Dowiedz się, jaki jest związek między nadczynnością tarczycy a migotaniem przedsionków (AFib), kiedy należy skontaktować się z lekarzem oraz jakich badań i zabiegów można się spodziewać.
Prawdopodobnie nie przywiązujesz dużej wagi do swojej tarczycy, a nawet nie wiesz, że ona tam jest, dopóki coś z nią nie pójdzie nie tak. Jest to mały gruczoł znajdujący się w przedniej części szyi, którego zadanie wydaje się proste: wytwarzanie hormonów.
Brzmi zwyczajnie, ale te hormony są potężne. To one mówią Twojemu organizmowi, jak szybko lub wolno powinien pracować.
Kiedy tarczyca jest zbyt aktywna, nazywamy to nadczynnością tarczycy. Dostarczasz więcej hormonów niż potrzebujesz, co jest jak naciśnięcie wewnętrznego pedału gazu. Wszystko przyspiesza, łącznie z sercem.
Jeśli przyjmujesz hormon zastępujący tarczycę - ponieważ Twoja tarczyca jest niedoczynna lub lekarz ją usunął - zbyt duża dawka może spowodować ten sam problem.
A szybkie bicie serca może prowadzić do migotania przedsionków, kiedy to górne komory serca zaczynają drżeć i nie są w stanie pompować tyle krwi, ile normalnie. Migotanie przedsionków zwiększa również ryzyko wystąpienia udaru mózgu - a tego nie należy ignorować.
Jak często migotanie przedsionków i choroby tarczycy występują u ludzi?
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli masz migotanie przedsionków, nadczynność tarczycy nie jest najbardziej prawdopodobną przyczyną.
Jeśli jednak masz nadczynność tarczycy, prawdopodobieństwo wystąpienia migotania przedsionków jest znacznie większe. Szanse te wzrastają wraz z wiekiem, zwłaszcza po przekroczeniu 60. roku życia. Jest to najczęstszy problem sercowy u osób z nadczynnością tarczycy.
Jakich objawów należy szukać?
Każde schorzenie ma swój własny zestaw objawów, na które należy zwracać uwagę. Jeśli cierpisz na nadczynność tarczycy, możesz zauważyć, że:
-
uczucie zdenerwowania, niepokoju lub rozdrażnienia
-
Szybsze niż zwykle bicie serca lub uczucie braku rytmu
-
Pocenie się bardziej niż zwykle
-
Mieć problemy z zasypianiem
-
Trzęsą ci się ręce i palce
-
Obrzęk w okolicy przedniej, dolnej części szyi
-
Uczucie zmęczenia lub osłabienia mięśni
-
Utrata wagi bez powodu
-
Zmiany w miesiączkowaniu, jeśli jesteś kobietą
Jeśli pacjentka jest starsza, objawy mogą być mniej wyraźne. Mogą one przypominać raczej depresję, kiedy to pacjent nie ma ochoty na jedzenie i przestaje spędzać czas z innymi ludźmi.
Jeśli masz migotanie przedsionków, mogą wystąpić takie objawy, jak:
-
Nieregularne bicie serca - przyspieszone, drżące, trzepoczące, uderzające lub zmienne
-
Ból w klatce piersiowej
-
Czujesz się zdezorientowany
-
Zawroty głowy lub światłowstręt
-
Zmęczenie lub osłabienie
-
Trudno ci ćwiczyć, ponieważ szybko się męczysz
-
Brakuje ci tchu
-
Pocenie się bardziej niż zwykle
Kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
Jeśli masz objawy migotania przedsionków lub nadczynności tarczycy, porozmawiaj z lekarzem. Może to być coś zupełnie innego, ale lekarz może pomóc w uzyskaniu pewności.
Jeśli jednak odczuwasz ból w klatce piersiowej, udaj się na pogotowie, ponieważ może to być również oznaka zawału serca.
Jakie badania będę musiał wykonać?
Lekarz rozpocznie od badania fizykalnego oraz pytań dotyczących objawów i historii zdrowia pacjenta. Następnie prawdopodobnie konieczne będzie wykonanie różnych rodzajów badań.
Badania tarczycy. Rozpoczniesz od badania krwi, aby sprawdzić poziom:
-
Hormonu tyreotropowego (TSH), który jest wytwarzany przez przysadkę mózgową i mówi tarczycy, ile hormonu ma wytwarzać. Niski poziom TSH zazwyczaj oznacza, że masz nadczynność tarczycy.
-
Hormony tarczycy, zwane T3 i T4. Jeśli są one wysokie, prawdopodobnie masz nadczynność tarczycy.
Następnie można wykonać inne badania, takie jak obrazowanie lub więcej badań krwi, w celu znalezienia przyczyny problemu.
Badania w kierunku migotania przedsionków. Mogą być wykonane:
-
Elektrokardiogram, zwany także EKG lub EKG, w celu zbadania sygnałów elektrycznych w sercu. Jest to główne badanie w kierunku migotania przedsionków i trwa zaledwie kilka sekund. W niektórych przypadkach wykonuje się przenośne EKG w celu pomiaru aktywności w dłuższym okresie czasu.
-
Echokardiogram - obraz wideo serca, który pozwala lekarzowi wykryć skrzepy krwi
-
Test wysiłkowy, który sprawdza, jak serce reaguje na wysiłek fizyczny
-
Prześwietlenie klatki piersiowej w celu zbadania serca i płuc
Jakie zabiegi będą potrzebne?
Ogólnym celem jest przywrócenie prawidłowego poziomu hormonów tarczycy. Ponieważ jednak migotanie przedsionków zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia udaru, pierwszym krokiem jest kontrola pracy serca.
Leczenie migotania przedsionków. Aby kontrolować rytm serca, pacjent może otrzymywać leki takie jak:
-
Beta-adrenolityki, które są zazwyczaj lekami pierwszego wyboru
-
Blokery kanału wapniowego, jeśli nie możesz przyjmować beta-blokerów
-
Digoksyna, bardziej prawdopodobna opcja, jeśli u pacjenta występuje również niewydolność serca
W zależności od ogólnego stanu zdrowia i prawdopodobieństwa wystąpienia udaru, pacjent może również otrzymywać leki zmniejszające ryzyko wystąpienia zakrzepu krwi. Do najczęściej stosowanych leków należą antykoagulanty, takie jak warfaryna (Coumadin, Jantoven), apiksaban (Eliquis), dabigatran (Pradaxa) i rywaroksaban (Xarelto).
Leczenie tarczycy. Zazwyczaj składa się ono z dwóch etapów. Zaczynasz od leków przeciwtarczycowych, które zapobiegają wytwarzaniu przez tarczycę zbyt dużej ilości hormonów. Poprawa następuje zwykle w ciągu 2 tygodni.
Leki te pomagają uspokoić sytuację, ale zazwyczaj nie są rozwiązaniem długoterminowym. Po pierwsze, z czasem mogą nie działać tak dobrze. A przy dalszym stosowaniu mogą powodować poważne skutki uboczne, w tym uszkodzenie wątroby.
Dlatego też drugim krokiem jest często zabieg zwany ablacją tarczycy. Zazwyczaj przyjmuje się jedną tabletkę jodu radioaktywnego, który niszczy tarczycę. Następnie konieczne jest codzienne przyjmowanie hormonu zastępującego tarczycę.
W przypadku niektórych osób usunięcie tarczycy zapobiega również migotaniu przedsionków.
