stopniu dostosować zwykłą dyscyplinę. Ponadto, niektóre dzieci chore na padaczkę mają również problemy rozwojowe lub problemy z nauką, które mogą sprawić, że wychowanie ich będzie większym wyzwaniem.
Pamiętaj, że złe zachowanie Twojego dziecka może być związane z efektami ubocznymi leków na padaczkę. Niektóre leki mogą sprawić, że dziecko będzie nadpobudliwe, wyczerpane lub zapominalskie.
Niezależnie od przyczyny, nie osiadaj na laurach i zaakceptuj sytuację. Jeśli napady Twojego dziecka są niekontrolowane lub jeśli uważasz, że leki powodują problemy, porozmawiaj z lekarzem. Pozwalanie na utrzymywanie się problemów - podczas gdy Ty żyjesz w strachu, że zdenerwujesz dziecko i sprowokujesz napad - nie jest zdrowe dla nikogo. Brak dyscypliny pogarsza zachowanie, a dyscyplina sama w sobie nie pogarsza stanu epilepsji.
Co jeszcze mogę zrobić?
Zwracaj uwagę na dziecko w pobliżu wody, zarówno w domu, jak i na zewnątrz.
W domu:
-
Pilnuj ich w wannie.
-
Upewnij się, że drzwi do łazienki otwierają się na zewnątrz, abyś mogła je otworzyć, w razie gdyby dziecko upadło. Zdejmij blokady z drzwi łazienkowych.
-
Sprawdź, czy odpływ w wannie działa prawidłowo.
-
Utrzymuj wodę w wannie na niskim poziomie.
-
Utrzymuj niską temperaturę wody, aby zapobiec oparzeniom.
-
Zainstaluj siedzisko pod prysznicem lub w wannie z pasem bezpieczeństwa.
-
Trzymaj wszystkie urządzenia elektroniczne z dala od zlewu lub wanny.
Z dala od domu:
-
Nie pozwól im pływać samym.
-
Upewnij się, że wszyscy dorośli, w tym ratownicy i instruktorzy, wiedzą, że Twoje dziecko ma epilepsję.
-
Jeśli dziecko ma atak podczas pływania, jak najszybciej wyciągnij je z wody.
-
Jeśli cokolwiek wydaje się być nie tak, należy natychmiast wezwać lekarza.
