Leki na POChP

W przypadku przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) leki mogą ułatwić oddychanie i poprawić jakość życia.

Niektóre rodzaje leków na POChP przyjmuje się codziennie, inne zaś stosuje się w celu uzyskania szybkiej ulgi tylko wtedy, gdy są potrzebne. Ponieważ pacjenci reagują w różny sposób, ustalenie, które leki są dla nich najlepsze, może wymagać pewnych prób i błędów.

Rodzaje leków na POChP

Leki stosowane przez lekarzy w leczeniu POChP mają różne przeznaczenie. Dlatego do złagodzenia objawów mogą być potrzebne dwa lub trzy rodzaje leków. Należy przyjmować leki dokładnie tak, jak przepisał lekarz, aby mieć pewność, że przyniosą one jak największą korzyść.

Leki rozszerzające oskrzela

Leki te pomagają mięśniom wokół dróg oddechowych rozluźnić się, dzięki czemu łatwiej jest oddychać. Zazwyczaj są one podawane za pomocą ręcznego inhalatora. Czasami podaje się je za pomocą nebulizatora, który wykorzystuje baterie lub energię elektryczną do przekształcenia leku w mgiełkę, którą się wdycha.

Bronchodilatory mogą być:

• Krótko działające, które działają szybko i zużywają się w ciągu 4 do 8 godzin. Ten rodzaj leków można stosować przed wykonywaniem czynności, które utrudniają oddychanie lub w przypadku konieczności szybkiego złagodzenia objawów. Jeśli POChP jest łagodna, może być potrzebny tylko ten rodzaj leków.

• Długotrwale działające, które stosuje się codziennie, aby utrzymać łagodzenie objawów. Ich działanie trwa od 12 do 24 godzin, w zależności od rodzaju. W przypadku umiarkowanej lub ciężkiej postaci POChP konieczne może być stosowanie zarówno krótko, jak i długo działających leków rozszerzających oskrzela.

Istnieją trzy kategorie leków rozszerzających oskrzela: beta2-agoniści, leki antycholinergiczne i teofilina.

Beta2-agoniści. Do krótko działających beta2-agonistów należą:

• Albuterol

• Levalbuterol (Xopenex)

• Pirbuterol (Maxair)

• Terbutalina

Do długodziałających beta2-agonistów należą:

• Arformoterol (Brovana)

• Formoterol (Perforomist)

• Indakaterol (Arcapta Neoinhaler)

• Salmeterol (Serevent)

Po zażyciu beta2-agonistów mogą wystąpić drżenia i przyspieszenie bicia serca, ale trwa to zazwyczaj tylko kilka minut. Mogą wystąpić problemy z zasypianiem. Leki te mogą również powodować skurcze rąk, nóg i stóp, ale jest to zjawisko nietypowe.

Leki przeciwcholinergiczne. Ipratropium (Atrovent HFA) jest jedynym krótko działającym lekiem antycholinergicznym. Do długotrwałych należą:

• Aclidinium (Tudorza Pressair)

• Tiotropium (Spiriva)

• Umeclidinium (Incruse Ellipta)

Podczas stosowania leków przeciwcholinergicznych może wystąpić suchość w jamie ustnej. Rzadko, ale może wystąpić również trudność w sikaniu.

Teofilina. Tego leku się nie wdycha. Przyjmuje się go w postaci tabletki. Nie jest on często przepisywany w Stanach Zjednoczonych. Możesz go brać, jeśli potrzebujesz tańszego leku rozszerzającego oskrzela lub jeśli inne rodzaje leków nie działają.

W trakcie przyjmowania leku należy okresowo badać jego stężenie we krwi. Pomoże to lekarzowi upewnić się, że podawana dawka jest właściwa. Zbyt duża dawka może wywołać złe skutki uboczne.

Po zażyciu teofiliny możesz odczuwać drżenie. Należy natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną, jeśli wystąpią poważne skutki uboczne, takie jak:

• Silne mdłości

• Wymioty

• Nieregularne bicie serca

• Napady

Kortykosteroidy

Kortykosteroidy, znane również jako steroidy, zmniejszają obrzęk dróg oddechowych. Zazwyczaj wdycha się je za pomocą inhalatora lub nebulizatora. Jednak w przypadku zaostrzenia POChP można je przyjmować w postaci tabletek.

Do steroidów wziewnych należą budezonid (Pulmicort Flexhaler) i flutikazon (Flovent HFA). Działania niepożądane obejmują chrypkę, ból gardła oraz infekcje jamy ustnej lub gardła.

