Olivia Munn otwarcie mówi o zmaganiach z lękami i atakami paniki.
Olivia Munn jest ekspertką w dziedzinie nowych początków.
Jako członkini rodziny wojskowej, ona i jej czwórka rodzeństwa spędzili dzieciństwo, przenosząc się między bazami w Japonii i Oklahomie. "Byłam wiecznie nowym dzieckiem" - mówi - "i zawsze trudno jest przełamywać te bariery. Ale kiedy wracałam do domu smutna z powodu czegoś, na przykład tego, że w szkole dziewczyny są niemiłe, moja mama mówiła: "Pogódź się z tym". Nigdy nie wolno nam było użalać się nad sobą".
"Moja mama przekazała nam, że jeśli coś się z nami dzieje, jesteśmy wystarczająco mądrzy, by to zmienić" - kontynuuje. "Niezależnie od tego, czy coś się zmieni na lepsze, czy na gorsze, przynajmniej próbowaliśmy. I to dało mi silne poczucie własnej wartości".
Nie wspominając o elastyczności, która jest cechą odzwierciedloną w jej zróżnicowanej karierze. Munn, lat 35, była korespondentką w programie Comedy Central The Daily Show With Jon Stewart, grała reporterkę wiadomości finansowych w serialu HBO The Newsroom Aarona Sorkina, a także występowała w komediach filmowych, takich jak Magic Mike Stevena Soderbergha. Obecnie gra główną rolę w filmie Kevina Harta Ride Along 2 i pojawia się w filmie Zoolander 2, a latem przyszłego roku weźmie udział w przeboju kinowym X-Men: Apocalypse, grając Psylocke wymachującą mieczem.
Jako samozwańcza maniaczka (potrafi zamienić każdy komputer w konsolę do gier), która pozowała na okładce Playboya (choć w bikini), Munn nie robi żadnych wymówek, że jest zabawna, inteligentna i piękna.
Self Evolved
Na poczucie akceptacji trzeba było ciężko zapracować. "Na początku nie czułam się dobrze z tym, jak wyglądam" - mówi Munn. "Dorastałam z siostrą, która miała bardzo zmysłowe ciało, inne dziewczyny w szkole były wysokie i szczupłe, a ja taka nie byłam" - wspomina.
"Potem przeniosłam się z Oklahomy do Hollywood i na przesłuchaniach pojawiałam się w niedzielnym ubraniu, w wysokich obcasach i sukience. Na przesłuchaniach pojawiały się wysokie, szczupłe dziewczyny w dżinsach, baletkach i tank topach, a one robiły to bez wysiłku. Musiałam się z tym pogodzić, bo to mi nie pasowało, a przecież chęć poczucia się piękną nigdy nie była w mojej rodzinie przestępstwem".
Krytycy byli mniej życzliwi wobec decyzji Munn, by pozować dla Playboya i Maxima, i rzucili się na aktora, gdy w 2010 roku dostała swoją pierwszą szansę jako korespondentka w The Daily Show. Kiedy twierdzili, że Munn została zatrudniona ze względu na swoją urodę, a nie rozum, ona wyszła z inicjatywą i już nigdy nie oglądała się za siebie.
"Nie chcę za nic przepraszać" - mówi - "i nigdy nie zamierzam przepraszać za to, że jestem kobietą. Mężczyźni cały czas wykorzystują swoją fizyczność. Channing Tatum", z którym zagrała w filmie "Magic Mike", "jest bardzo utalentowany, bardzo inteligentny i świetnie wygląda bez koszuli. Ale kiedy kobiety używają wszystkiego, co mają, wykorzystują siebie i poniżają inne kobiety. A gdybyśmy używały wszystkiego, co mamy, co stawia nas na równi z mężczyznami, i nie poniżały się nawzajem z tego powodu?".
