Nie wierz w mit o tym, że cukrzyca równa się porażka. Kontroluj to, co możesz, stosując dietę i ćwiczenia.
Pomimo dziesięcioleci badań, które mówią co innego, wiele osób nadal wierzy w mity, że otyłość jest jedyną przyczyną cukrzycy typu 2, a choroba serca oznacza, że nie zarządzałeś cukrzycą w sposób prawidłowy.
Powinienem był ... Szkoda, że nie ... Dlaczego po prostu nie ...
Brzmi znajomo? Często żałujemy, że nie możemy cofnąć się w czasie i zrobić czegoś inaczej. Najlepiej jednak nie obwiniać się za to. Oto dlaczego:
Cukrzyca jest chorobą postępującą. Patrząc z zewnątrz, cukrzyca typu 2 wydaje się czymś, co można w pełni kontrolować. Ale nawet jeśli schudniesz, będziesz się zdrowo odżywiać, regularnie ćwiczyć i kontrolować poziom cukru we krwi, nie ma gwarancji, że Twój stan pozostanie bez zmian.
Im dłużej chorujesz na cukrzycę, tym większe szkody wysokie stężenie glukozy we krwi powoduje w naczyniach krwionośnych i nerwach wokół serca i w całym organizmie. Nie oznacza to, że każdy chory na cukrzycę typu 2 zachoruje na chorobę serca, ale uszkodzenie serca jest jedną z dróg, którą może podążać ta choroba. Cukrzyca często wcześnie powoduje uszkodzenie serca.
Geny odgrywają pewną rolę. Nie wybrałeś swoich genów; urodziłeś się z nimi. Niektóre z nich sprawiają, że jesteś bardziej podatny na cukrzycę niż inne. Chociaż dieta i ćwiczenia fizyczne są czynnikami wpływającymi na rozwój tego schorzenia, rodzinne występowanie cukrzycy typu 2 zwiększa prawdopodobieństwo jej wystąpienia. Zadaj sobie następujące pytanie: Czy gdyby Twoje geny zwiększały prawdopodobieństwo zachorowania na raka i gdybyś otrzymał diagnozę, czy obwiniałbyś się za to?
To nie jest pomocne. Jak we wszystkim w życiu, są rzeczy, które możesz zmienić, i takie, których nie możesz. Skup się na tym, jak możesz zadbać o siebie dzisiaj, nie pozwalając, by poczucie winy przesłoniło ci perspektywę.
Jak wpływają uczucia
Twoje zdrowie psychiczne ma wpływ na zdrowie fizyczne. Bez względu na to, jak bardzo logicznie myślisz o uczuciach, pozostają one nieusuwalne, dopóki się z nimi nie uporasz. Oto przewodnik, który pomoże ci uporać się z uczuciem porażki, kiedy będziesz na to gotowy:
Przeżyj żałobę. Niezależnie od tego, czy przystosowujesz się do diagnozy choroby typu 2, czy choroby serca, Twoje życie wygląda inaczej niż wcześniej. Nie ma nic złego w opłakiwaniu utraty życia bez tych problemów. W rzeczywistości jest to często niezbędny krok, zanim zaakceptujesz swój stan i ruszysz naprzód.
Zanotuj to. Poświęć czas na zauważenie swoich myśli. Kiedy czujesz się winny z powodu cukrzycy lub choroby serca, zapisz, gdzie jesteś, kto Cię otacza i co się dzieje. Oceń to w skali od 1 do 10. Po pewnym czasie możesz zacząć zauważać pewien schemat, który możesz zmienić, aby uniknąć negatywnych myśli.
Ćwicz pozytywne mówienie o sobie. Sposób, w jaki myślisz, ma duży wpływ na to, jak się czujesz. Mów do siebie życzliwie, gdy czujesz się winny. Używaj inspirujących cytatów lub afirmacji, aby zastąpić negatywne myśli pozytywnymi.
Wyznaczaj (i realizuj) cele. Trudno jest czuć się jak porażka, kiedy robisz wszystko, co w Twojej mocy. Wybierz coś, co możesz osiągnąć, np. 20 minut ćwiczeń dziennie przez tydzień. Dziel się swoimi zwycięstwami z innymi i świętuj siebie w zdrowy sposób.
Opracuj plan. Miej w tylnej kieszeni kilka gotowych taktyk na wypadek pojawienia się poczucia winy lub innych uczuć, takich jak złość. Weź kilka głębokich oddechów, odejdź od domu lub zmień kanał w swoim mózgu, dopóki nie uspokoisz się na tyle, by zająć się tym, co masz przed sobą. Jeśli potrzebujesz dodatkowej pomocy w ustaleniu, jak radzić sobie z takimi chwilami, trener zdrowia może porozmawiać z Tobą o sposobach radzenia sobie z nimi.
Wcześnie wykrywaj depresję. Cukrzyca to praca 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu i naturalne jest, że czujesz się wypalony czasem i energią, które trzeba poświęcić, aby jej sprostać. Jeśli zauważysz u siebie któreś z poniższych objawów, porozmawiaj z lekarzem:
-
Zmiany apetytu
-
Utrata zainteresowania rzeczami i ludźmi, których lubisz
-
Brak energii
-
Problemy z koncentracją
-
Myśli o wyrządzeniu sobie krzywdy
Poszukaj wsparcia. Pomocne jest nawiązanie kontaktu z innymi osobami, które wiedzą, jak wygląda życie z typem 2. Oprócz rodziny, przyjaciół i zespołu opieki zdrowotnej, warto skorzystać z internetowych lub osobistych grup wsparcia. Jeśli szukasz pomocy indywidualnej, pomyśl o rozmowie z terapeutą lub doradcą.
