Rak przełyku (esophageal carcinoma) to nowotwór występujący w przełyku, który łączy jamę ustną z żołądkiem. Jest to rzadki typ nowotworu, ale może być bardzo agresywny.
Rak przełyku powstaje, gdy komórki nowotworowe rozwijają się w przełyku, strukturze przypominającej rurę, która biegnie od gardła do żołądka. Jedzenie przechodzi z jamy ustnej do żołądka przez przełyk. Nowotwór zaczyna się w wewnętrznej warstwie przełyku i może rozprzestrzeniać się na inne warstwy przełyku oraz do innych części ciała (przerzuty).
Istnieją dwa główne typy raka przełyku. Jeden typ to rak płaskonabłonkowy. Komórki płaskonabłonkowe wyściełają wewnętrzną część przełyku, a rak rozwijający się z komórek płaskonabłonkowych może występować na całej długości przełyku. Drugi typ nazywa się gruczolakorakiem. Jest to rak, który rozwija się z komórek gruczołowych. Aby rozwinąć gruczolakoraka przełyku, komórki płaskie, które normalnie wyściełają przełyk, są zastępowane przez komórki gruczołowe. Rak ten występuje zwykle w dolnej części przełyku w pobliżu żołądka i uważa się, że jest on w dużej mierze związany z działaniem kwasu na dolną część przełyku.
?
Jakie są objawy raka przełyku?
We wczesnym stadium choroby mogą nie występować żadne objawy. W bardziej zaawansowanych nowotworach do objawów raka przełyku należą:
-
Trudności lub ból przy połykaniu
-
Utrata wagi
-
Ból w klatce piersiowej, za mostkiem
-
Kaszel
-
Chrypka
-
Niestrawność i zgaga
Jakie są czynniki ryzyka raka przełyku?
Istnieje szereg czynników, które zwiększają ryzyko zachorowania na raka przełyku. Należą do nich:
-
Palenie tytoniu lub inne używanie tytoniu
-
Silne używanie alkoholu
-
Choroba refluksowa przełyku (GERD), w której treść i kwas żołądkowy cofają się do przełyku
-
Przełyk Barretta, stan, który dotyczy dolnej części przełyku i może prowadzić do raka przełyku;?Przełyk Barretta może być spowodowany chorobą refluksową przełyku. Z czasem kwas żołądkowy w przełyku może powodować zmiany w komórkach, które zwiększają ryzyko wystąpienia gruczolakoraka.
Ponadto, niektóre grupy - mężczyźni, osoby starsze i otyłe - są bardziej narażone na ryzyko zachorowania na raka przełyku. Ryzyko zachorowania na gruczolakoraka przełyku jest wyższe u białych mężczyzn, ale rak płaskonabłonkowy przełyku występuje częściej u Azjatów i mężczyzn kolorowych.
Jak rozpoznaje się raka przełyku?
Aby zdiagnozować raka przełyku, lekarz zapozna się z objawami, historią choroby i zbada pacjenta. Ponadto może zlecić wykonanie określonych badań krwi i zdjęć rentgenowskich.
Badania w kierunku raka przełyku mogą obejmować:
-
Zdjęcie rentgenowskie z połykiem baru
Badanie polega na wypiciu płynu, który powleka przełyk. Powoduje to uwypuklenie przełyku na zdjęciu rentgenowskim, dzięki czemu lekarz może zidentyfikować pewne problemy.
-
Endoskopia:
lekarz wprowadza endoskop, cienką, oświetloną rurkę przez gardło do przełyku, aby go zbadać. Endoskopowa ultrasonografia wykorzystuje fale dźwiękowe, aby uzyskać więcej informacji na temat stopnia zajęcia przez guz pobliskich tkanek.
-
Biopsja: podczas endoskopii lekarz może pobrać komórki lub tkankę z przełyku. Komórki są badane pod mikroskopem w celu wykrycia obecności raka.
Inne badania, w tym tomografia komputerowa (TK), pozytronowa tomografia emisyjna (PET), torakoskopia i laparoskopia, mogą być wykonane w celu ustalenia, czy rak rozprzestrzenił się lub dał przerzuty poza przełyk. Proces ten nazywany jest "oceną zaawansowania choroby". Lekarz potrzebuje tych informacji, aby zaplanować leczenie.
Jakie są stopnie zaawansowania raka przełyku?
Stopniom zaawansowania raka przełyku przypisuje się numery (od I do IV); im wyższy numer, tym bardziej zaawansowany jest nowotwór. Wyróżnia się następujące stopnie zaawansowania:
-
Etap 0. Nieprawidłowe komórki (jeszcze nie rak) znajdują się tylko w warstwie komórek wyściełających przełyk.
-
Etap I. Komórki nowotworowe znajdują się tylko w warstwie komórek wyściełających przełyk.
-
Etap II. Nowotwór dotarł do warstwy mięśniowej lub zewnętrznej ściany przełyku. Ponadto nowotwór może rozprzestrzenić się na 1 do 2 pobliskich węzłów chłonnych (małe gruczoły wchodzące w skład układu odpornościowego).
