Możliwe skutki uboczne leczenia raka piersi

Lekarz wyjaśnia możliwe skutki uboczne leczenia raka piersi.

• Chemioterapia

• Promieniowanie

• Terapie hormonalne

• Immunoterapie (czasami nazywane terapiami biologicznymi)

• Terapie celowane

Jednak większość z tych terapii nie działa wyłącznie na komórki nowotworowe. Mogą one także wpływać na zdrowe komórki i zmieniać samopoczucie. Może to powodować szereg działań niepożądanych, w tym:

• Utrata apetytu

• Nudności i wymioty

• Osłabienie i zmęczenie

• Bóle w ustach

• Wypadanie włosów

• Przyrost masy ciała

• Wczesna menopauza

• Wyższe ryzyko infekcji

• Krwawienie

• Biegunka

Leki i inne metody terapii, które przeciwdziałają tym skutkom, mogą pomóc w złagodzeniu wielu z tych działań niepożądanych.

Utrata apetytu

Radioterapia, chemioterapia, immunoterapia, niektóre terapie hormonalne, a nawet niektóre leki przeciwbólowe mogą powodować zmniejszenie łaknienia i prowadzić do utraty apetytu lub smaku. Wypróbuj poniższe wskazówki, aby upewnić się, że stosujesz zdrową dietę:

• Jedz kilka małych posiłków w ciągu dnia zamiast trzech dużych.

• Wypróbuj "błyskawiczną mieszankę śniadaniową" lub inne koktajle odżywcze między posiłkami.

• Spożywaj największy posiłek w ciągu dnia, kiedy jesteś najbardziej głodny.

• Pij wodę lub inne napoje pół godziny przed lub po posiłku, aby nie były zbyt sycące.

• Spróbuj umiarkowanych ćwiczeń fizycznych, aby zwiększyć swój apetyt, o ile lekarz stwierdzi, że jest to dopuszczalne.

Nudności i wymioty

Chemioterapia, radioterapia, terapia celowana i immunoterapia mogą u niektórych osób wywoływać nudności, a czasem wymioty. W przypadku raka piersi napromienianie miejscowe jest jednak mniej prawdopodobne, że spowoduje wymioty. Mogą one wystąpić zaraz po leczeniu lub kilka dni później. Zapytaj swojego lekarza o leki, które mogą poprawić twoje samopoczucie. Zwracaj uwagę na to, kiedy masz mdłości. Być może uda ci się dostrzec schematy, które pomogą ci wyprzedzić problem. Także:

• Częściej jedz małe posiłki i unikaj tłustych potraw oraz cytrusów.

• Należy spożywać pokarmy o temperaturze pokojowej, a nie bardzo gorące lub zimne.

• Jeśli masz mdłości, spróbuj mdłych pokarmów, takich jak krakersy, żelatyna, chipsy lodowe, ryż, puree ziemniaczane lub sos jabłkowy.

Jeśli masz silne mdłości lub dużo wymiotujesz, skontaktuj się z lekarzem. Jeśli zwymiotujesz, odczekaj godzinę, zanim cokolwiek zjesz lub wypijesz. Następnie zacznij od chipsów z lodu i stopniowo dodawaj pokarmy. Rumianek, herbata z korzenia imbiru lub piwo imbirowe mogą czasami pomóc w uspokojeniu żołądka.

Osłabienie i zmęczenie

Osłabienie to sytuacja, w której nie jesteś tak silny, jak wcześniej, lub nie jesteś tak silny, jak potrzebujesz do wykonywania podstawowych codziennych zadań. Chemioterapia, terapie hormonalne, niektóre terapie celowane i niektóre leki przeciwbólowe mogą powodować osłabienie. ?

Zmęczenie to sytuacja, w której nie masz energii do wykonywania potrzebnych czynności lub czujesz się zmęczony przez cały czas, nawet jeśli nie ma ku temu wyraźnej przyczyny. Chemioterapia, radioterapia, terapia hormonalna, immunoterapia i terapie celowane mogą powodować zmęczenie.

Należy wspólnie z lekarzem dostosować swój styl życia, aby znaleźć sposoby na zminimalizowanie osłabienia i zmęczenia. Oto kilka dobrych zasad:

• Upewnij się, że wystarczająco dużo odpoczywasz. Śpij co najmniej 8 godzin na dobę, a w ciągu dnia postaraj się położyć, aby odpocząć, jeśli nadal jesteś zmęczony. Unikaj kofeiny pod koniec dnia.

