Guz Pancoasta

Guz Pancoasta to rodzaj raka płuc, który powstaje na samym szczycie płuca. Lekarz powie Ci więcej o przyczynach, diagnozie i możliwościach leczenia.

Przyczyny guza Pancoasta

Czynniki ryzyka wystąpienia prawie wszystkich nowotworów płuc są podobne. Należą do nich następujące czynniki:

• Palenie tytoniu

• Wtórne narażenie na dym tytoniowy

• Długotrwałe narażenie na działanie azbestu

• Narażenie na działanie pierwiastków przemysłowych (takich jak chrom lub nikiel)

Objawy guza Pancoasta

Mimo, że guz Pancoasta jest guzem płuc, rzadko powoduje objawy typowo związane z płucami (takie jak kaszel czy ból w klatce piersiowej).Początkowym objawem jest zwykle ból w barku, wewnętrznej części łopatki lub w obu tych miejscach.Ból może później objąć wewnętrzną stronę ramienia, łokieć, a także palec wskazujący i serdeczny.Związany z tym ból jest silny i stały, często wymaga stosowania narkotycznych leków przeciwbólowych. Osoba dotknięta chorobą zazwyczaj musi podpierać łokieć chorej ręki przeciwną ręką, aby zmniejszyć napięcie w barku i górnej części ramienia. Ręka, ramię i przedramię mogą słabnąć, mięśnie ulegać degeneracji lub kurczyć się z powodu nieużywania, może też pojawić się uczucie kłucia, mrowienia lub pełzania na skórze.

Jeśli guz rozciąga się na określone nerwy, po jednej stronie twarzy może wystąpić zespół Hornera. Zespół Hornera charakteryzuje się opadającą powieką, brakiem pocenia się po dotkniętej stronie twarzy i zwężeniem źrenicy. U 25% osób z guzem Pancoasta, gdy guz rozciąga się na otwór między dwoma kręgami, dochodzi do ucisku rdzenia kręgowego i paraliżu dolnej połowy ciała.

Badania i testy guza Pancoasta

Badania i testy, które mogą być wykorzystane do zdiagnozowania guza Pancoasta obejmują:

• RTG klatki piersiowej

  • We wczesnych stadiach guzy Pancoasta są trudne do wykrycia na zdjęciach rentgenowskich klatki piersiowej, ponieważ szczyt płuca znajduje się w obszarze ciała, który jest trudny do wyraźnego uwidocznienia na zdjęciu rentgenowskim. Cienie, które znajdują się nad płucami, sprawiają, że obraz na zdjęciu rentgenowskim jest niewyraźny. Wielu pacjentów przed postawieniem ostatecznej diagnozy konsultuje się z chirurgami ortopedami i/lub neurologami.

  • Zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej może ujawnić wszystko - od asymetrii szczytu płuca w postaci małej, jednolitej plamy tkanki na szczycie jednego płuca po dużą masę, w zależności od stadium zaawansowania w momencie pierwszego rozpoznania nowotworu.

  • Na zwykłym zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej może być widoczne, że guz objął jedno lub więcej żeber lub części kręgów. Na zdjęciu rentgenowskim może być widoczne zniszczenie kości tylnych żeber.

• Tomografia komputerowa klatki piersiowej: Tomografia komputerowa pomaga ustalić, czy guz nie zaatakował takich obszarów jak tchawica (przewód pokarmowy) lub przełyk (przewód pokarmowy). Tomografia komputerowa z kontrastem, przy pomocy wstrzykiwanego radioaktywnego barwnika, który jest widoczny na zdjęciu, jest przydatna do oceny, czy guz objął naczynia krwionośne pod obojczykiem.

• Rezonans magnetyczny klatki piersiowej: Rezonans magnetyczny jest bardziej dokładny niż tomografia komputerowa w określaniu zasięgu wzrostu guza. Rezonans magnetyczny pozwala także lepiej ocenić stopień inwazji guza na pobliskie obszary.

• Arteriogram lub wenogram: W przypadku tego badania do pobliskich naczyń krwionośnych wstrzykuje się płyn, który uwidacznia się na zdjęciu rentgenowskim. W rzadkich przypadkach guz Pancoasta obejmuje tętnicę lub żyłę pod obojczykiem.

• Bronchoskopia (użycie rurkowatego, podświetlanego instrumentu do badania dróg oddechowych w płucach) pomaga ocenić tchawicę i oskrzela. Ponieważ jednak większość guzów Pancoasta powstaje na obrzeżach płuc, bronchoskopia zwykle nie pomaga lekarzowi w postawieniu diagnozy.

• Biopsja: polega na pobraniu próbki tkanki do badania pod mikroskopem. Po wykonaniu biopsji igłowej lekarz może postawić diagnozę u 95% osób z guzem Pancoasta na podstawie wyników biopsji, przy pomocy zdjęcia rentgenowskiego lub tomografii komputerowej, które pomagają lekarzowi w prowadzeniu badania.

