Od mojego pierwszego DVT w 2005 roku, Ive miał 14 przypadków zakrzepów krwi i zatorów płucnych płuc. Ta walka zmieniła sposób, w jaki żyję.
Ból w nodze okazał się być skrzepem krwi
Ten post jest pierwszym z serii Moje życie z zakrzepicą żył głębokich, zawierającej historie osób, które doświadczyły DVT.
Patrice Jones
Doświadczyłam zakrzepicy żył głębokich (DVT) 14 razy. Pierwszy raz pamiętam, jakby to było wczoraj.
Było to w 2005 roku - byłam w 5 miesiącu ciąży. Pracowałam w firmie prawniczej i często miałam ścisłe terminy realizacji projektów. Tego szczególnego lata, byliśmy zawaleni robotą. Siedziałam w swoim biurze i zamykałam drzwi, pracując gorączkowo, aby skończyć na cały dzień. Ośmiogodzinne dni czasami zamieniały się w dwunastogodzinne, zazwyczaj robiąc tylko przerwy na toaletę.
Pewnego dnia zauważyłem ból w tylnej części prawej nogi, który ustępował tylko wtedy, gdy podnosiłem nogę. Postanowiłem oprzeć nogę na innym krześle biurowym i kontynuować pracę. Około 2 dni po pierwszych oznakach dyskomfortu, po wielogodzinnej pracy przy biurku, próbowałem wstać. To był najbardziej przejmujący ból, jaki kiedykolwiek czułem w całym moim życiu.
Tylna część mojej nogi była gorąca w dotyku. Czułem się jakby słoń stał na mojej nodze. Ból z wnętrza mojej nogi był tak bardzo nie do zniesienia. Zakrzepica żył głębokich z pewnością zasługuje na swoją nazwę: ból, który czujesz w środku jest niewyobrażalny.?
Mój współpracownik zobaczył, że kuleję drugi dzień z rzędu. Zasugerował, żebym poszła do szpitala, bo to może być coś poważnego. Pamiętam, że pomyślałem sobie: Jak na świecie ból nogi może być poważny? Na szczęście pracowałem tylko cztery bloki od szpitala. Posłuchałem jego rady i po pracy poszedłem na izbę przyjęć. Kiedy dotarłem na miejsce, moja noga była już prawie całkowicie zdrętwiała, spuchnięta i bardzo bolała. Zacząłem nawet mieć palpitacje serca. To było tak bardzo bolesne. Prawdopodobnie zastanawiasz się, jak osoba może jednocześnie odczuwać ból i drętwienie - to najdziwniejsza rzecz w historii!
Na szczęście dla mnie, będąc w 5 miesiącu ciąży i skarżąc się na ból w nodze, można szybko dostać się na izbę przyjęć (później dowiedziałam się, że kobiety w ciąży są do pięciu razy bardziej narażone na rozwój DVT).
Po tym jak lekarze z ostrego dyżuru odesłali mnie na badanie ultrasonograficzne nóg, położyłam się w moim szpitalnym łóżku, myśląc o różnych rzeczach. Czy moje dziecko jest w porządku? Czy naciągnąłem mięsień w mojej nodze? Czy źle spałem? Zaczęłam się obwiniać. Przekonałam samą siebie, że to moja wina, że pracuję zbyt ciężko jako nowa mama i przyrzekłam sobie zmienić mój harmonogram pracy. Z pewnością lekarz miał przyjść do mojego łóżka i powiedzieć mi, że to tylko zwichnięcie i mogę iść do domu. Nie zrobił tego.
Zdiagnozowano u mnie pierwsze DVT. Za moim kolanem był ogromny skrzep krwi. Wypowiedziałam dokładnie to, co myślałam: Myślałem, że starzy ludzie mają zakrzepy, mam tylko 30 lat! Jak to się stało?
Okazało się, że mam gen, który sprawia, że jestem bardziej podatny na zakrzepy krwi, zwany genem protrombiny.
Podczas gdy byłem szczęśliwy by znaleźć przyczynę, wiedziałem, że to będzie początek serii medycznych bitew. Od mojego pierwszego DVT w 2005 roku, Ive miał 14 przypadków zakrzepów krwi i zatorów płucnych płuc. Ive walczy z tą bitwą DVT od ponad 15 lat. Żyję. Wygrywam. (I na wypadek, gdybyś się zastanawiał -- po tym pierwszym strasznym doświadczeniu, urodziłam zdrowego chłopca. Ma on teraz 15 lat i jest radością mojego życia).
Zakrzep krwi zmienił sposób, w jaki żyję. Zmienił się mój pogląd na życie. Musiałam się dostosować i wyrobić sobie nowe nawyki. Uświadomienie sobie, że DVT może być stałą częścią mojego życia, stanowiło wyzwanie. Jednak możemy wybrać, czy wygrywamy czy przegrywamy dzięki postawie, którą zdecydujemy się przyjąć. Wybieram płynąć z życiem jak woda, nigdy nie idąc pod prąd. Wszystko będzie dobrze. Każdego dnia mogę o tym decydować. To jest moja postawa.
Patrice zajmuje się zdrowiem i fitnessem od 2009 roku. Żyje z genem protrombiny i jest wielokrotną osobą, która przeżyła DVT i zatorowość płucną. Jej pasja do pomagania innym w zachowaniu zdrowia i sprawności fizycznej rozkwitła po tym, jak zrzuciła 75 kilogramów dzięki zdrowej diecie i ćwiczeniom. Jest mamą 15-letniego studenta i od 13 lat pracuje na pełen etat jako przedsiębiorca. Jest również zaangażowana w zbieranie funduszy dla różnych organizacji, takich jak organizacja Semper Fi i So Others Might Eat w Waszyngtonie, a także uczestniczy w organizacjach takich jak National Blood Clot Alliance, aby zwiększyć świadomość na temat DVT.
Patrice była powerlifterem, trenerem powerliftingu, trenerem fitness, biegaczką dystansową i przygotowuje posiłki dla swoich klientów. Lubi czytać, naturę, podnoszenie ciężarów i gotowanie. Śledź jej historię na Instagramie.
