Lęk może przybierać różne formy, od ataków paniki po fobie. Ten pokaz slajdów lekarskich pomoże Ci dowiedzieć się więcej o powszechnych zaburzeniach lękowych i sposobach ich leczenia.
Zaburzenia lękowe i paniczne
1 / 13
Kiedy martwisz się o to, jak bardzo się martwisz
Zaburzenia te przybierają różne formy, np. panicznego lęku w sytuacjach społecznych lub ciągłego niepokoju o zdrowie, pracę lub rodzinę. Jeśli nie możesz się z tego otrząsnąć, porozmawiaj z lekarzem. Może on wspólnie z Tobą ustalić, co się dzieje i pomóc Ci to opanować. ?
Przesuń palcem, aby przejść dalej 2 / 13
Zaburzenia lękowe uogólnione
Możesz mieć niepotrzebne obawy dotyczące prostych, codziennych spraw, takich jak pieniądze, zdrowie, rodzina czy praca. Spodziewasz się najgorszego, nawet jeśli wydaje się, że nie ma się czym martwić. Może być trudno zapanować nad tego rodzaju zmartwieniami przez wiele miesięcy. Może to wpływać na sen i koncentrację, a także powodować uczucie niepokoju, zmęczenia i rozdrażnienia.
Przesuń palcem, aby przejść dalej 3 / 13
Zaburzenia lęku społecznego
Nie jest to zwykła nieśmiałość - obawiasz się upokorzenia lub zawstydzenia w sytuacjach społecznych. Zwykle zaczyna się w wieku nastoletnim i może niemal uniemożliwić życie towarzyskie, zawodowe i romantyczne. Możesz czuć się bezsilny i zawstydzony.
Przesuń palcem, aby przejść dalej 4 / 13
Zaburzenia paniczne
Atak paniki to nagły przypływ silnego niepokoju, który wydaje się pojawiać znikąd. Może on wystąpić w każdej chwili, nawet podczas snu. Jeśli ataki te występują regularnie i bardzo boisz się kolejnego ataku, możesz cierpieć na zaburzenie paniczne. Zaburzenia te zwykle zaczynają się we wczesnej dorosłości, a kobiety zapadają na nie dwa razy częściej niż mężczyźni. Wiele z tych samych objawów, które towarzyszą ogólnemu niepokojowi, takich jak przyspieszone bicie serca czy ból brzucha, występuje w przypadku ataku paniki. Jednak ataki paniki są bardziej intensywne, szybko narastają, a następnie ustępują. Inne objawy to drżenie, uczucie, że nie możesz oddychać, obawa, że umrzesz, poczucie, że oszalejesz.
Przesuń palcem, aby przejść dalej 5 / 13
Agorafobia
W przeszłości stan ten był powiązany z zaburzeniem panicznym, ale obecnie uważa się go za odrębne zaburzenie. Możesz unikać miejsc publicznych, w których trudno jest uciec, takich jak stadiony sportowe, metro czy centra handlowe. W ciężkich przypadkach wyjście poza strefę bezpieczeństwa może być niemożliwe bez poważnego niepokoju.
Przesuń palcem, aby przejść dalej 6 / 13
Fobie
Wszyscy mamy rzeczy, które nas przerażają - takie jak pająki, wysokość, windy czy dentysta - ale większość ludzi radzi sobie z tymi lękami. Kiedy konkretny lęk wywołuje tak silny niepokój, że wpływa na codzienne życie, staje się fobią.
Przesuń palcem, aby przejść dalej 7 / 13
Leczenie: Terapia poznawczo-behawioralna (CBT)
Większość zaburzeń lękowych leczy się w podobny sposób. Na przykład, ten rodzaj terapii pomaga pacjentowi poznać swój stan i wykonywać czynności - takie jak prowadzenie dziennika, medytacja lub refleksja - w celu zrozumienia i zmiany pewnych myśli i zachowań. Zauważenie oznak poprawy samopoczucia może trwać od 12 do 16 tygodni.
Przesuń palcem, aby przejść dalej 8 / 13
Leczenie: Terapia ekspozycyjna
Polega ona na pozbyciu się lęku poprzez przebywanie w pobliżu rzeczy, która cię przeraża, w zaplanowany, stopniowy sposób: Im więcej przebywasz w jej pobliżu, tym mniejszy będzie twój niepokój z nią związany. Jeśli masz lęk społeczny, może to być wyjście do restauracji. Jeśli masz fobię na punkcie owadów, może to oznaczać zbliżenie się do zdjęcia owada, a następnie faktyczne zbliżenie się do niego.
Przesuń palcem, aby przejść dalej 9 / 13
Leczenie: Terapia Akceptacji i Zaangażowania (ACT)
W tym rodzaju terapii pracuje się nad uświadomieniem sobie i zaakceptowaniem negatywnych myśli wywołanych przez lęk. Uczysz się myśleć o nich w inny sposób i zobowiązujesz się do zmiany zachowań, które przeszkadzają Ci w życiu.
Przesuń palcem, aby przejść dalej 10 / 13
Leczenie: Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)
Leki te wpływają na sposób, w jaki mózg wykorzystuje substancję chemiczną serotoninę do wysyłania komunikatów kontrolujących nastrój i niepokój. Są one stosowane w leczeniu wszystkich rodzajów zaburzeń lękowych, a także wielu form depresji.
Przesuń palcem, aby przejść dalej 11 / 13
Leczenie: Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI)
Leki te, podobne do leków z grupy SSRI, wpływają na substancje chemiczne w mózgu - serotoninę i noradrenalinę - które są związane z lękiem i nastrojem. Są one czasami stosowane jako pierwsze leczenie uogólnionych zaburzeń lękowych.
Przesuń palcem, aby przejść dalej 12 / 13
Leczenie: Benzodiazepiny
Leki te rozluźniają napięcie mięśni i pomagają złagodzić inne objawy lęku, ale mogą także spowalniać myślenie i powodować senność. Jeśli stosujesz je przez długi czas, możesz stopniowo potrzebować większych dawek, aby uzyskać ten sam efekt, co może doprowadzić do uzależnienia.
Przesuń palcem, aby przejść dalej 13 / 13
Desensytyzacja i przetwarzanie ruchów gałek ocznych (EMDR)
W tej niecodziennej terapii terapeuta prowadzi pacjenta przez serię ruchów gałek ocznych z boku na bok, podczas których mówi on o niepokojącej myśli lub wspomnieniu. Przypomina to naturalne szybkie ruchy gałek ocznych (REM), które występują we śnie. Badania wykazały, że metoda ta sprawdza się w przypadku zespołu stresu pourazowego, a niektórzy lekarze stosują ją także w leczeniu ataków paniki i fobii.
Przesuń palcem, aby przejść dalej
Dalej
Tytuł następnego pokazu slajdów
Pomiń reklamę 1 / 13 Pomiń reklamę
Źródła | Medycznie przeglądany 12/28/2020 Reviewed by Smitha Bhandari, MD on 28 grudnia 2020 .
