Dowiedz się więcej od ekspertów doktora na temat stosowania litu w leczeniu choroby dwubiegunowej.
Badania wykazują, że lit może znacząco zmniejszyć ryzyko samobójstwa. Lit pomaga także zapobiegać przyszłym epizodom maniakalnym i depresyjnym. W związku z tym może być przepisywany przez długi okres czasu (nawet pomiędzy epizodami) jako terapia podtrzymująca.
Lit działa na ośrodkowy układ nerwowy (mózg i rdzeń kręgowy). Lekarze nie wiedzą dokładnie, w jaki sposób lit stabilizuje nastrój danej osoby, ale uważa się, że pomaga on wzmocnić połączenia komórek nerwowych w regionach mózgu, które biorą udział w regulacji nastroju, myślenia i zachowania.
Zwykle mija kilka tygodni, zanim lit zaczyna działać. Podczas leczenia lekarz zleci okresowe badania krwi, ponieważ lit może wpływać na czynność nerek lub tarczycy. Lit działa najlepiej, gdy ilość leku w organizmie jest utrzymywana na stałym poziomie. Ważne jest, aby poziom litu w organizmie nie był zbyt niski ani zbyt wysoki. Lekarz prawdopodobnie zaleci także picie od 8 do 12 szklanek wody lub płynów dziennie w trakcie leczenia oraz używanie normalnej ilości soli w pożywieniu. Zarówno sól, jak i płyny mogą wpływać na poziom litu we krwi, dlatego ważne jest, aby spożywać ich stałą ilość każdego dnia.
Dawka litu jest różna u różnych osób i zmienia się w zależności od fazy choroby. Chociaż zaburzenie dwubiegunowe jest często leczone kilkoma lekami, niektórzy ludzie mogą kontrolować swój stan za pomocą samego litu.
Skutki uboczne litu
U około 75% osób przyjmujących lit w chorobie dwubiegunowej występują pewne działania niepożądane, choć mogą być one niewielkie. Mogą one stać się mniej dokuczliwe po kilku tygodniach, kiedy organizm przyzwyczai się do leku. Czasami działania niepożądane litu można złagodzić poprzez zmianę dawki. Nigdy jednak nie należy samodzielnie zmieniać dawki lub schematu przyjmowania leku. Nie należy zmieniać marki litu bez uprzedniej konsultacji z lekarzem lub farmaceutą. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek problemów należy porozmawiać z lekarzem o dostępnych opcjach.
Częste działania niepożądane litu mogą obejmować:
-
Drżenie rąk (jeśli drżenie jest szczególnie uciążliwe, dawkę można czasem zmniejszyć lub zastosować dodatkowy lek).
-
Zwiększone pragnienie
-
Zwiększone oddawanie moczu
-
Biegunka
-
Wymioty
-
Przyrost masy ciała
-
Upośledzenie pamięci
-
Słaba koncentracja
-
Senność
-
Osłabienie mięśniowe
-
Utrata włosów
-
Trądzik
-
Obniżona czynność tarczycy (którą można leczyć hormonami tarczycy)
Należy powiadomić lekarza, jeśli podejrzewa się, że mogą wystąpić trwałe działania niepożądane litu lub jeśli wystąpi biegunka, wymioty, gorączka, chwiejny chód, omdlenia, dezorientacja, niewyraźna mowa lub szybkie bicie serca.
Należy poinformować lekarza o przebytych chorobach, w tym nowotworach, chorobach serca, nerek, padaczce i alergiach. Należy upewnić się, że lekarz wie o wszystkich innych przyjmowanych przez pacjenta lekach. Unikać produktów o niskiej zawartości sodu (soli), ponieważ dieta niskosodowa może prowadzić do zbyt wysokiego poziomu litu. Osoby przyjmujące lit powinny również skonsultować się z lekarzem przed zażyciem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), takich jak ibuprofen, ponieważ leki te mogą zwiększać stężenie litu.
W przypadku pominięcia dawki litu należy przyjąć ją zaraz po przypomnieniu sobie o niej - chyba że następna planowana dawka przypada w ciągu dwóch godzin (lub sześciu godzin w przypadku postaci o powolnym uwalnianiu). W takim przypadku należy pominąć pominiętą dawkę i powrócić do zwykłego schematu dawkowania. Nie należy "podwajać" dawki w celu nadrobienia zaległości.
Istnieje kilka poważnych zagrożeń, które należy wziąć pod uwagę. Lek jest powiązany z pewnymi wadami wrodzonymi i powinien być stosowany z ostrożnością u kobiet w ciąży, zwłaszcza w ciągu pierwszych trzech miesięcy ciąży.Bezpieczeństwo karmienia piersią podczas przyjmowania litu jest kontrowersyjne i powinno być wcześniej omówione z lekarzem. Ponadto, u niektórych osób długotrwałe leczenie litem może zaburzać czynność nerek lub prowadzić do ich trwałego uszkodzenia - dlatego ważne jest okresowe monitorowanie badań krwi mierzących czynność nerek.
?
