Lekarz wyjaśnia różnicę pomiędzy związaną z wiekiem utratą pamięci, łagodnymi zaburzeniami poznawczymi i chorobą Alzheimera.
?
-
Główną cechą demencji jest pogorszenie funkcji poznawczych. Są to procesy umysłowe, takie jak myślenie, rozumowanie, uczenie się, rozwiązywanie problemów, pamięć, język i mowa.
-
Inne cechy, które często występują w demencji, to zmiany osobowości i zachowania.
-
Ogólnie rzecz biorąc, objawy te nie są uznawane za demencję, jeśli nie trwają nieprzerwanie przez co najmniej sześć miesięcy.
-
Demencja ma wiele różnych przyczyn. Niektóre z nich mogą być odwracalne, np. niektóre infekcje, pewne niedobory witamin lub składników odżywczych, interakcje lekowe, alkoholizm, uraz głowy, stan zwany wodogłowiem (nagromadzenie płynu mózgowo-rdzeniowego w mózgu) oraz zmiany strukturalne (masowe) w mózgu, które można leczyć, np. niektóre nowotwory. Spośród przyczyn nieodwracalnych najczęstszą u starszych osób dorosłych jest choroba Alzheimera.
-
Chociaż demencja jest często kojarzona z podeszłym wiekiem ("starzenie się"), nie jest ona normalną częścią procesu starzenia się. Nawet u dzieci z pewnymi zwyrodnieniowymi zaburzeniami mózgu może wystąpić demencja. Objawy demencji mogą też czasem być imitowane przez inne, uleczalne schorzenia, takie jak depresja ("pseudodementia") lub skutki uboczne niektórych leków.
Przyczyny utraty pamięci i wczesnej demencji
Wiele starszych osób obawia się, że cierpi na chorobę Alzheimera, ponieważ nie może znaleźć okularów do oczu lub zapamiętać czyjegoś imienia. Te bardzo powszechne problemy wynikają najczęściej ze spowolnienia procesów umysłowych wraz z wiekiem. Choć są one uciążliwe, nie upośledzają znacząco zdolności danej osoby do przyswajania nowych informacji, rozwiązywania problemów czy wykonywania codziennych czynności, jak ma to miejsce w przypadku choroby Alzheimera.
W chorobie Alzheimera utrata pamięci przebiega według określonego schematu. Utrata pamięci dotyczy głównie pamięci krótkotrwałej. Oznacza to, że dana osoba ma problemy z przypomnieniem sobie ostatnich wydarzeń, np. tego, co robiła w zeszłym tygodniu lub instrukcji, jakich udzielił jej dziś rano lekarz odnośnie przyjmowania nowego leku. Niezdolność do przypomnienia sobie niedawnych wydarzeń wyraźnie kontrastuje z umiejętnością pamiętania drobnych szczegółów i wydarzeń sprzed lat.
Utracie pamięci charakterystycznej dla choroby Alzheimera towarzyszy wiele innych objawów poznawczych i behawioralnych. W końcu, w ciągu wielu lat, osoba traci wiele zdolności umysłowych i fizycznych i wymaga całodobowej opieki.
Łagodne zaburzenia poznawcze (MCI) to termin używany przez specjalistów medycznych, gdy utrata pamięci jest większa niż "normalnie" występująca wraz ze starzeniem się, ale dana osoba nadal jest w stanie wykonywać normalne codzienne czynności. MCI może być wczesnym objawem choroby Alzheimera.
MCI to strefa przejściowa pomiędzy normalną utratą pamięci związaną z wiekiem a wczesną chorobą Alzheimera. O osobie cierpiącej na MCI mówi się często wtedy, gdy występuje u niej utrata pamięci przypominająca chorobę Alzheimera, przy jednoczesnym zachowaniu ogólnej sprawności myślenia i rozumowania.
Utrata pamięci w MCI jest bardziej nasilona niż utrata pamięci związana wyłącznie z wiekiem.
Istnieją inne rodzaje MCI, ale najczęściej spotykany jest typ związany z utratą pamięci krótkotrwałej. Specjaliści medyczni nazywają ten typ MCI "amnestycznym". Słowo amnestyczny ma ten sam źródłosłów co słowo amnezja, oznaczające utratę pamięci.
Na podstawie badań mózgów osób z chorobą Alzheimera i amnestycznym MCI wiemy, że zmiany są podobne. Osoby z MCI są bardziej niż inne osoby starsze narażone na rozwój choroby Alzheimera.
Nie jest jasne, u jak wielu osób występuje MCI, ani jakie czynniki przyczyniają się do progresji od MCI do choroby Alzheimera.
Duże, trzyletnie badanie opublikowane w 2009 roku w czasopiśmie Neurology wykazało, że leczenie lekiem Aricept może nieznacznie opóźnić przejście od MCI do Alzheimera u starszych dorosłych, którzy cierpią również na depresję kliniczną, ale nie może mu zapobiec.
?
