Metody kontroli urodzeń, takie jak pigułka czy wkładka wewnątrzmaciczna, skutecznie zapobiegają ciąży, ale nie są bezpieczne dla wszystkich.
Kombinowane metody kontroli urodzeń
Pigułki antykoncepcyjne zawierają połączenie hormonów estrogenu i progestyny lub samą progestynę. Hormony te powstrzymują jajniki przed uwolnieniem komórki jajowej, co zapobiega ciąży. Powodują one również zagęszczenie śluzu w szyjce macicy i wpływają na wyściółkę macicy, uniemożliwiając zagnieżdżenie się w niej zapłodnionego jajeczka.
Plaster antykoncepcyjny i pierścień również uwalniają estrogen i progestynę, ale w inny sposób. Plaster uwalnia te hormony przez skórę. Pierścień uwalnia je poprzez elastyczny plastikowy pierścień, który umieszcza się w pochwie.
Skojarzone metody antykoncepcji nieznacznie zwiększają ryzyko zakrzepów krwi zwanych zakrzepicą żył głębokich (DVT), a także zawału serca i udaru mózgu. Ryzyko to jest największe u kobiet, które mają niekontrolowane wysokie ciśnienie krwi, u kobiet palących papierosy oraz u tych, których środki antykoncepcyjne zawierają większe dawki estrogenów. Skojarzone metody kontroli urodzeń mogą również nieznacznie zwiększać ryzyko raka piersi, a czasami mogą uszkadzać wątrobę.
Nie powinnaś stosować tych metod, jeśli:
-
Są w wieku powyżej 35 lat i palą papierosy
-
W przeszłości występowały u nich zakrzepy krwi, udar lub zawał serca
-
Migreny z aurą
-
Choroba wieńcowa
-
Rak piersi, macicy lub wątroby
-
Niekontrolowane wysokie ciśnienie krwi lub cukrzyca
-
Miałeś zażółcenie oczu i skóry zwane żółtaczką w czasie ciąży lub gdy stosowałeś hormonalne środki antykoncepcyjne
-
Planujesz w najbliższym czasie poważny zabieg chirurgiczny, po którym nie będziesz w stanie się poruszać
Wkładki wewnątrzmaciczne
Wkładka wewnątrzmaciczna to urządzenie w kształcie litery T, które lekarz umieszcza w macicy. Istnieją dwa rodzaje wkładek wewnątrzmacicznych. Działają one w różny sposób, aby zapobiec ciąży. Wkładka miedziana uniemożliwia plemnikom zapłodnienie komórki jajowej i utrudnia jej zagnieżdżenie się. Druga wkładka uwalnia hormon progesteron, który uniemożliwia plemnikom zapłodnienie komórki jajowej.
Wkładki wewnątrzmaciczne wiążą się z pewnym ryzykiem. Po pierwsze, jeśli podczas stosowania wkładki wewnątrzmacicznej zostaniesz narażona na zakażenie przenoszone drogą płciową, może u ciebie wystąpić zakażenie zwane chorobą zapalną miednicy (PID). W przypadku miedzianej wkładki wewnątrzmacicznej mogą wystąpić obfitsze miesiączki. Jeśli zajdziesz w ciążę podczas stosowania wkładki wewnątrzmacicznej, może to zwiększyć ryzyko poronienia.
Nie powinnaś zakładać wkładki wewnątrzmacicznej, jeśli:
-
Masz nieprawidłowe krwawienia z pochwy
-
Choroba nowotworowa szyjki macicy lub macicy
-
chorować na AIDS lub mieć infekcję miednicy
-
Myślisz, że możesz być w ciąży
-
Jesteś uczulona na miedź (w przypadku typu miedzianego)
Implanty antykoncepcyjne
W przypadku tej metody lekarz umieszcza mały plastikowy pręcik pod skórą ramienia. Implant stale uwalnia niewielką dawkę progestyny, która zapobiega ciąży.
Implanty niosą ze sobą takie samo ryzyko jak tabletki antykoncepcyjne, w tym zakrzepy krwi i nowotwory. Nie powinnaś stosować tej metody, jeśli:
-
W przeszłości występowały u Ciebie zakrzepy krwi, zawał serca lub udar mózgu
-
Choroba wątroby lub rak wątroby
-
Obecnie choruje lub chorował w przeszłości na raka piersi
-
Występowanie nieprawidłowych krwawień z pochwy
-
Są uczulone na którykolwiek z materiałów wchodzących w skład implantu
Implant jest bezpieczny dla kobiet z nadwagą, ale może nie działać tak dobrze, jeśli wskaźnik masy ciała (BMI) jest wyższy niż 30.
Zastrzyk antykoncepcyjny
W przypadku tej metody raz na 3 miesiące dostajesz zastrzyk z progestyny. Działa ona podobnie jak pigułka, zagęszczając śluz szyjkowy i zapobiegając uwalnianiu jajeczek przez jajniki.
Zastrzyk antykoncepcyjny może osłabić Twoje kości i zwiększyć ryzyko osteoporozy i złamań w późniejszym okresie życia. Może również wpłynąć na Twój nastrój.
Metoda ta nie jest przeznaczona dla kobiet, które:
-
W rodzinie występowały przypadki osteoporozy lub inne czynniki ryzyka, takie jak zaburzenia odżywiania.
-
Rak piersi
-
Choroba wątroby
-
Występowanie depresji w przeszłości
-
Zawał serca lub udar mózgu w wywiadzie
Metody barierowe: Prezerwatywy, diafragmy i gąbki
Prezerwatywy to cienkie osłonki wykonane zazwyczaj z lateksu. Prezerwatywa męska nakładana jest na penisa. Prezerwatywa dla kobiet wchodzi do pochwy. Obie blokują przedostawanie się plemników do pochwy.
Membrana to gumowy lub silikonowy kubek. Gąbka to miękki przyrząd w kształcie dysku, wykonany z pianki. Każda z nich wchodzi do pochwy i obejmuje szyjkę macicy, aby zapobiec przedostaniu się plemników do pochwy. W przypadku obu metod należy stosować środek plemnikobójczy, aby zabezpieczyć się przed ciążą.
Nie powinnaś używać prezerwatyw lateksowych, jeśli jesteś uczulona na lateks. Unikaj diafragm, jeśli jesteś uczulona na silikon lub gumę. Każda z tych metod może stanowić problem, jeśli pacjentka jest uczulona na środek plemnikobójczy.
Lekarz może nie zalecić stosowania diafragmy lub gąbki, jeśli masz:
-
Zakażenie dróg moczowych, miednicy lub pochwy
-
Zespół wstrząsu toksycznego w wywiadzie
-
Problem z kształtem otworu pochwy lub gdy macica wpada do pochwy (tzw. wypadnięcie)
Przy tak wielu dostępnych metodach kontroli urodzeń powinnaś być w stanie znaleźć przynajmniej jedną, która będzie dla Ciebie bezpieczna. Porozmawiaj z lekarzem o najlepszej metodzie kontroli urodzeń, biorąc pod uwagę Twój stan zdrowia, osobiste preferencje i inne czynniki.