Buntowniczy krzyk Munn jest zrównoważony przez komediowe zdolności, które wykazała się zawodowo, jak również w filmach Dubsmash, które zamieściła wraz ze swoim chłopakiem, rozgrywającym drużyny Green Bay Packers, Aaronem Rodgersem, odgrywając sceny z filmu The Princess Bride i wcielając się w postać Mariah Carey. Jest też sposób, w jaki podchodzi do swoich niepowodzeń - z charakterystycznym dla siebie lekkim wzruszeniem ramion. O swojej roli w filmie Mortdecai z Johnnym Deppem mówi: "Moja najlepsza praca była na plakacie. Ale korzystasz z okazji, które się pojawiają, i nie wiesz, co ci to w końcu da".
Jak mówi, to, za czym goni, nie jest konwencjonalną drogą do sukcesu, ale do szczęścia. Kiedy kończyłam pracę nad "Newsroomem", ludzie mówili: "Robisz "Ride Along 2", co? To coś zupełnie innego niż praca z Aaronem Sorkinem". Ale rozmawiałem z Jonem Stewartem, który jest dla mnie jak starszy brat, i on powiedział: 'Kevin Hart jest jednym z najlepszych ludzi, jakich kiedykolwiek spotkałem. Nie musisz zawsze robić projektów Sorkina czy Soderbergha. Idź i zrób coś fajnego".
"Nie próbuję zmieniać świata swoją pracą" - kontynuuje. "Nie wiem, czy mam na to energię. To, co chcę robić, to dostarczać rozrywki".
Panic Button
Munn zdobyła swoją pewność siebie po wielu falstartach, począwszy od niezdrowych nawyków żywieniowych. "Nigdy nie byłam w takiej wadze, w jakiej chciałam być" - mówi. "W 2009 roku schudłam 16 kilogramów, ponieważ przyjęłam zasadę: 'Jeśli czegoś nie widzę, nie jem tego', co oznaczało, że musiałam zobaczyć składniki. Ale moja waga zawsze się wahała".
Następnie, 2 lata temu, Munn zaczęła mieć ataki paniki, które, wraz z wynikającą z nich dusznością, obwiniała o sezonową astmę - aż zemdlała i trafiła na pogotowie. "Połowa mojej rodziny to Azjaci, a dla nich lęki, ataki paniki i kręgarze mieszczą się w jednej kategorii 'Jesteś leniwa'" - mówi ze śmiechem. "Ale lekarz wyjaśnił mi, że życie nie musi być złe, żeby mieć atak paniki. Twoje ciało jest nadmiernie pobudzone, a mózg po prostu nie nadąża za nim".
Skorzystała z pomocy terapeuty, zaczęła też chodzić do hipnotyzera, który pomógł jej opanować niepokój i wynikającą z niego trichotillomanię - chęć wyrywania włosów w dowolnym miejscu na ciele, w tym na skórze głowy lub rzęsach; w przypadku Munn były to rzęsy. Hipnotyzer zasugerował ćwiczenia fizyczne jako naturalny sposób walki z lękiem i depresją. Trzy dni po sesji, podczas której zahipnotyzował ją, by właśnie tak robiła, zaczęła regularnie ćwiczyć z trenerem. Jej waga stała się bardziej stała, a poziom lęku spadł.
Mimo to "bardzo często żyję z niepokojem" - mówi Munn. "Myślę, że kiedy ludzie mają napady lęku, nie rozmawiamy o tym, ponieważ ludzie, którzy tego nie rozumieją, sprawiają, że czujesz się, jakbyś oszalał, nawet jeśli wiesz, że tak nie jest. Ale przekonałam się, że im więcej rozmawiam o tym z ludźmi, tym mniej czuję się samotna" - mówi - "i że ludzie są bardziej współczujący, niż ci się wydaje".
O. Joseph Bienvenu III, MD, PhD, profesor nadzwyczajny psychiatrii i nauk behawioralnych w Johns Hopkins University School of Medicine, pochwala wypowiedź Munn. Atak paniki jest reakcją organizmu typu "walcz lub uciekaj" w czasie, kiedy nie jest to konieczne, a poza tym jest przerażający i ludzie mogą się czuć, jakby tracili rozum" - mówi. "Wsparcie społeczne jest więc bardzo ważne. A rozmowa pozwala na przetworzenie myśli i spojrzenie na lęk z innej perspektywy".
