Dowiedz się, jak terapia poznawczo-behawioralna i leki, takie jak antydepresanty, mogą pomóc w leczeniu objawów zaburzenia lęku społecznego.
Zaburzenia lęku społecznego, zwane też fobią społeczną, powodują przytłaczający strach przed sytuacjami społecznymi, od imprez i randek, po wystąpienia publiczne i jedzenie w restauracjach. Odcięcie się od świata z powodu lęku społecznego może powodować przygnębienie i niską samoocenę. Mogą pojawić się negatywne myśli, a nawet myśli samobójcze.
Jeśli od co najmniej kilku miesięcy unikasz pewnych sytuacji społecznych i żyjesz w silnym stresie z tego powodu, nadszedł czas na leczenie.
Terapia lęku społecznego
Najlepszym sposobem leczenia lęku społecznego jest terapia poznawczo-behawioralna lub leczenie farmakologiczne - a często obie te metody.
Zazwyczaj potrzeba od 12 do 16 sesji terapeutycznych. Celem jest zbudowanie pewności siebie, nauczenie się umiejętności pomagających radzić sobie w sytuacjach, które budzą największy strach, a następnie wyjście do świata.
W terapii lęku społecznego kluczowa jest praca zespołowa. Terapeuta i pacjent będą wspólnie pracować nad zidentyfikowaniem negatywnych myśli i rozpoczęciem ich zmiany. Będziesz musiał skupić się na teraźniejszości, a nie na tym, co wydarzyło się w przeszłości.
Częścią terapii może być odgrywanie ról i trening umiejętności społecznych. Może będziesz mieć lekcje wystąpień publicznych lub nauczysz się, jak poruszać się w grupie obcych ludzi. Pomiędzy sesjami będziesz ćwiczyć na własną rękę.
Ważnym elementem poprawy stanu zdrowia jest dbanie o siebie. Jeśli będziesz ćwiczyć, wysypiać się i ograniczysz spożywanie alkoholu i kofeiny, będziesz bardziej skoncentrowany na psychicznych wyzwaniach terapii.
Leki
W leczeniu zaburzenia lęku społecznego lekarz może zaproponować leki przeciwdepresyjne. Na przykład, może przepisać leki znane jako SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), takie jak:
-
Fluoksetyna (Prozac)
-
Paroksetyna (Paxil)
-
Sertralina (Zoloft)
Lekarz może również zasugerować stosowanie leków przeciwdepresyjnych zwanych SNRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny). Niektóre przykłady to:
-
Duloksetyna (Cymbalta)
-
Wenlafaksyna (Effexor)
Należy pamiętać, że same leki nie rozwiążą problemu niepokoju w krótkim czasie. Trzeba poczekać, aż zaczną działać - 2 do 6 tygodni to dobra wskazówka. Może też minąć trochę czasu, zanim poznasz efekty uboczne i znajdziesz odpowiedni lek. Niektórzy ludzie są w stanie odstawić leki po kilku miesiącach, a inni muszą pozostać przy nich, jeśli objawy zaczną powracać.
Może się okazać, że już pierwszy kurs leczenia złagodzi wszystkie niepokoje. Może się też okazać, że będzie to dłuższa podróż. Jednak podjęcie tych pierwszych kroków doprowadzi Cię do mniej stresującego życia.
