Inwazyjny rak przewodowy (IDC) i rak przewodowy in situ (DCIS) piersi

Inwazyjny rak przewodowy (IDC) i rak przewodowy in situ (DCIS) piersi to typy raka, które rozpoczynają się w przewodach mlecznych. Dowiedz się więcej o sposobie ich diagnozowania, różnicach między nimi oraz możliwościach leczenia.

Co to jest rak przewodowy?

Rak przewodowy jest częstym typem raka piersi, który rozpoczyna się w komórkach wyściełających przewody mleczne, doprowadzające mleko do sutka.

Wyróżnia się dwa typy:

• Inwazyjny rak przewodowy (Invasive ductal carcinoma, IDC)

• Rak przewodowy in situ (DCIS), zwany także rakiem wewnątrzprzewodowym (intraductal carcinoma)

Objawy, diagnoza i leczenie każdego z nich są inne.

Co to jest inwazyjny rak przewodowy?

Inwazyjny rak przewodowy (Invasive ductal carcinoma, IDC) stanowi około 80% wszystkich inwazyjnych raków piersi u kobiet i 90% u mężczyzn.

Rozpoczyna się on w komórkach przewodu mlecznego, a następnie rozrasta się przez ściany przewodu i wnika do otaczającej go tkanki piersi. Może również rozprzestrzeniać się na inne części ciała.

Objawy inwazyjnego raka przewodowego

Objawy inwazyjnego raka przewodowego obejmują:

• Guzek w piersi

• Pogrubienie skóry piersi

• Wysypka lub zaczerwienienie na piersi

• Obrzęk piersi

• Nowy ból w piersi

• Wgłębienie na piersi lub na skórze brodawki sutkowej

• Ból sutka

• Odwrócona brodawka sutkowa

• Wypływ z sutka

• Guzki pod pachą

• Zmiany w piersi lub brodawce sutkowej, które różnią się od tych, które pojawiają się podczas miesiączki

?

Diagnostyka inwazyjnego raka przewodowego

IDC jest zwykle wykrywany w wyniku nieprawidłowego badania mammograficznego. Aby zdiagnozować raka, należy wykonać biopsję w celu pobrania komórek do analizy. Lekarz pobierze fragment tkanki, który obejrzy pod mikroskopem. Na podstawie wyników biopsji może postawić diagnozę.

Jeśli biopsja potwierdzi, że masz raka, prawdopodobnie będziesz miał więcej badań, aby sprawdzić, jak duży jest guz i czy się rozprzestrzenił:

• Tomografia komputerowa. Jest to silne promieniowanie rentgenowskie, które wykonuje szczegółowe zdjęcia wnętrza ciała.

• Skan PET. Lekarz wstrzykuje w ramię pacjenta substancję radioaktywną zwaną znacznikiem. Substancja ta przemieszcza się po organizmie i zostaje wchłonięta przez komórki nowotworowe. Wraz z tomografią komputerową badanie to może pomóc w wykryciu raka w węzłach chłonnych i innych obszarach.

• MRI. Wykorzystuje silne magnesy i fale radiowe do tworzenia obrazów piersi i innych struktur wewnątrz ciała.

• Skanowanie kości. Lekarz wstrzykuje znacznik do ramienia. Wykonuje się zdjęcia, aby sprawdzić, czy rak dotarł do kości.

• Zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej. Badanie to wykorzystuje niskie dawki promieniowania do wykonania zdjęć wnętrza klatki piersiowej.

?

Etapy inwazyjnego raka przewodowego

Wyniki tych badań określają stopień zaawansowania raka. Staging to nazwa procesu, który lekarze stosują, aby ustalić, czy i jak daleko rak piersi się rozprzestrzenił. Znajomość stadium zaawansowania pomoże pokierować Twoim leczeniem.

Lekarze mogą wykorzystać wyniki badań diagnostycznych, aby zebrać informacje o guzie. Grupują je według systemu znanego jako TNM:

• Tumor (T): Jak duży jest guz pierwotny? Gdzie się znajduje?

• Węzeł (N): Czy nowotwór rozprzestrzenił się na węzły chłonne? Gdzie? W jakim stopniu?

• Przerzuty (Metastasis, M): Czy nowotwór rozprzestrzenił się na inne części ciała? Które z nich? W jakim stopniu?

Aby określić stopień zaawansowania nowotworu, lekarz łączy wyniki TNM ze stopniem zaawansowania nowotworu (jak komórki nowotworowe i tkanka wyglądają pod mikroskopem), statusem receptorów hormonalnych (czy komórki nowotworowe mają białka reagujące na hormony estrogen lub progesteron oraz statusem HER2 (czy na nowotwór wpływa gen HER2).