• Ćwiczenie. Krótkie spacery mogą dodać Ci energii. Jeśli jesteś bardziej aktywny, będziesz lepiej wypoczywał.

• Oszczędzaj energię na rzeczy, które są dla Ciebie naprawdę ważne. Korzystaj z pomocy rodziny i przyjaciół w załatwianiu spraw i innych obowiązków.

• Jeśli odczuwasz ból, poinformuj o tym lekarza. Prawie zawsze istnieją metody leczenia, które mogą pomóc.

• Spożywaj dużo pokarmów bogatych w żelazo, takich jak chude mięso, fasola, ciemne warzywa liściaste, płatki śniadaniowe i makarony wzbogacone żelazem.

• Jeśli w organizmie jest zbyt mało czerwonych krwinek, co jest stanem zwanym niedokrwistością, lekarz może zalecić podawanie erytropoetyny lub darbepoetyny - leków, które pobudzają szpik kostny do wytwarzania czerwonych krwinek. Można je otrzymać w formie zastrzyku, który czasami można wykonać samodzielnie w domu. Jeśli zostaniesz poddany temu leczeniu, lekarz będzie cię obserwował, czy nie masz wysypki, reakcji alergicznych i problemów z ciśnieniem krwi.

Bolesność ust

Chemioterapia, radioterapia i niektóre terapie celowane mogą powodować ból jamy ustnej i gardła. Mogą nawet pojawić się owrzodzenia, które mogą być czerwone i opuchnięte. Jest to tzw. zapalenie błony śluzowej. Skonsultuj się z lekarzem lub dentystą, aby dowiedzieć się, co może uśmierzyć ból. Niektóre opcje obejmują:

• Zapytaj lekarza o leki łagodzące ból w jamie ustnej.

• Wybieraj miękkie pokarmy, które nie podrażniają jamy ustnej, takie jak jajecznica, makaron z serem, puree z gotowanych warzyw i banany.

• Pokroić jedzenie na małe kawałki.

• Unikaj owoców cytrusowych, pikantnych lub słonych potraw oraz surowych produktów.

• Unikać bardzo zimnych lub gorących napojów

Wypadanie włosów

Do metod leczenia raka piersi, które mogą powodować utratę włosów, należą chemioterapia, radioterapia, terapia hormonalna i terapia celowana.

Nie każdy straci włosy podczas leczenia raka. Zależy to od rodzaju leczenia i dawki. Twój lekarz może powiedzieć, czy możesz spodziewać się utraty włosów. Porozmawiaj z nim. Dzięki temu będziesz wiedział, czego się spodziewać.

Chemioterapia: Jest to najczęstsza przyczyna utraty włosów.

Niektóre kobiety zauważają, że ich włosy stają się cieńsze, inne tracą je całkowicie, łącznie z rzęsami i brwiami, włosami łonowymi oraz włosami na rękach i nogach. Czasami dzieje się to nagle, a czasami utrata włosów może następować stopniowo, kilka tygodni po rozpoczęciu leczenia.

Niektóre kobiety przygotowują się do chemioterapii, układając krótką fryzurę przed jej rozpoczęciem. Można też spróbować owijek na włosy i peruk.

Kiedy włosy odrosną, ich tekstura może być inna, ale wiele kobiet nie zauważy żadnych zmian. Dobra wiadomość dotycząca wypadania włosów w wyniku chemioterapii jest taka, że proces ten ustaje po zakończeniu leczenia. Po kilku miesiącach włosy mogą całkowicie odrosnąć.

Terapia hormonalna: Możesz zauważyć przerzedzenie lub wypadanie włosów, zwykle z przodu lub na środku głowy. Terapie hormonalne działają poprzez obniżenie poziomu estrogenu, ale naukowcy nie wiedzą dokładnie, dlaczego prowadzą do utraty włosów. Zazwyczaj potrzeba od 6 miesięcy do 2 lat, aby zauważyć utratę włosów w wyniku terapii hormonalnej. Może to ustąpić po roku lub więcej, ale przerzedzenie włosów często trwa tak długo, jak długo przyjmujesz leki. Efekty ustępują po kilku miesiącach od zaprzestania przyjmowania leku.

