Ci najlepsi sportowcy z chorobą Leśniowskiego-Crohna nie pozwolili, by choroba powstrzymała ich przed spełnieniem marzeń.
Fantastyczne osiągnięcia 10 najlepszych sportowców z chorobą Leśniowskiego-Crohna
Larry Nance Jr.
1/10
Napastnik ligi NBA Larry Nance Jr. przeszedł niedawno operację kolana, a jego powrót do zdrowia potrwa 6 tygodni. Sportowcy ciągle doznają kontuzji i muszą opuszczać mecze. Ale kiedy Nance był studentem pierwszego roku college'u, miał nawrót choroby Crohns'a, przez co stracił kilka tygodni wolnego i schudł 20 kilogramów. Teraz 28-latek czuje się szczęśliwy, że nie miał ostatnio nawrotów choroby, i poświęca się wspieraniu innych osób cierpiących na tę chorobę. Nadrzędnym celem byłoby znalezienie lekarstwa - powiedział portalowi People.com. Wierzy w pokazanie dzieciom i dorosłym, że będą musieli radzić sobie z tą chorobą do końca życia, ale nie powinna ona powstrzymywać cię przed byciem i osiągnięciem wszystkiego, czego pragniesz.
Ali Carter
2/10
Snooker to dyscyplina sportu podobna do bilardu, której początki sięgają 1882 roku. Choroba Crohna nigdy nie powstrzymała Allistera Cartera, brytyjskiego zawodowego snookerzysty. Dwukrotnie był wicemistrzem świata, zdobył cztery tytuły rankingowe i zajmuje 2. miejsce na świecie. Na zawodowstwo przeszedł w 1996 roku, ale chorobę zdiagnozowano u niego dopiero w 2003 roku. Kiedy zdobył mistrzostwo świata, wiedział, że jego przyszłość zależy od walki z Crohnsem. Sukces odniósł, eliminując nabiał i pszenicę na kilka tygodni przed ważnymi wydarzeniami.
Kathleen Baker
3/10
Po pobiciu rekordu kraju w pływaniu w wieku 12 lat u Kathleen Baker wystąpiły poważne objawy choroby Crohna, przez co nie była w stanie przejść przez cały trening. Obawiała się, że jej miłość do pływania zostanie zaprzepaszczona. Ukrywała swoją chorobę, mówiąc: "Nie chciałam być znana jako to chore dziecko" - powiedziała portalowi Olympics.com. Jej życie zmieniło się ponownie, gdy znalazła lekarza, który znalazł rozwiązanie: zastrzyki w brzuch, które podawała sobie dwa razy w tygodniu. Rodzice i trenerzy próbowali ograniczyć jej treningi, ale ona była zdeterminowana - aż do momentu, gdy zdała sobie sprawę, że mniejsza liczba treningów niż w przypadku jej kolegów z drużyny jest niezbędna dla jej zdrowia. Baker została złotą i srebrną medalistką olimpijską oraz rekordzistką w stylu grzbietowym na 100 metrów. W wieku 23 lat stała się inspiracją dla innych chorych na Crohns.
Carrie Johnson
4/10
Sprinterka Carrie Johnson miała zaledwie 19 lat, kiedy dziwny zestaw objawów - zmęczenie, anemia i utrata wagi - zmusił ją do odrzucenia zaproszenia do dołączenia do amerykańskiej reprezentacji kajakarzy w drodze na mistrzostwa świata w 2003 roku. Była u pięciu lekarzy, zanim jeden z nich prawidłowo zdiagnozował jej chorobę. Nigdy nie słyszałam o Crohnsie, więc to było przerażające" - powiedziała Johnson w wywiadzie dla Los Angeles Times. Trochę trwało, zanim naprawdę się o tym dowiedziałam i przestałam się bać. Ale nie trwało to zbyt długo. Dzięki zmianom w diecie i reżimie treningowym mogła wystartować w Olimpiadzie w 2004 r., a następnie w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 2008 i 2012 r. Obecnie Johnson ma 38 lat i mówi, że przerwa od wiosłowania w 2003 r. jeszcze bardziej podsyciła jej ducha rywalizacji, ponieważ uświadomiła mi, jak bardzo chcę to robić.
Kwiaty Tairii
5/10
Tairia Flowers rozpoczęła swoją karierę w softballu jako pierwsza rozgrywająca i łapacz w drużynie UCLA Bruins. Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 2004 i 2008 roku zdobyła złoty i srebrny medal dla reprezentacji USA, co jest osiągnięciem niewielu osób z lub bez Crohns. Flowers zdobyła srebrny medal w Pekinie w 2008 r., jedząc tylko zwykły makaron i chleb, a w razie potrzeby odpoczywając w łóżku. Obecnie jest głównym trenerem softballu na Uniwersytecie Loyola Marymount w Los Angeles, poświęcając się inspirowaniu sportowców do pokonywania wyzwań.