Etapy obejmują:

• Etap 0: Jest to rak nieinwazyjny. Znajduje się on tylko w przewodach i nie rozprzestrzenił się (Tis, N0, M0).

• Stadium IA: Guz jest mały i inwazyjny, ale nie rozprzestrzenił się na węzły chłonne (T1, N0, M0).

• Etap IB: Rak rozprzestrzenił się do węzłów chłonnych. Jego wielkość jest większa niż 0,2 mm, ale mniejsza niż 2 mm. W piersi nie ma śladu guza lub jest, ale jego wielkość jest mniejsza lub równa 20 mm (T0 lub T1, N1, M0).

• Stadium IIA: Którekolwiek z poniższych:

  • W piersi nie ma śladu guza. Rak rozprzestrzenił się do 1 do 3 węzłów chłonnych pod pachą, ale nie do żadnych odległych części ciała (T0, N1, M0).

  • Guz ma 20 mm lub mniej i rozprzestrzenił się na węzły chłonne pachowe (T1, N1, M0).

  • Guz ma wielkość od 20 mm do 50 mm, ale nie rozprzestrzenił się na pobliskie węzły (T2, N0, M0).

• Etap IIB: Spełnienie któregokolwiek z poniższych warunków:

  • Guz ma wielkość od 20 mm do 50 mm i rozprzestrzenił się na jeden do trzech węzłów chłonnych pachowych (T2, N1, M0).

  • Guz jest większy niż 50 mm, ale nie ma przerzutów do węzłów chłonnych pachowych (T3, N0, M0).

• Etap IIIA: Którykolwiek z poniższych warunków:

  • Rak dowolnej wielkości rozprzestrzenił się do 4-9 węzłów chłonnych pachowych lub znajdujących się pod ścianą klatki piersiowej. Nie rozprzestrzenił się na inne części ciała (T0, T1, T2 lub T3, N2, M0).

  • Guz większy niż 50 mm, który rozprzestrzenił się do jednego do trzech pobliskich węzłów chłonnych (T3, N1, M0).

• Etap IIIB: Guz:

  • Rozprzestrzenił się na ścianę klatki piersiowej

  • Spowodował obrzęk lub owrzodzenie piersi

  • Zdiagnozowano u niego raka zapalnego piersi

  • Może, ale nie musi, dojść do rozsiewu do dziewięciu węzłów chłonnych pod pachą lub pod ścianą klatki piersiowej

  • Nie rozprzestrzenił się na inne części ciała (T4; N0, N1 lub N2; M0)

• Etap IIIC: Nowotwór dowolnej wielkości, który rozprzestrzenił się do 10 lub więcej pobliskich węzłów chłonnych, węzłów chłonnych piersi i/lub węzłów chłonnych pod obojczykiem. Nie rozprzestrzenił się na inne części ciała (dowolny T, N3, M0).

• Etap IV (z przerzutami): Guz może być dowolnej wielkości i rozprzestrzenił się na inne organy, takie jak kości, płuca, mózg, wątroba, odległe węzły chłonne lub ściana klatki piersiowej (dowolny T, dowolny N, M1). W 5-6% przypadków rak z przerzutami jest wykrywany przy pierwszym rozpoznaniu. Lekarz może to nazwać rakiem piersi z przerzutami de novo. Częściej jest on wykrywany po wcześniejszym rozpoznaniu wczesnego raka piersi.

• Nawrót: Jest to rak, który powraca po leczeniu. Może być miejscowy, regionalny i/lub odległy. W przypadku nawrotu nowotworu zostaniesz poddany kolejnej serii badań, aby poznać stopień nawrotu. Będą one podobne do tych, które wykonywano przy pierwszym rozpoznaniu.

Leczenie inwazyjnego raka przewodowego

Większość kobiet z IDC jest poddawana operacji usunięcia nowotworu. Opcje leczenia są zazwyczaj następujące:

• Lumpektomia: Chirurg usuwa tylko guz i nieco tkanki wokół niego, aby upewnić się, że wszystkie komórki nowotworowe zostały usunięte. Możesz usłyszeć, że nazywa się to operacją oszczędzającą pierś

• Mastektomia: Chirurg usuwa całą pierś.

To, który z nich zostanie zastosowany, zależy od wielkości guza i stopnia jego rozprzestrzenienia w piersi i okolicznych węzłach chłonnych.

Oprócz operacji, inne metody leczenia mogą obejmować:

• Promieniowanie: Zazwyczaj następuje to po zabiegu chirurgicznym.

• Hormonoterapia: Otrzymasz ją, jeśli twój nowotwór jest hormonozależny (co oznacza, że estrogen pomaga mu rosnąć). Leki te blokują lub obniżają ilość estrogenów w organizmie.