-
Etap III. Nowotwór dotarł głębiej do wewnętrznej warstwy mięśniowej lub ściany łącznotkankowej. Mógł rozprzestrzenić się poza przełyk do otaczających go narządów i/lub rozprzestrzenił się do większej liczby węzłów chłonnych w pobliżu przełyku.
-
Etap IV. Jest to najbardziej zaawansowane stadium. Nowotwór rozprzestrzenił się na inne organy w organizmie i/lub do węzłów chłonnych znajdujących się daleko od przełyku.
Istnieje kilka testów pozwalających określić stopień zaawansowania raka przełyku, w tym:
-
RTG klatki piersiowej.
-
Bronchoskopia. Tchawica (tchawica) i drogi oddechowe są badane za pomocą bronchoskopu - cienkiej, oświetlonej rurki wprowadzanej przez nos lub usta. Badanie to jest stosowane w celu sprawdzenia, czy tchawica lub rozgałęzienia dróg oddechowych nie są zajęte przez nowotwór.
-
Tomografia komputerowa. Procedura pozwalająca na uzyskanie ostrych obrazów wnętrza ciała.
-
Ultrasonografia endoskopowa lub endosonografia. Wykorzystywane podczas endoskopii, fale dźwiękowe odbijają się od organów w ciele, tworząc obrazy zwane sonogramami. Badanie to może dostarczyć więcej informacji na temat wielkości i rozległości guza.
-
Torakoskopia. Przez nacięcie w klatce piersiowej wprowadza się endoskop w celu zbadania wnętrza klatki piersiowej pod kątem obecności węzłów chłonnych i innych narządów klatki piersiowej, w których mogły nastąpić przerzuty nowotworowe. Podczas tej procedury można wykonać biopsję.
-
Laparoskopia. Przez nacięcie w jamie brzusznej wprowadza się oświetloną rurkę w celu zbadania narządów jamy brzusznej i pobrania próbek tkanek, aby sprawdzić, czy nie doszło do rozprzestrzenienia się nowotworu.
Jak leczy się raka przełyku?
Podobnie jak w przypadku wielu innych nowotworów, leczenie raka przełyku ma większe szanse powodzenia, jeśli nowotwór zostanie wcześnie wykryty. Niestety, u wielu osób rak przełyku w momencie rozpoznania jest już w zaawansowanym stadium (rozprzestrzenił się na cały przełyk i dalej).
Leczenie raka przełyku zależy od wielu czynników, w tym od stopnia zaawansowania nowotworu i ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
-
Operacja. Część lub całość przełyku może zostać usunięta.
-
Radioterapia. Zabija komórki nowotworowe za pomocą promieniowania.
-
Chemioterapia. Silne leki, które atakują komórki nowotworowe w całym organizmie; zwykle stosowane w połączeniu z radioterapią i/lub chirurgią.
-
Terapia celowana. Nowsze metody leczenia, które celują w określone aspekty nowotworu, aby zahamować jego wzrost i rozprzestrzenianie się.
-
Immunoterapia. Wspomaga układ odpornościowy w atakowaniu komórek nowotworowych.
-
Terapia fotodynamiczna. Celuje w komórki nowotworowe za pomocą specjalnego światła laserowego.
-
Elektrokoagulacja. Wykorzystuje prąd elektryczny do niszczenia komórek nowotworowych.
-
Krioterapia. Zamraża komórki nowotworowe, aby pomóc w zmniejszeniu guza.
Endoskopowa resekcja błony śluzowej może być wykonywana w celu leczenia stanów przedrakowych lub bardzo małych wczesnych nowotworów poprzez usunięcie wewnętrznej wyściółki przełyku. W przypadku wczesnych nowotworów czasami stosuje się zabieg ablacji prądem o częstotliwości radiowej z użyciem urządzenia, które namierza komórki nowotworowe za pomocą energii o częstotliwości radiowej.
Ponadto lekarz może zalecić wzięcie udziału w badaniu klinicznym, w którym nowe leki lub metody leczenia są testowane na pacjentach. Powodzenie tych badań pomaga określić, czy leki lub terapie zostaną zatwierdzone przez Food and Drug Administration.
Jak leczy się poszczególne stadia raka przełyku?
Opcje leczenia raka przełyku w zależności od stadium mogą obejmować następujące elementy:
-
Etap 0? Dostępne opcje obejmują chirurgię, terapię fotodynamiczną, ablację prądem o częstotliwości radiowej lub endoskopową resekcję błony śluzowej.
-
Etap I, II i III? Chirurgia, chemioterapia, radioterapia
-
Etap IV. Chemioterapia, radioterapia, terapia celowana, immunoterapia; - leczenie w tym stadium koncentruje się na terapii "paliatywnej". Terapia paliatywna ma na celu złagodzenie bólu i trudności w przełykaniu spowodowanych chorobą nowotworową.
Według American Cancer Society odsetek osób, które przeżywają co najmniej pięć lat po zdiagnozowaniu raka przełyku (biorąc pod uwagę, że u niektórych osób z rakiem przełyku występują inne przyczyny zgonu) wynosi 47% w przypadku raka zlokalizowanego w przełyku, 25% w przypadku raka, który rozprzestrzenił się regionalnie i 5% w przypadku odległych przerzutów nowotworowych.
