Nie zawsze łatwo jest stwierdzić, czy przyczyną bólu w dolnej części pleców jest staw SI. lekarz wyjaśnia, w jaki sposób lekarze diagnozują to schorzenie.
Jednak ani pacjentom, ani ich lekarzom nie zawsze łatwo jest zidentyfikować staw SI jako źródło problemu. Chociaż staw krzyżowo-biodrowy jest jednym z największych stawów w organizmie, jest on głęboko schowany w miednicy. Jego lokalizacja sprawia, że lekarzom trudno jest zauważyć jakiekolwiek problemy podczas badania fizykalnego. Trudne może być również uzyskanie w badaniach obrazowych wysokiej jakości obrazów, które mogą je uwidocznić.
Problemy ze stawem SI mogą być mylone z innymi bolesnymi schorzeniami, takimi jak rwa kulszowa czy zapalenie stawu biodrowego, a rutynowe badania nie zawsze są w stanie określić, co tak naprawdę się dzieje.
W celu zdiagnozowania dysfunkcji stawu SI lekarze zazwyczaj opierają się na wynikach trzech lub więcej badań. Większość z nich można wykonać w gabinecie lekarskim.
Badania w gabinecie lekarskim
Na początku lekarz zapyta pacjenta o historię choroby i przeprowadzi badanie fizykalne, w tym sprawdzi postawę i sprawność chodu. Następnie wykona kilka badań w celu sprawdzenia, skąd może pochodzić ból i jak sprawny jest staw SI.
Niektóre z najczęściej wykonywanych badań obejmują:
Test ścinania czaszkowego
: Podczas leżenia na brzuchu na stole do badań lekarz uciska kość ogonową, aby sprawdzić, czy nie odczuwasz bólu.
Test flaminga
: Lekarz prosi pacjenta, aby stanął na nodze, na której odczuwa ból i podskoczył.
Test Gaenslena
: Podczas gdy pacjent leży twarzą do góry, lekarz zgina i przyciska jedno kolano do klatki piersiowej, a drugą nogę, wyciągniętą przed siebie, przyciska do boku stołu.
Test Gilleta (test bociana z jedną nogą)
: Stajesz w rozkroku, jedna noga jest uniesiona i zgięta. Lekarz stoi za Tobą i naciska kciukami na każdą stronę kości ogonowej, sprawdzając, czy ruch jest prawidłowy.
Test uciskowy miednicy
: Podczas leżenia na boku lekarz uciska górną część biodra.
Test rozpraszania miednicy
: Kiedy leżysz na stole twarzą do góry, lekarz naciska jednocześnie na obie strony miednicy.
Test Patricka (test FABERA)
: Należy położyć się twarzą do góry i oprzeć stopę po tej stronie, po której występuje ból, na przeciwległym kolanie. Lekarz naciska jednocześnie na kolano i przeciwległą miednicę.
Test ścinania stawu krzyżowo-biodrowego
: Kiedy leżysz twarzą w dół, lekarz kładzie jedną rękę na drugiej nad kością ogonową i naciska w dół, szukając ruchu w stawie.
Test pchnięcia udem
: Podczas gdy pacjent leży twarzą do góry na stole, lekarz umieszcza jedną rękę pod pośladkiem, zginając jednocześnie biodro i kolano pod kątem 90 stopni.
Badania obrazowe
Lekarz może również zlecić wykonanie badań obrazowych w celu uzyskania zdjęć wnętrza dolnej części pleców i miednicy. Zdjęcia rentgenowskie mogą pomóc w poszukiwaniu zmian w obrębie stawu SI. Tomografia komputerowa (CT), potężne badanie rentgenowskie, może dostarczyć jeszcze więcej szczegółów. Niekiedy lekarze stosują obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI), która wykorzystuje silne magnesy i fale radiowe do tworzenia obrazów narządów i struktur wewnątrz ciała pacjenta. Może to pomóc w wykluczeniu innych problemów, które mogą powodować podobne objawy.
Test iniekcyjny
Najpewniejszym sposobem, w jaki lekarz może stwierdzić, czy pacjent cierpi na dysfunkcję stawu SI, jest wstrzyknięcie do stawu leku znieczulającego. Na podstawie zdjęcia rentgenowskiego lub badania ultrasonograficznego lekarz określa miejsce, w które należy wbić igłę. Jeśli po wstrzyknięciu leku ból ustępuje, wiadomo, że problemem jest właśnie ten staw. Zabieg ten jest nieco bardziej ryzykowny niż inne badania, dlatego lekarze zwykle wykonują go tylko wtedy, gdy po przeprowadzeniu innych badań przyczyna nadal nie jest jasna.
