Lekarz przedstawia ogólny zarys grypy - i trochę historii o grypie.
Grypa, zwana potocznie "grypą", wywoływana jest przez wirusy infekujące drogi oddechowe. W porównaniu z większością innych infekcji układu oddechowego, takich jak przeziębienie, grypa często powoduje cięższe choroby.
Typowe objawy grypy obejmują gorączkę (zwykle 100-103 stopni Fahrenheita u dorosłych, a u dzieci często nawet wyższą) oraz objawy ze strony układu oddechowego, takie jak kaszel, ból gardła, katar lub duszność nosa, a także ból głowy, bóle mięśni i często skrajne zmęczenie. Chociaż nudności, wymioty i biegunka mogą czasem towarzyszyć grypie, zwłaszcza u dzieci, objawy żołądkowo-jelitowe występują rzadko. Termin "grypa żołądkowa" tak naprawdę nie jest grypą. Często używa się go do opisania choroby wywołanej przez inne wirusy.
Większość osób, które zachorowały na grypę, zdrowieje całkowicie w ciągu jednego do dwóch tygodni, ale u niektórych osób dochodzi do poważnych i potencjalnie zagrażających życiu powikłań medycznych, takich jak zapalenie płuc. Ponieważ każdy sezon grypowy jest inny pod względem długości i ciężkości, liczba poważnych zachorowań i zgonów, które występują każdego roku, jest różna. W ciągu ostatnich 30 lat roczna śmiertelność z przyczyn związanych z grypą wynosiła od 3000 do 49 000 zgonów rocznie. Powikłania związane z grypą mogą wystąpić w każdym wieku; jednak bardzo małe dzieci, kobiety w ciąży, osoby starsze i osoby z przewlekłymi problemami zdrowotnymi są znacznie bardziej narażone na wystąpienie poważnych powikłań grypy niż młodsze, zdrowsze osoby.
Wirusy grypy
Wirusy grypy dzieli się na trzy typy, oznaczone jako A, B i C. Wirusy grypy typu A i B są odpowiedzialne za epidemie chorób układu oddechowego, które występują niemal każdej zimy i często wiążą się ze zwiększoną liczbą hospitalizacji i zgonów.
Grypa typu C różni się od typów A i B pod pewnymi istotnymi względami. Infekcja typem C zwykle powoduje albo bardzo łagodną chorobę układu oddechowego, albo nie daje żadnych objawów; nie powoduje epidemii i nie ma tak poważnego wpływu na zdrowie publiczne, jak grypa typu A i B. Wysiłki zmierzające do kontrolowania skutków grypy są ukierunkowane na typy A i B, a dalsza część niniejszej dyskusji będzie poświęcona tylko tym dwóm typom.
Wirusy grypy nieustannie zmieniają się w czasie. Te ciągłe zmiany umożliwiają wirusowi omijanie układu odpornościowego, dzięki czemu ludzie są podatni na grypę przez całe życie. Proces ten przebiega w następujący sposób: osoba zakażona wirusem grypy wytwarza przeciwciała przeciwko temu wirusowi; w miarę jak wirus się zmienia, "starsze" przeciwciała nie rozpoznają już "nowszego" wirusa, a osoba choruje. Starsze przeciwciała mogą jednak zapewnić częściową ochronę przed nowszymi wirusami.
Historia grypy
Wirusy grypy typu A i B nieustannie ulegają zmianom zwanym dryfem antygenowym. Proces ten odpowiada za większość zmian, jakie zachodzą w wirusach w kolejnych sezonach grypy.
Inna zmiana - zwana przesunięciem antygenowym - występuje tylko sporadycznie. W przypadku jej wystąpienia duża liczba osób, a czasem cała populacja, nie ma przeciwciał chroniących przed wirusem. Może to doprowadzić do ogólnoświatowej epidemii, zwanej pandemią. W ubiegłym wieku trzykrotnie wystąpiły duże pandemie, z których każda spowodowała dużą liczbę zgonów:
-
1918-19 "grypa hiszpańska" A -- Spowodowała największą znaną śmiertelność z powodu grypy: około 500 000 zgonów w USA, 20 milionów na całym świecie
-
1957-58 "Grypa azjatycka" A -- 70 000 zgonów w Stanach Zjednoczonych
-
1968-69 "grypa Hong-Kong" A -- 34 000 zgonów w Stanach Zjednoczonych
