Dowiedz się więcej od lekarza na temat objawów zaburzeń odżywiania.
Anorexia nervosa.
Charakteryzuje się utratą wagi często w wyniku nadmiernej diety i ćwiczeń, czasami do punktu głodu. Osoby cierpiące na anoreksję mają poczucie, że nigdy nie będą wystarczająco szczupłe i nadal postrzegają siebie jako grube, pomimo ekstremalnej utraty wagi.
Zaburzenie unikania/ograniczania przyjmowania pokarmów (ARFID). Ten stan charakteryzuje się jedzeniem bardzo mało i/lub unikaniem pewnych pokarmów. Zazwyczaj zaczyna się w dzieciństwie. Osoby z ARFID mogą unikać pewnych pokarmów ze względu na ich teksturę lub zapach.
Bulimia nervosa.
Stan ten charakteryzuje się cyklami skrajnego objadania się, znanego jako bingeing, po którym następuje oczyszczanie lub inne zachowania mające na celu zrekompensowanie przejedzenia. Wiąże się to również z poczuciem utraty kontroli nad jedzeniem.
Zaburzenia odżywiania się w dużych ilościach
. Charakteryzuje się regularnymi epizodami skrajnego przejadania się i poczuciem utraty kontroli nad jedzeniem.
Zaburzenia odżywiania mają tendencję do rozwoju w okresie nastoletnim i młodych lat dorosłych, i są znacznie bardziej powszechne u dziewcząt i kobiet. Nikt nie zna dokładnej przyczyny zaburzeń odżywiania, ale wydają się one współistnieć z psychologicznymi i medycznymi problemami, takimi jak niska samoocena, depresja, lęk, problemy z radzeniem sobie z emocjami i nadużywanie substancji.
Dla niektórych osób, zaabsorbowanie jedzeniem staje się sposobem na zdobycie kontroli nad jednym z aspektów ich życia. Chociaż na początku może to być po prostu jedzenie trochę więcej lub mniej niż zwykle, zachowanie to może wymknąć się spod kontroli i przejąć kontrolę nad życiem danej osoby. Zaburzenia odżywiania są poważnym problemem medycznym, który może mieć długotrwałe konsekwencje zdrowotne, jeśli pozostawi się je bez leczenia.
Jego wspólne dla ludzi z zaburzeniami odżywiania, aby ukryć swoje niezdrowe zachowania, więc może być trudno rozpoznać oznaki zaburzenia odżywiania, zwłaszcza wcześnie. Należy pamiętać, że nie można koniecznie powiedzieć, jak ktoś wygląda - w tym ich rozmiar - jeśli mają zaburzenia odżywiania.
Oto bardziej szczegółowe spojrzenie na objawy anoreksji, bulimii i zaburzeń odżywiania.
Objawy anoreksji nerwowej
Osoby cierpiące na anoreksję nerwową odczuwają skrajny lęk przed przybraniem na wadze. Często stosują diety i ćwiczenia fizyczne, czasami aż do śmierci głodowej. Około jedna trzecia do jednej połowy anorektyków ma również skłonności do obżarstwa i oczyszczania się poprzez wymioty lub nadużywanie środków przeczyszczających. Osoby cierpiące na anoreksję mają zniekształcony obraz ciała, myśląc, że mają nadwagę, podczas gdy w rzeczywistości mają niedowagę. Mogą obsesyjnie liczyć kalorie i pozwalać sobie tylko na małe porcje pewnych specyficznych pokarmów. Po konfrontacji, osoba z anoreksją często zaprzecza, że istnieje problem.
Objawy anoreksji mogą być początkowo subtelne, ponieważ rozwija się ona stopniowo. Może zacząć się jako zainteresowanie dietą przed wydarzeniem takim jak szkolna potańcówka lub wakacje na plaży. Ale w miarę jak zaburzenie się utrwala, zaabsorbowanie wagą nasila się. To tworzy błędne koło: Im więcej osoba traci na wadze, tym bardziej ta osoba martwi się i ma obsesję na punkcie wagi.
Następujące objawy i zachowania są powszechne u osób z anoreksją:
-
Dramatyczna utrata wagi
-
Noszenie luźnych, obszernych ubrań w celu ukrycia utraty wagi
-
Zaabsorbowanie jedzeniem, dietami, liczeniem kalorii itp.
-
Odmowa spożywania niektórych pokarmów, takich jak węglowodany lub tłuszcze
-
Unikanie posiłków lub jedzenie w obecności innych osób
-
Przygotowywanie wyszukanych posiłków dla innych, ale odmawianie ich spożycia
-
Nadmierne ćwiczenia
-
Czynienie uwag na temat bycia grubym
-
Zaprzestanie miesiączkowania
-
Skarżenie się na zaparcia lub ból brzucha
-
Zaprzeczanie, że skrajna chudość jest problemem
Ponieważ osoby cierpiące na anoreksję są tak dobre w ukrywaniu tego, choroba może stać się poważna, zanim ktokolwiek z ich otoczenia zauważy, że coś jest nie tak. Jeśli uważasz, że ktoś, na kim Ci zależy, cierpi na anoreksję, ważne jest, aby natychmiast poddać go ocenie lekarza. Nieleczona anoreksja może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak niedożywienie i niewydolność organów. Jednak dzięki leczeniu większość osób z anoreksją odzyskuje utraconą wagę, a problemy fizyczne, które pojawiły się w wyniku anoreksji, ulegają poprawie.