Steroidy doustne obejmują:

• Deksametazon

• Hydrokortyzon (Cortef)

• Metyloprednizolon (Medrol)

• Prednizolon (Flo-Pred, Millipred, Prelone, Pediapred, Veripred)

• Prednizon (Deltasone, Orasone, Liquid Pred, Prednisone Intensol, Rayos)

Lekarze zazwyczaj przepisują sterydy doustne tylko do krótkotrwałego stosowania. Dzieje się tak dlatego, że przy długotrwałym stosowaniu mogą one powodować poważne skutki uboczne. Należą do nich:

• Przyrost masy ciała

• Siniaki

• Wysokie ciśnienie krwi

• Opuchlizna kostek lub stóp

• Osteoporoza

• Zaćma

• Zmiany nastroju

• Osłabienie mięśni

• Wyższy poziom cukru we krwi

• Zwiększone ryzyko infekcji

Terapie skojarzone

Czasami lekarz zaleca stosowanie inhalatora lub nebulizatora, który zawiera więcej niż jeden lek. Inhalatory zawierające zarówno leki rozszerzające oskrzela, jak i steroidy wziewne to m.in:

• Flutikazon i vilanterol (Breo Ellipta)

• Flutikazon, umeklidynium i vilanterol (Trelegy Ellipta)

• Formoterol i budezonid (Symbicort)

• Salmeterol i flutikazon (Advair HFA, Advair Diskus)

Inhalatory, które zawierają więcej niż jeden rodzaj leku rozszerzającego oskrzela, to m.in:

• Aclidinium i formoterol (Duaklir Pressair)

• Albuterol i ipratropium (Combivent Respimat)

• Formoterol i glikopyrrolat (Bevespi Aerosphere)

• Glikopyrrolat i indakaterol (Utibron)

• Olodaterol i tiotropium (Stiolto Respimat)

• Umeclidinium i vilanterol (Anoro Ellipta)

Antybiotyki

Lekarz może przepisać antybiotyk w przypadku bakteryjnego zakażenia układu oddechowego, takiego jak zapalenie oskrzeli lub płuc. Infekcje te mogą pogorszyć przebieg POChP.

Jeśli pacjent ma częste zaostrzenia POChP mimo stosowania leków rozszerzających oskrzela i steroidów, lekarz może zalecić regularne stosowanie antybiotyku o nazwie azytromycyna (Zithromax), aby je ograniczyć.

Jego działania niepożądane obejmują biegunkę, ból głowy, nudności, ból brzucha i wymioty.

Inhibitory fosfodiesterazy-4

Roflumilast (Daliresp) to tabletka, która rozkurcza drogi oddechowe i zmniejsza obrzęk. Osoby z ciężką postacią POChP mogą ją przyjmować w celu zmniejszenia zaostrzeń choroby.

Działania niepożądane obejmują:

• Utrata wagi

• Biegunka

• Nudności

• Zawroty głowy

• Skurcze mięśni

• Ból pleców

• Zawroty głowy

• Ból głowy

Leki mukolityczne

Leki te rozrzedzają śluz (lub flegmę), dzięki czemu łatwiej jest go wykrztusić. Mogą one również zmniejszać zaostrzenia choroby, dlatego są zwykle stosowane u osób z umiarkowaną lub ciężką postacią POChP. Można je przyjmować doustnie lub wziewnie.

Należą do nich:

• Karbocysteina (przyjmowana doustnie lub wziewnie)

• Erdosteina (przyjmowana doustnie)

• N-acetylocysteina (przyjmowana doustnie lub wziewnie)

Większość osób może przyjmować leki mukolityczne bez większych problemów. Najczęstsze działania niepożądane w przypadku leków doustnych to nudności, wymioty, rozstrój żołądka, biegunka i zgaga. Leki wziewne mogą czasami powodować:

• Gorączkę

• Nudności

• Wymioty

• Krwawienie z nosa

• Szorstka skóra

• Podrażnienie jamy ustnej, gardła lub płuc

• Trudności z oddychaniem

• Ciasnota w klatce piersiowej

• Świszczący oddech

Leki bez recepty

Aby złagodzić większość objawów POChP, potrzebna jest recepta. Inhalatory dostępne bez recepty nie są przeznaczone do stosowania w przypadku POChP.

Jeśli cierpisz na ból związany z POChP, zapytaj lekarza, czy dobrym pomysłem jest przyjmowanie leków przeciwbólowych dostępnych bez recepty, takich jak aspiryna lub ibuprofen.

Przyszłość leków na POChP

Naukowcy badają nowe leki, które mogą być skuteczne w leczeniu POChP.

Leki przeciwnowotworowe. Klasa leków przeciwnowotworowych zwanych inhibitorami ErbB mogłaby pewnego dnia leczyć POChP. W badaniu przeprowadzonym w 2019 roku stwierdzono, że leki te mogą zmniejszyć stan zapalny i ograniczyć uszkodzenia spowodowane chorobą. Potrzeba jednak więcej badań na ich temat.

Leki biologiczne. Pewien rodzaj leków biologicznych, zwanych antagonistami interleukiny-5 (IL-5), może być obiecujący dla osób z POChP, u których występuje wysoki poziom eozynofilów (rodzaj białych krwinek) we krwi. Stan ten znany jest jako eozynofilia. Leki te, benralizumab (Fasenra) i mepolizumab (Nucala), są już stosowane u osób z ciężką astmą, u których występuje eozynofilia.