Dowiedz się więcej o łokciu w Małej Lidze, w tym o przyczynach, objawach i leczeniu.
Co to jest łokieć Małej Ligii?
Łokieć Małej Ligii, znany formalnie jako zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego, to uraz, który występuje w ścięgnach, więzadłach i kościach u młodych sportowców. Zazwyczaj dotyczy to młodych baseballistów, którzy wykonują powtarzające się rzuty z nadmierną siłą. Ruch ten może podrażnić płytkę wzrostową znajdującą się po wewnętrznej stronie łokcia dziecka.
Łokieć w Małej Lidze występuje u młodych graczy przed okresem dojrzewania, zwykle u dzieci w wieku od 11 do 13 lat. Problem ten dotyczy zwykle miotaczy, ale może również dotknąć graczy baseballowych grających na innych pozycjach, na których wykonuje się dużo rzutów z nadgarstka. Dotyczy to łapaczy, outfielderów i shortstoperów. Zawodnicy, którzy są bardziej narażeni na ryzyko zachorowania to ci, którzy:
-
grają dla wielu drużyn
-
Grać w drużynach baseballowych o wysokiej konkurencyjności i intensywnych programach treningowych
-
Graj w baseball przez cały rok, a nie tylko wiosną
-
Grać przez kilka dni z rzędu
Przyczyny łokcia w Małej Lidze
Łokieć zawodnika Małej Ligi to uraz spowodowany powtarzającym się stresem, który powstaje w wyniku nadużywania. Powtarzając w kółko ten sam ruch, np. rzucanie z nadmierną siłą lub rzucanie piłką, dziecko może uszkodzić płytkę wzrostową w łokciu. Jest to warstwa chrząstki znajdująca się na końcu kości, gdzie kość kontynuuje swój wzrost.
Kość łokciowa dziecka składa się z trzech kości, które są otoczone więzadłami, mięśniami i ścięgnami. Wszystkie te elementy współpracują ze sobą, aby pomóc w poruszaniu ramieniem. Na końcach kości znajdują się miękkie obszary chrząstki, zwane apofyses. Obszary te są miękkie u młodszych dzieci i twardnieją w miarę wzrostu. Ponieważ wyrostki są miękkie, są dość podatne na urazy i mogą ulegać zapaleniu.
Niektóre przyczyny powstawania łokcia w Małej Lidze to:
-
Zbyt częste wykonywanie rzutów bez odpoczynku
-
Wielokrotne rzucanie z nadmierną siłą
-
Rzucanie lub podrzucanie z użyciem niewłaściwej techniki
-
Niewystarczająca siła mięśniowa w barku
Symptomy łokcia w Małej Lidze
Objawy łokcia w Małej Lidze zazwyczaj nie zaczynają się z powodu konkretnego urazu ani nie występują w konkretnym momencie. Ten rodzaj urazu jest stopniowy i wiele dzieci ignoruje lub bagatelizuje jego objawy, aby móc dalej grać.
Niektóre oznaki i objawy, na które możesz zwrócić uwagę, to:
-
Ból po wewnętrznej stronie łokcia, który może, ale nie musi, utrzymywać się aż do przedramienia
-
Opuchlizna po wewnętrznej stronie łokcia
-
Słaby lub bolesny chwyt
-
Sztywny łokieć
-
Trudności z całkowitym wyprostowaniem ramienia
Łokieć w Małej Lidze może być odczuwany jako ostry ból lub bolesność. Im dłużej uraz pozostaje nieleczony, tym bardziej intensywny staje się ból. Kontynuowanie gry z urazem może doprowadzić do zerwania więzadeł i ścięgien z kości, z którymi są połączone, lub do oddzielenia się kości od siebie.
Jeśli u Twojego dziecka wystąpią objawy łokcia w Małej Lidze, ważne jest, aby od razu poddać je leczeniu. W miarę postępu kontuzji może ona prowadzić do poważniejszych problemów, takich jak:
-
Złamania płytki wzrostowej
-
Odpryski w kości
-
Ostrogi kostne
-
Wczesne zapalenie stawów
Leczenie i diagnostyka łokcia w Małej Lidze
Aby postawić diagnozę, lekarz lub pediatra najpierw zapyta o objawy i historię zdrowia dziecka. Zapyta również o uprawiane sporty lub zajęcia, ponieważ łokieć Little League jest związany ze sportami, w których wykonuje się ruchy nadgarstka. Następnie przeprowadzi badanie fizykalne, w którym uwaga zostanie skupiona na łokciu.
Podczas badania fizykalnego pediatra może zlecić wykonanie pewnych testów lub badań obrazowych w celu dokładniejszego przyjrzenia się łokciowi. Zdjęcia rentgenowskie lub rezonans magnetyczny mogą pomóc lekarzowi stwierdzić, czy płytka wzrostowa jest nadal otwarta, lub sprawdzić, czy nie ma żadnych problemów z kością. Mogą to być odpryski lub zapalenie stawów.
Po potwierdzeniu, że u dziecka występuje łokieć Little League, pediatra może opracować plan leczenia. Ogólnie rzecz biorąc, leczenie łokcia Little League składa się z trzech etapów.
Odpoczynek. Lekarz poprosi dziecko o zaprzestanie rzucania przez określony czas, zwykle co najmniej trzy tygodnie. Odpoczynek od rzucania powinien pomóc w złagodzeniu bólu i obrzęku. Lekarz może również zalecić oblodzenie łokcia lub ewentualnie stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), ale zazwyczaj nie są one konieczne.
Fizykoterapia. Kolejnym krokiem w procesie leczenia jest fizykoterapia. Dyplomowany fizykoterapeuta może pracować z dzieckiem nad odzyskaniem siły w mięśniach ręki i barku. Zazwyczaj obejmuje to określony zestaw ćwiczeń i rozciągań, które mają na celu zwiększenie siły, elastyczności i zakresu ruchu.
Powrót do rzucania. Po około sześciu tygodniach, jeśli dziecko nie odczuwa już bólu i odzyskało pełną siłę i ruch, może rozpocząć program progresywny, aby ponownie zacząć rzucać, za zgodą pediatry. Te progresywne programy mają na celu pomóc w dalszym budowaniu siły, nie zmuszając mięśni do zbyt szybkiej adaptacji. Dziecko powinno kontynuować ćwiczenia siłowe około trzech razy w tygodniu przez cały sezon sportowy.
Zapobieganie łękotce w Małej Lidze
Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby uchronić swoje dziecko przed łokciem Little League. USA Baseball, krajowy organ zarządzający amatorską organizacją baseballu, ma konkretne wytyczne dotyczące liczby uderzeń dziennie, jakie mogą wykonywać dzieci w zależności od wieku, oraz tego, ile odpoczynku potrzebują w zależności od liczby uderzeń. Ważne jest przestrzeganie tych wytycznych, aby uniknąć urazów.
Gracze w baseball mogą czerpać korzyści z ćwiczeń przez cały rok, ale powinni zrobić sobie przerwę od sportów rzutowych na 3-6 miesięcy w roku. W tym czasie dziecko może nadal dbać o kondycję i aktywność fizyczną, uprawiając sport, który nie wymaga rzucania. Można też spróbować treningu oporowego lub aerobowego, aby nadal budować siłę, szybkość i wytrzymałość.
Na koniec porozmawiaj z dzieckiem o bólu. Jeśli podczas gry lub treningu odczuwa ból, powinno przerwać grę i poinformować o tym trenera, zamiast próbować go przezwyciężyć. Jeśli ból nie ustępuje, przed powrotem do gry dziecko powinno skonsultować się z lekarzem lub trenerem.