• Chociaż u ponad 90% pacjentów można postawić prawidłową diagnozę wyłącznie na podstawie wyników badań klinicznych i radiologicznych (RTG klatki piersiowej, TK, MRI), w celu potwierdzenia może być konieczne wykonanie otwartej biopsji guza przez nacięcie powyżej obojczyka. Jednoznaczne rozpoznanie jest ważne przed rozpoczęciem leczenia guza Pancoasta. Wyniki biopsji igłowej są również przydatne w określeniu typu komórki przed rozpoczęciem leczenia. Mimo że postawienie diagnozy jest stosunkowo proste, prawie zawsze konieczne jest wykonanie biopsji tkanki.

Testy określające rozprzestrzenianie się choroby

• We wstępnej ocenie zwykle zaleca się wykonanie tomografii komputerowej (TK) lub rezonansu magnetycznego (MRI) mózgu, ponieważ często dochodzi do odległych przerzutów do mózgu, a ich rozpoznanie jest niezbędne do ustalenia sposobu leczenia.Mediastinoskopia: Procedura ta jest wykonywana w celu określenia stopnia, w jakim guz rozprzestrzenił się na pobliskie obszary. Jest to procedura, w której rurka jest wprowadzana za mostkiem przez małe nacięcie w najniższej części szyi. Próbki węzłów chłonnych są pobierane z tego obszaru w celu poszukiwania komórek nowotworowych.Skanowanie metodą pozytonowej tomografii emisyjnej (PET) (technika obrazowania jądrowego stosowana do oglądania funkcji organizmu) może pomóc w identyfikacji zajętych węzłów chłonnych i odległego rozprzestrzeniania się nowotworu.

• Skanowanie kości może być wykorzystane w celu sprawdzenia, czy nowotwór rozprzestrzenił się na kości.

Leczenie guza Pancoasta

W leczeniu guzów Pancoast dużą rolę odgrywa postępowanie medyczne. Jeśli nowotwór rozprzestrzenił się, leczenie medyczne jest wymagane w celu zmniejszenia objawów bez leczenia przyczyny.

Leki na guzy Pancoast

Standardem leczenia osób z guzem Pancoasta jest chemioterapia i radioterapia, a następnie usunięcie guza i fragmentu ściany klatki piersiowej, jeśli jest ona dotknięta chorobą lub jej usunięcie ułatwia operację. Celem chemioterapii i naświetlania jest zmniejszenie guza i uniemożliwienie rozprzestrzeniania się nowotworu poprzez węzły chłonne. Przerwa od dwóch do czterech tygodni po chemioterapii i naświetlaniu pozwala na osiągnięcie maksymalnego efektu tych procedur. Po czterech tygodniach wszyscy pacjenci są ponownie oceniani pod kątem możliwości przeprowadzenia operacji. Jeśli rak nie rozprzestrzenił się na odległe obszary ciała, prawdopodobnie zostanie zaproponowana operacja.

Operacja w przypadku guza Pancoasta

Przed operacją lekarz dokładnie ocenia nowotwór i określa jego stopień zaawansowania. Podczas operacji lekarz zwykle usuwa fragment ściany klatki piersiowej i część płuca. Wskaźnik przeżycia związany z tym zabiegiem wynosi zwykle od 30% do 50% po pięciu latach.Osoby z guzami Pancoasta, które bezpośrednio atakują pokrycie płuca i ściany klatki piersiowej, powinny na ogół poddać się operacji, jeśli:

• Nowotwór nie rozprzestrzenił się na odległe części ciała.

• Serce i płuca pacjenta są wystarczająco zdrowe, aby można było przeprowadzić operację.

• Nie ma dowodów na rozległe powiększenie węzłów chłonnych.

Rokowanie dla pacjenta zależy wówczas od stanu węzłów chłonnych. Niekiedy u osób z silnym bólem, u których guzy nie mogą być usunięte, można selektywnie rozważyć przeprowadzenie operacji paliatywnej w celu zmniejszenia bólu.

Zapobieganie guzowi Pancoasta

Najważniejszym krokiem profilaktycznym jest unikanie używania wyrobów tytoniowych. Rzucenie palenia również zmniejsza ryzyko zachorowania na raka płuc.

Podejmowanie środków ostrożności w celu zmniejszenia narażenia na działanie szkodliwych substancji w środowisku (takich jak azbest) również może zmniejszyć ryzyko rozwoju raka płuc.

Perspektywy dla guza Pancoasta

W przeszłości guzy Pancoast były uważane za nieoperacyjne i nieuleczalne z powodu względnej niedostępności i rozległej inwazji na pobliskie tkanki i struktury. Jednak ostatnie badania wykazały, że u niektórych osób guz całkowicie przestaje rosnąć, a ból ustępuje. Badania wykazały, że radioterapia i chemioterapia - przed operacją - w dawkach wystarczająco silnych do zmniejszenia guza:

• Zmniejszenie szansy na odrodzenie się guza

• Zapobieganie wzrostowi komórek nowotworowych w innych miejscach ciała

• Zwiększenie szans na przeżycie w porównaniu z radioterapią, chemioterapią lub samą operacją