Zdrowe wybory
W tym roku Munn skupia się na swoim ogólnym stanie zdrowia. Pierwszym krokiem jest zdyscyplinowanie ćwiczeń i zaakceptowanie tego, co jej służy. "Nie rozumiem, jak ludzie mogą biegać lub uprawiać jogę" - mówi. "Ja nie jestem Zen." Kiedy pojechała na plan filmu "Ride Along 2", "nie wiedziałam, jak sama ćwiczyć" - przyznaje - "więc przytyłam".
Ale kiedy rozpoczęła treningi kaskaderskie do filmu X-Men, Munn - która w dzieciństwie zdobyła czarny pas w karate - na nowo zakochała się w sztukach walki. Zaczęła ćwiczyć po 6 godzin dziennie, a po miesiącu treningu, gdy stanęła na wadze, zobaczyła, że schudła 12 kilogramów. Jak mówi: "Nie myślałam o tym, żeby stać się bardziej zgrabną. Myślałam o tym, żeby stać się sprawniejszą i bardziej wydajną".
Teraz, po zakończeniu zdjęć, ćwiczy sztuki walki w domowej siłowni. Codzienną inspiracją jest dla niej randka z gwiazdą futbolu amerykańskiego. "Mój chłopak jest tak wysportowany i dobry we wszystkim, że aż przyjemnie na to patrzeć" - mówi. "W ostatnim roku chce być naprawdę zdrowy, więc gdy tylko będzie możliwość wyboru produktów ekologicznych, oboje będziemy je wybierać".
Przede wszystkim jednak skupia się na znajdowaniu radości. Oznacza to nie tylko czas spędzony z rodziną, przyjaciółmi i Rodgersem, ale także czas poświęcony na szczere rozmowy. "Wiem, przez co przeszłam w życiu, i wiem, kim jestem" - mówi. "Trzeba po prostu przyjmować kolejne ciosy i przeć do przodu".
Pozbądź się paniki po napadach lęku
Munn jest jedną z około 6 milionów osób cierpiących na zaburzenia paniczne. Kobiety są dwa razy bardziej narażone na tę chorobę niż mężczyźni. Ataki paniki - błędny instynkt walki lub ucieczki, charakteryzujący się biciem serca, poceniem się, osłabieniem i zawrotami głowy oraz bólem w klatce piersiowej lub brzuchu - są przerażające, ale można je również leczyć.
"Łagodniejsze przypadki można całkowicie wyleczyć" - mówi Bienvenu. Osoby z ciężkimi przypadkami "mogą czuć się normalnie i dobrze funkcjonować w życiu". Pierwszy krok w kierunku ulgi: "Porozmawiaj z lekarzem, a następnie zajrzyj na strony internetowe NIH i Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, które zawierają materiały na temat tego, co wiemy i co należy dalej robić". Do najskuteczniejszych metod leczenia należą:
Terapia poznawczo-behawioralna.
Terapia ta uczy, jak inaczej reagować na ataki paniki, począwszy od ćwiczenia autosugestii, a skończywszy na głębokim oddychaniu. "Nawet jeśli nadal miewasz ataki paniki, dzięki tej terapii nie musisz się nimi przejmować, ponieważ nauczyłeś się, że nic ci nie będzie".
Leki.
Rodzaj leku przeciwdepresyjnego, zwanego selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny, może pomóc w zapobieganiu napadom lęku.
"Jeśli komuś ataki paniki przeszkadzają w codziennym życiu, oprócz terapii poznawczej myślę o lekach przeciwdepresyjnych" - mówi Bienvenu.
Benzodiazepiny, czyli leki uspokajające, mogą pomóc "powstrzymać objawy fizyczne, ogólnie zmniejszyć lęk i działają natychmiast po wchłonięciu" - mówi. Lekarze często przepisują je w krótkim okresie, zanim terapia poznawcza lub leki przeciwdepresyjne zdążą zadziałać; odradzają ich długotrwałe stosowanie ze względu na ryzyko uzależnienia.
Znajdź więcej artykułów, przejrzyj poprzednie wydania i przeczytaj bieżący numer "doctor Magazine".
