Niektóre badania wykazały, że kobiety stosujące wkładkę Mirena i inne rodzaje hormonalnej antykoncepcji mogą być bardziej narażone na wystąpienie objawów depresji. Ale co mówią inne badania?
Mirena jest wykonana z wersji ludzkiego hormonu progestyny o nazwie lewonorgestrel. Może ona nie powodować tylu skutków ubocznych, co zwykłe tabletki antykoncepcyjne, które zawierają progestynę i drugi hormon zwany estrogenem.
Mirena, depresja i nastrój
Związek między depresją a kontrolą urodzeń nie jest jasny, a naukowcy nie są zgodni co do jego istnienia. Większość badań sugeruje, że nie ma związku, ale potrzeba więcej dowodów, aby mieć pewność.
Dotyczy to również Mireny, implantu, minipigułki i innych środków antykoncepcyjnych zawierających wyłącznie progestyny. Niektóre badania wykazały, że u kobiet stosujących Mirenę częściej występowały objawy depresji. Jednak inne badania wykazały, że nie ma to żadnego związku.
W jednym z dużych badań z udziałem kobiet w wieku 25-34 lat stwierdzono, że kobiety stosujące jakąkolwiek formę hormonalnej kontroli urodzeń miały mniej objawów depresji niż te, które stosowały inne rodzaje antykoncepcji lub nie stosowały ich wcale. W badaniu nie analizowano konkretnie hormonalnych wkładek wewnątrzmacicznych, ale inne formy antykoncepcji oparte wyłącznie na progestynie.
W innym badaniu stwierdzono, że kobiety stosujące środki antykoncepcyjne zawierające wyłącznie progestyny nie były bardziej narażone na wahania lub zmiany nastroju niż kobiety stosujące inne formy hormonalnej kontroli urodzeń.
Każda kobieta inaczej reaguje na hormonalną kontrolę urodzeń. Trudno jest więc przewidzieć, jak Twój organizm może zareagować na lek Mirena.
Kiedy należy porozmawiać z lekarzem
Jeśli obawiasz się, że Mirena może wpływać na Twój nastrój i emocje, zapytaj lekarza, czy możesz spróbować innego środka antykoncepcyjnego. Jedną z możliwości jest miedziana wkładka wewnątrzmaciczna (IUD), bezhormonalna metoda długoterminowej kontroli urodzeń.
Skontaktuj się z lekarzem, jeśli Twój nastrój zmienia się bardziej niż zwykle lub jeśli poniższe objawy utrzymują się dłużej niż 2 tygodnie:
-
Poczucie winy, smutku, niepokoju lub pustki
-
Nie mogę spać
-
Utrata apetytu lub jedzenie więcej niż zwykle
-
Masz mniej energii i poruszasz się wolniej
-
Nie lubisz już swoich ulubionych zajęć i hobby
Lekarz może zbadać, czy u pacjentki nie występuje depresja i w razie potrzeby zaproponować inną metodę kontroli urodzeń.