Objawy Bulimii Nerwowej
Osoby cierpiące na bulimię mają epizody spożywania dużych ilości jedzenia (tzw. bingeing), po których następuje oczyszczanie (wymioty lub używanie środków przeczyszczających), poszczenie lub nadmierne ćwiczenia fizyczne w celu zrekompensowania przejedzenia.
W przeciwieństwie do anoreksji, osoby cierpiące na bulimię często mają normalną wagę. Ale mają ten sam intensywny strach przed przybraniem na wadze i zniekształcony obraz ciała. Postrzegają siebie jako grubych i desperacko chcą schudnąć. Ponieważ często czują wstyd i obrzydzenie do siebie, osoby z bulimią stają się bardzo dobre w ukrywaniu zachowań bulimicznych.
Poniżej przedstawiono wspólne oznaki bulimii:
-
Dowody na jedzenie w dużych ilościach, w tym znikanie dużych ilości jedzenia w krótkim czasie lub znalezienie wielu pustych opakowań po jedzeniu lub pojemników.
-
Dowody na oczyszczanie organizmu, w tym wycieczki do łazienki po posiłkach, odgłosy lub zapachy wymiotów, opakowania po środkach przeczyszczających lub moczopędnych
-
Pomijanie posiłków, unikanie jedzenia w obecności innych lub spożywanie bardzo małych porcji
-
Nadmierne ćwiczenia
-
Noszenie workowatych ubrań w celu ukrycia ciała
-
Narzekanie na to, że jest się grubym
-
Nadmierne używanie gumy, płynu do płukania ust lub miętówek
-
Ciągłe stosowanie diety
-
Blizny na kostkach od wielokrotnego wywoływania wymiotów
Nieleczona bulimia może powodować długotrwałe problemy zdrowotne, takie jak zaburzenia rytmu serca, krwawienie z przełyku spowodowane nadmiernym refluksem kwasu żołądkowego, problemy stomatologiczne i problemy z nerkami. Jednak bulimia może być skutecznie leczona poprzez terapię poznawczo-behawioralną, niektóre leki przeciwdrgawkowe, leki przeciwdepresyjne lub kombinacje tych terapii. Ważne jest, aby szukać pomocy, jeśli uważasz, że ktoś, na kim Ci zależy, ma bulimię.
Objawy zaburzeń odżywiania się po spożyciu alkoholu
Osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania się nie jedzą zbyt dużo przez cały czas, ale często zdarzają im się epizody, w których pochłaniają duże ilości jedzenia. Podobnie jak osoby cierpiące na bulimię, często czują się one pozbawione kontroli podczas tych epizodów, a później czują się winne i zawstydzone z tego powodu. Zachowanie to staje się błędnym kołem, ponieważ im bardziej czują się przygnębieni, tym częściej to robią. Ponieważ osoby z zaburzeniami odżywiania nie oczyszczają się, nie poszczą, ani nie ćwiczą po jedzeniu, zazwyczaj mają nadwagę lub są otyłe.
W przeciwieństwie do innych zaburzeń odżywiania, binge eating disorder jest prawie tak samo powszechne u mężczyzn jak u kobiet. Według statystyk National Institute of Mental Health, średni wiek w momencie rozpoczęcia dla binge eating disorder jest 25, i to jest bardziej powszechne u osób poniżej 60 roku życia.
Powszechne objawy zaburzenia odżywiania się obejmują:
-
Dowody na jedzenie w dużych ilościach, takie jak zniknięcie dużej ilości jedzenia w krótkim czasie lub znalezienie wielu pustych opakowań po jedzeniu lub pojemników.
-
Gromadzenie żywności lub ukrywanie dużych ilości jedzenia w dziwnych miejscach
-
Noszenie workowatych ubrań w celu ukrycia ciała
-
Opuszczanie posiłków lub unikanie jedzenia w obecności innych osób
-
Ciągłe stosowanie diety, ale rzadko utrata wagi
Ponieważ binge eating prowadzi do otyłości, może mieć poważne konsekwencje zdrowotne, jeśli nie jest leczony. Behawioralne programy redukcji wagi mogą być pomocne zarówno w utracie wagi, jak i w kontrolowaniu chęci objadania się. Stymulujący lek Vyvanse jest zatwierdzony przez FDA do leczenia zaburzeń odżywiania się. Ponadto, ponieważ depresja często idzie w parze z zaburzeniami odżywiania, leki przeciwdepresyjne i psychoterapia mogą również pomóc.
Rozpoznanie oznak i objawów zaburzenia odżywiania jest pierwszym krokiem w kierunku uzyskania pomocy dla niego. Zaburzenia odżywiania są uleczalne, a przy odpowiednim leczeniu i wsparciu, większość osób z zaburzeniami odżywiania może nauczyć się zdrowych nawyków żywieniowych i przywrócić swoje życie na właściwe tory.