Aerial Hull
6/10
Jej pseudonim to Big Swole i jest wojowniczką w wielu znaczeniach tego słowa. Korzysta z mediów społecznościowych, aby przekazać więcej niż tylko swoje dwie pasje: wrestling i World Wrestling Entertainment (WWE). Szczerze mówi o tym, jak Crohns wpływa na jej życie, zarówno w ringu, jak i w życiu osobistym. Na Twitterze publikuje aktualne informacje o swoim stanie zdrowia i nawrotach choroby, opisując, że nie może chodzić, gdy puchną jej stawy. Mimo to pozostaje optymistką, że nowe metody leczenia pozwolą jej znów uprawiać zapasy. Śledź ją na Instagramie, #Crohnies.
Ali Jawad
7/10
Siłacz Ali Jawad pokonał wiele wyzwań. Urodził się bez nóg podczas konfliktu między Libanem a Izraelem. Jego rodzice wyemigrowali do Londynu, gdzie zdiagnozowano u niego chorobę Crohns. W wieku 16 lat zaczął uprawiać trójbój siłowy. W 2012 r. zajął czwarte miejsce na paraolimpiadzie brytyjskiej, a w Otwartych Mistrzostwach Azji zdobył złoto i rekord świata. Wierzy, że wszystko jest możliwe, nawet gdy po zakończeniu Igrzysk Paraolimpijskich musiał opuścić 18 miesięcy zawodów, obawiając się, że jego kariera dobiegła końca. Jego powrót to brąz na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w Gold Coast 2018. Na swoim profilu na Twitterze podaje swoją sportową filozofię: Po co być najlepszym, skoro można być największym? Dlatego właśnie nazywa się go Showmanem.
Lauren Winfield-Hill
8/10
Ta angielska krykiecistka jest praworęczną pałkarką, a czasem także bramkarką. Cztery lata po swoim międzynarodowym debiucie była częścią drużyny Anglii, która zdobyła Puchar Świata w 2017 roku. Dwa lata później zdiagnozowano u niej chorobę Crohns. Przez rok przyjmowała sterydy, dopóki nie przeszła na leki, które pomogły jej poradzić sobie z chorobą. Podczas jednego z ataków choroby rozważała porzucenie swoich międzynarodowych celów sportowych, mówiąc ESPN: "Nie czuję się wystarczająco dobrze, mój organizm nie jest w stanie wytrzymać takiego treningu". Jak udało jej się wrócić na szczyt? Znana jako Loz, zaleca regularne wizyty u lekarza, badania krwi i czas na sprawdzenie, co działa. Cierpliwość była konieczna, aby znaleźć lek na całe życie, który pozwolił jej wrócić na boisko.
Alyxandria Treasure
9/10
Alyxandria Treasure awansowała do finału skoku wzwyż na Igrzyskach Olimpijskich w Rio, wyglądając jak zdrowa zawodniczka światowej klasy. Jednak już w szkole średniej zdiagnozowano u niej chorobę Crohns, która zawładnęła jej życiem. Hospitalizowana w college'u, musiała przerwać naukę. Na rok przed Rio zaczęła przyjmować zastrzyki z nowego leku, co pozwoliło jej podróżować po świecie i ciężko trenować. Jest dumna ze swoich osiągnięć sportowych, ale jeszcze bardziej dumna jest ze swojej podróży pełnej wzlotów i upadków. Dało jej to wiarę w siebie i chęć podejmowania kolejnych prób, wzmocniło jej etykę pracy i dyscyplinę. Bez Crohns nie byłabym sportowcem, którym jestem dzisiaj" - powiedziała The Globe and Mail.
Jake Diekman
10/10
Obecnie wolny agent, leworęczny Jake Diekman grał w Philadelphia Phillies, Kansas City Royals, Oakland Athletics i innych drużynach MLB. Wielu uważa, że jego szybka piłka jest jedną z najszybszych wśród pomocników w lidze. Kiedy grał w Texas Rangers, musiał mieć kolostomię i worek kolostomijny, aby powstrzymać zapalenie jelita grubego. Później to odwrócił. Aktywnie działa w Fundacji Crohns & Colitis. Poza boiskiem założył organizację non-profit, która zebrała tysiące dolarów, sprzedając koszulki z logo Gut It Out.