Terapia celowana: Leki te, w tym palbociclib (Ibrance), pertuzumab (Perjeta) i rybociclib (Kisqali), mogą u niektórych osób powodować wypadanie włosów. Zauważysz to od razu, a włosy zaczną odrastać dopiero po kilku miesiącach od odstawienia tych leków.

Terapia immunologiczna: W bardzo rzadkich przypadkach, immunoterapia może również powodować wypadanie włosów u niektórych osób.

Promieniowanie: Promieniowanie powoduje wypadanie włosów tylko w tej części ciała, na którą jest skierowane. Może to być brodawka sutkowa, jeśli masz tam włosy. Ale może to być także głowa, jeśli rak piersi rozprzestrzenił się na inne części głowy, np. na mózg.

Przyrost masy ciała

Terapie raka piersi, takie jak chemioterapia iksabepilonem (Ixempra) i terapia celowana bevacizumabem (Avastin) oraz szereg terapii hormonalnych, mogą prowadzić do przybrania na wadze podczas leczenia raka piersi.

Jeśli zauważysz, że przybierasz na wadze, poinformuj o tym swojego lekarza i sprawdź, co według niego może Ci pomóc. Nie stosuj diety na własną rękę - podczas leczenia raka piersi Twój organizm potrzebuje wielu składników odżywczych.

Wyższe ryzyko infekcji

Wszystkie terapie raka piersi mogą osłabiać odporność organizmu i zwiększać ryzyko infekcji. Do najczęstszych miejsc występowania infekcji należą:

• Płuca

• Usta

• Gardło

• Zatoki

• Skóra

Chemioterapia i radioterapia w przypadku raka piersi może uniemożliwić wytwarzanie przez organizm białych krwinek, które zwalczają infekcje. Przez 7 do 10 dni po chemioterapii staraj się nie przebywać w dużych skupiskach ludzi oraz z dala od chorych dorosłych i dzieci. W tym czasie zazwyczaj masz najmniej białych krwinek.

Jeśli zachorujesz, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Możesz zauważyć:

• Kolorowy śluz w ślinie lub wyciek z nosa

• Gorączka 100,5 stopnia F lub wyższa

• Ból lub pieczenie gardła

• Obrzęk, zaczerwienienie, ciepło lub ropa w miejscu zranienia

• Kaszel lub spłycenie oddechu

Lekarz może zalecić antybiotyki jako środek zapobiegawczy. Może też zasugerować, aby przed rozpoczęciem chemioterapii zaszczepić się przeciwko grypie.

Jeśli liczba białych krwinek jest zbyt niska, lekarz może podać pacjentowi lek o nazwie G-CSF (czynnik stymulujący tworzenie kolonii granulocytów - Neulasta lub Neupogen) lub GM-CSF (czynnik stymulujący tworzenie kolonii makrofagów - Leukine).

Niepłodność

Niektóre metody leczenia raka piersi mogą spowodować, że przez pewien czas będziesz bezpłodny. W niektórych przypadkach leczenie może spowodować, że będziesz bezpłodny na zawsze. Efekt zależy częściowo od czasu trwania leczenia, dawki leku, wieku i innych czynników.

Oto kilka sposobów, w jakie terapie przeciwnowotworowe mogą wpływać na twoją płodność:

• Chemioterapia może zmniejszyć liczbę jajeczek, które organizm uwalnia do zapłodnienia.

• Promieniowanie może uszkodzić jajniki i macicę.

• Terapia hormonalna może zakłócać cykle miesiączkowe i utrudniać poczęcie dziecka.

Jeśli myślisz, że mogłabyś zajść w ciążę po zakończeniu leczenia raka, być może warto porozmawiać z lekarzem o metodach zachowania płodności, takich jak pobieranie jajeczek do zamrożenia w celu ich późniejszego wykorzystania.

Mgła mózgowa

Niektórzy nazywają to chemo-mózgiem. Jednak ten rodzaj zamroczenia umysłowego może wystąpić nawet bez chemioterapii lub w wyniku innych metod leczenia raka, takich jak radioterapia, immunoterapia i terapia hormonalna. Problemy mogą pojawić się w trakcie i po zakończeniu leczenia. Nie ma dowodów na to, że te problemy poznawcze prowadzą do demencji. Objawy mogą obejmować:

• Zapominanie

• Kłopoty z koncentracją

• Łagodna utrata pamięci, np. nazwisk i dat

• Trudności z wielozadaniowością

Problemy te zwykle ustępują w ciągu 6-12 miesięcy po zakończeniu leczenia. Jednak u niektórych osób problemy poznawcze mogą utrzymywać się przez wiele lat.

