Zabawkowe lalki mogą przynosić dzieciom ulgę. W późniejszym okresie życia mogą one przynieść podobną korzyść osobom cierpiącym na demencję.
Zabawkowe lalki mogą przynosić dzieciom ulgę. W późniejszym okresie życia mogą przynieść podobną korzyść osobom cierpiącym na demencję.
Dwie kobiety zrobiły furorę, rozdając lalki osobom z różnymi rodzajami zaniku pamięci, mieszkającym w domu opieki w Kentucky. Jak widać na zdjęciach, pensjonariuszom bardzo się podoba przytulanie się do swoich maleńkich ciałek.
Koncepcja ta nie jest nowa. Naukowcy nazywają ją terapią lalkową, a jej celem jest pomoc osobom z umiarkowanymi i ciężkimi postaciami demencji. Eksperci twierdzą, że ma to swoje plusy i minusy.
Z przekazów ustnych wynika, że może ona poprawić nastrój pacjentów, uspokoić ich, gdy są niespokojni, a także dać im poczucie towarzystwa - mówi Ruth Drew, dyrektor ds. informacji i usług wsparcia w Stowarzyszeniu Alzheimerowskim.
Jednak niektóre osoby mogą zbytnio przywiązać się do lalki i odczuwać niepokój, jeśli lalka zostanie zgubiona, lub tak bardzo zaangażować się w opiekę nad lalką, że stanie się ona dla nich stresującym obowiązkiem - mówi Drew.
Ponadto, niektórzy opiekunowie mogą mieć zastrzeżenia co do dawania swoim dorosłym bliskim zabawki. Mogą mieć poczucie, że jest to protekcjonalne lub poniżające - mówi Drew.
Ale jeśli ktoś jest otwarty na ten pomysł, może warto spróbować. Zachęcamy opiekunów do poszukiwania zajęć, które najlepiej zaangażują osobę, którą się opiekują" - mówi Drew. Osoby cierpiące na chorobę Alzheimera - zwłaszcza w późniejszych stadiach - mogą reagować na wiele różnych interakcji lub bodźców.
Chociaż nigdy nie zostaną przeprowadzone rzetelne badania naukowe potwierdzające korzyści płynące z terapii lalkami, dla tych, którzy znajdą w niej pocieszenie, wydaje się ona bezpiecznym sposobem na poprawę jakości życia osób z chorobą Alzheimera - mówi Neha Pathak, MD, redaktor medyczny w Doctor.
Jeśli lalka nie wydaje się być odpowiednim wyborem dla Twojej bliskiej osoby, możesz dowiedzieć się, czy lubi ona muzykę, sztukę, zwierzęta domowe, a nawet taniec, mówi Drew.
Najważniejsze jest znalezienie zajęć, które odpowiadają osobie chorej w danym momencie i pomagają jej godnie cieszyć się życiem.