• Chemioterapia: Leki te zwalczają komórki nowotworowe w całym organizmie. Lekarze mogą je również stosować przed operacją w celu zmniejszenia guza oraz po operacji w celu zabicia pozostałych komórek nowotworowych.

• Terapia celowana: Leki te blokują wzrost komórek nowotworowych. Mogą być stosowane razem z chemioterapią.

Możesz otrzymać jedną terapię lub kombinację.

Co to jest Ductal Carcinoma in Situ (DCIS)?

Rak przewodowy in situ (DCIS), znany również jako rak wewnątrzprzewodowy, stanowi jedną z pięciu nowych diagnoz raka piersi. Jest to niekontrolowany rozrost komórek w obrębie przewodów piersiowych. Jest on nieinwazyjny, co oznacza, że nie rozrósł się do tkanki piersi poza przewodami. Sformułowanie "in situ" oznacza "w swoim pierwotnym miejscu".

DCIS to najwcześniejsze stadium, na którym można zdiagnozować raka piersi. Jest on znany jako rak piersi w stadium 0. Zdecydowana większość kobiet, u których go zdiagnozowano, może zostać wyleczona.

Mimo że jest to choroba nieinwazyjna, może prowadzić do powstania raka inwazyjnego. Ważne jest, aby kobiety cierpiące na tę chorobę poddały się leczeniu. Badania wykazują, że ryzyko zachorowania na raka inwazyjnego jest niskie, jeśli pacjentka była leczona z powodu DCIS. Jeśli nie jest on leczony, u 30% do 50% kobiet z DCIS wystąpi rak inwazyjny. Rak inwazyjny rozwija się zwykle w tej samej piersi i w tym samym obszarze, w którym wystąpił DCIS.

Jakie są objawy raka przewodowego in situ?

DCIS zazwyczaj nie daje żadnych objawów. W większości przypadków diagnozuje się go na podstawie badania mammograficznego.

Jak rozpoznaje się raka przewodowego in situ?

Około 80% przypadków jest wykrywanych na podstawie badania mammograficznego. Na mammogramie jest on widoczny jako zacieniony obszar.

Jeśli badanie mammograficzne sugeruje, że pacjentka może mieć DCIS, lekarz powinien zlecić wykonanie biopsji w celu przeanalizowania komórek i potwierdzenia diagnozy. Biopsje w kierunku DCIS są zwykle wykonywane przy użyciu igieł do pobierania próbek tkanki z piersi.

Jeśli masz DCIS, lekarz może wykonać więcej badań, aby zebrać informacje o nowotworze. Badania te mogą obejmować badanie ultrasonograficzne lub rezonans magnetyczny. Na podstawie wyników różnych badań lekarz będzie w stanie określić wielkość guza i określić, jak duża część piersi jest dotknięta przez nowotwór.

Jak leczy się raka przewodowego in situ?

Nie ma dwóch takich samych pacjentów. Lekarz dostosuje plan leczenia w oparciu o wyniki badań i historię choroby. Między innymi, lekarz weźmie pod uwagę:

• Umiejscowienie guza

• Wielkość guza

• Agresywność komórek nowotworowych

• Występowanie raka piersi w rodzinie

• Wyniki badań w kierunku mutacji genów zwiększających ryzyko zachorowania na raka piersi

Większości kobiet z DCIS nie usuwa się w ramach mastektomii. Zamiast tego wykonuje się lumpektomię.

Najczęściej wykonuje się lumpektomię, po której następuje naświetlanie. Chirurg usuwa nowotwór i niewielki obszar zdrowej tkanki wokół niego. Węzły chłonne pod pachą nie muszą być usuwane, jak to ma miejsce w przypadku innych typów raka piersi.

Po lumpektomii naświetlanie zmniejsza szanse na powrót nowotworu. Jeśli rak powróci, mówi się o nawrocie choroby.

Niektóre kobiety mogą zdecydować się na wykonanie tylko lumpektomii. Zanim podejmiesz decyzję o rezygnacji z naświetlania, omów z lekarzem ryzyko związane z tym zabiegiem.

Zarówno Ty, jak i Twoi lekarze możecie zdecydować, że najlepszym sposobem leczenia będzie mastektomia, czyli usunięcie piersi, jeżeli występuje u Ciebie którykolwiek z poniższych objawów:

• Silna historia raka piersi w rodzinie

• Mutacja genu, która zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania na raka piersi

• Bardzo duże obszary DCIS

• Zmiany DCIS w wielu miejscach w całej piersi

• Brak tolerancji na radioterapię

W przypadku pozytywnych wyników badań na obecność receptorów hormonalnych w nowotworze, zespół prowadzący leczenie może również rozważyć zastosowanie terapii hormonalnej. Może ona zmniejszyć prawdopodobieństwo zachorowania na kolejny nowotwór piersi.