Wpływ emocjonalny

Leczenie raka może mieć wpływ zarówno na stan psychiczny, jak i fizyczny. Na przykład, leczenie może wywołać reakcje zapalne, które mogą prowadzić do depresji, niepokoju i innych zmian nastroju. Możesz odczuwać:

• Drażliwość

• Zmartwiony

• Niezmotywowani

• Niezainteresowany seksem lub innymi zajęciami

• Beznadziejna

• Niespokojni

Nowotwór może być diagnozą zmieniającą życie. Wiele osób czuje się przytłoczonych emocjonalnie lub psychicznie. Porozmawiaj z lekarzem, aby dowiedzieć się, czy objawy są związane z leczeniem. Różne rodzaje psychoterapii i poradnictwa w zakresie zdrowia psychicznego mogą pomóc przetrwać ten czas.

Inne skutki uboczne leczenia raka piersi

Różne osoby mogą różnie reagować na te same metody leczenia raka piersi. Dlatego ważne jest, aby poinformować zespół opieki zdrowotnej o wszystkich swoich reakcjach. Niektóre skutki uboczne, na które warto zwrócić uwagę, a które nie zostały wymienione powyżej, to:

Chemioterapia: Może powodować problemy trawienne (biegunka, zaparcia), mrowienie, drętwienie, ból, brak miesiączki lub wczesną menopauzę. Lekarz może być w stanie zaradzić wielu z tych skutków ubocznych, stosując leki wspomagające.

Promieniowanie: Może powodować ból, pieczenie, obrzęk i przebarwienie skóry (zwykle czerwone) w miejscu napromieniowania (często w piersi). Mogą nawet wystąpić pęcherze lub złuszczanie się skóry. W rzadkich przypadkach promieniowanie może spowodować oparzenie fragmentu płuca i jego obrzęk (zapalenie płuc). Ryzyko to zmienia się w zależności od wielkości obszaru poddawanego promieniowaniu. Obrzęk tkanki płucnej zwykle ustępuje z czasem. ?

Terapia hormonalna: Lek tamoksyfen, który blokuje przyłączanie się estrogenów do komórek nowotworowych, może powodować uderzenia gorąca i suchość pochwy, upławy lub krwawienie. W bardzo rzadkich przypadkach może być również powiązany z zaćmą, zakrzepami krwi i rakiem macicy.

Podobna grupa leków, zwanych inhibitorami aromatazy (AI), może powodować uderzenia gorąca, suchość pochwy oraz bóle mięśni i stawów. Mogą one również zwiększać ryzyko osteoporozy i złamań kości. W rzadkich przypadkach naukowcy powiązali je z przerzedzeniem włosów i podwyższeniem poziomu cholesterolu. Niektóre leki z grupy AI wydają się mieć mniej skutków ubocznych u różnych kobiet, choć nie jest jeszcze jasne, dlaczego tak się dzieje. Zapytaj więc swojego lekarza, czy zmiana leku może pomóc w walce z efektami ubocznymi.

Immunoterapia: Leki stosowane w immunoterapii mogą powodować objawy grypopodobne - gorączkę, dreszcze, bóle ciała, ból gardła, katar - oraz problemy żołądkowo-jelitowe, takie jak biegunka.

Kiedy działania niepożądane są stanem nagłym?

Zadzwoń do pielęgniarki lub lekarza, jeśli:

• Temperatura powyżej 100,4 F. Jeśli masz gorączkę lub dreszcze, natychmiast powiadom lekarza. Jeśli nie możesz skontaktować się z lekarzem, udaj się na pogotowie.

• Nowe owrzodzenia w jamie ustnej, plamy, opuchnięty język lub krwawiące dziąsła

• Suchość, pieczenie, drapanie lub "spuchnięte" gardło

• Nowy kaszel lub kaszel, który nie ustępuje

• Zmiany w funkcjonowaniu pęcherza moczowego, w tym potrzeba pilnego lub częstszego oddawania moczu, pieczenie przy sikaniu lub krew w moczu

• Zmiany trawienne, w tym zgaga; nudności, wymioty, zaparcia lub biegunka o dużym nasileniu lub trwająca dłużej niż 2 lub 3 dni; lub krew w stolcu