Neuropatia czuciowa małych włókien jest zaburzeniem nerwowo-mięśniowym, które może być spowodowane różnymi schorzeniami. Może też wystąpić samoistnie. Główne objawy to drętwienie skóry, niezdolność do odczuwania temperatury, niemożność odczuwania bólu lub przypadkowe wysyłanie sygnałów bólowych, nawet w przypadku braku bodźca.
Jakie są przyczyny neuropatii czuciowej małych włókien?
Do neuropatii czuciowej małych włókien dochodzi, gdy uszkodzone zostają małe włókna obwodowego układu nerwowego.
Obwodowy układ nerwowy nie jest zlokalizowany w mózgu ani w kręgosłupie. Nerwy wchodzące w skład tego układu przenoszą informacje o bólu, temperaturze i inne do mózgu lub kręgosłupa. Kontrolują one trawienie, ciśnienie krwi i tętno oraz łączą mózg i kręgosłup z mięśniami.
W przypadku uszkodzenia któregokolwiek z nerwów obwodowych są one w stanie odrosnąć. Istnieją jednak uszkodzenia, których wyleczenie wymaga interwencji lub operacji.
Neuropatia drobnowłóknista lub neuropatia czuciowa drobnowłóknista dotyczy nerwów czuciowych. Wpływa także na gruczoły potowe, układ pokarmowy, naczynia krwionośne i serce.
Jakie są objawy neuropatii drobnowłóknistej?
Objawy neuropatii małych włókien obejmują:
-
Ból i uczucie pieczenia w stopach, tułowiu lub ramionach
-
Ból o poziomie porażenia prądem elektrycznym pojawiający się losowo w ciągu dnia
-
Skurcze
-
Światłowstręt
-
Spadek ciśnienia krwi podczas siedzenia lub wstawania
-
Utrata przytomności?
-
Pocenie się
-
Problemy żołądkowo-jelitowe
-
Trudności seksualne
-
Ciężkość stóp lub dłoni
-
Paraliż
-
Problemy z pęcherzem moczowym
Ból spowodowany neuropatią czuciową małych włókien zmienia się w ciągu dnia. Zazwyczaj nasila się wieczorem lub w nocy. Ból może być odczuwany nawet na skutek samego dotyku pościeli do stóp.
Jak rozpoznaje się neuropatię małych włókien?
Neuropatia małych włókien może być często źle rozpoznana lub niezrozumiana. Objawy są liczne i zróżnicowane, a schorzenie może występować w połączeniu z innymi chorobami. Ponadto, wiele badań układu nerwowego nie wykrywa nerwów czuciowych w taki sam sposób, jak innych nerwów.
Niektóre ze schorzeń, które mogą powodować neuropatię małych włókien to:
-
choroba Fabrysa
-
Choroba Wilsona
-
Cukrzyca
-
Nietolerancja glukozy
-
Niedobór witaminy B12?
-
Zaburzenia czynności tarczycy
-
HIV
-
Choroba z Lyme?
-
Wirusowe zapalenie wątroby typu C?
-
Alkohol
-
Chemioterapia
-
Leki neurotoksyczne
-
Następstwa szczepień
-
Fibromialgia
-
Sarkoidoza
-
Choroba reumatyczna
-
Toczeń?
-
Choroba tkanki łącznej
W celu zdiagnozowania i leczenia neuropatii małych włókien może być konieczne ustalenie, czy u pacjenta nie występuje któryś z wymienionych stanów. Konieczne mogą być także spotkania z różnymi lekarzami i specjalistami, zebranie wywiadu chorobowego i ewentualne badanie fizykalne. Jednak najważniejszym badaniem pozwalającym określić, czy nerwy czuciowe są zdrowe, jest biopsja skóry.
Biopsja skóry to procedura, podczas której lekarz pobierze dwie małe próbki skóry. Zazwyczaj próbki te są pobierane z kostki i stawu biodrowego. Następnie lekarz obejrzy próbki i zbada gęstość włókien nerwów czuciowych. Dokładność tego badania jest stosunkowo wysoka i została uznana za skuteczną w 90%.
Miejsca biopsji zostaną owinięte folią i opatrzone. Opatrunek będzie można zdjąć w ciągu siedmiu dni od wykonania biopsji skóry. W trakcie i po zabiegu nie powinieneś odczuwać bólu.
Jakie jest leczenie neuropatii drobnowłóknistej?
Ponieważ istnieje tak wiele przyczyn neuropatii czuciowej małych włókien, istnieje wiele sposobów jej leczenia. Na przykład, pacjent może otrzymać zalecenie zaprzestania przyjmowania określonego leku lub instrukcje dotyczące postępowania w przypadku cukrzycy. Lekarz może zalecić także leczenie bólu.
