Lekarz opisuje antagonistów receptora NMDA, klasę leków, które okazały się obiecujące w leczeniu choroby Alzheimera.
Substancje chemiczne w mózgu
Twój mózg składa się z miliardów komórek nerwowych zwanych neuronami. Przekazują one sygnały elektryczne i chemiczne tam i z powrotem, aby przetwarzać informacje lub informować inne komórki organizmu, co mają robić. Substancje chemiczne, które przenoszą te sygnały, nazywane są neuroprzekaźnikami. Jednym z nich jest glutaminian.
Kiedy jest on przekazywany z jednego neuronu do drugiego, przyłącza się do nowej komórki za pomocą tzw. receptora NMDA. Receptor NMDA umożliwia glutaminianowi przyłączenie się do komórki, jak łódka zacumowana w doku. Kiedy glutaminian jest "zadokowany" w receptorze NMDA, przepuszcza wapń do komórki, przenosząc sygnał elektryczny lub chemiczny do ostatniego etapu. Jest to ważne dla uczenia się i pamięci.
W przypadku choroby Alzheimera komórki mogą wytwarzać zbyt dużo glutaminianu. W takim przypadku komórki nerwowe otrzymują zbyt dużo wapnia, co może przyspieszyć ich uszkodzenie. Antagoniści receptora NMDA utrudniają "dokowanie" glutaminianu, ale nadal umożliwiają przepływ ważnych sygnałów między komórkami. Naukowcy badają, w jaki sposób można je wykorzystać w walce z chorobą Alzheimera.
Leczenie choroby Alzheimera
Większość leków na chorobę Alzheimera koncentruje się na innym przekaźniku chemicznym, znanym jako acetylocholina. Utrzymują one poziom acetylocholiny na wysokim poziomie, aby utrzymać komórki nerwowe w stanie gotowości do pracy i spowolnić postęp choroby. Lekarze stosują jednak jednego antagonistę receptora NMDA: memantynę (Namenda XR). Został on zatwierdzony w Stanach Zjednoczonych i Europie jako lek stosowany w leczeniu choroby Alzheimera. Zazwyczaj stosuje się ją u osób z bardziej zaawansowanymi objawami i wykazano umiarkowane korzyści u pacjentów z chorobą Alzheimera o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego.
Memantyna blokuje niektóre receptory NMDA, gdy są one zbyt aktywne. Połączenie memantyny z inhibitorem cholinesterazy prowadzi do umiarkowanej poprawy w zakresie poznania i ogólnych wyników u pacjentów z zaawansowaną chorobą. Stosowanie jej razem z lekami działającymi na acetylocholinę może przynieść większą różnicę niż stosowanie tych leków osobno. Zawroty głowy są najczęstszym skutkiem ubocznym, ale pacjenci mogą również odczuwać bóle głowy, zaparcia, a w rzadkich przypadkach dezorientację.
Ponieważ memantyna i inni antagoniści receptorów NMDA odgrywają rolę w sposobie, w jaki komórki nerwowe komunikują się między sobą, są również badani jako leki stosowane w leczeniu takich chorób, jak choroba Parkinsona lub stwardnienie zanikowe boczne (ALS), znane również jako choroba Lou Gehriga. Naukowcy wciąż próbują ustalić, jak wykorzystać te substancje chemiczne w sposób, który pomoże ludziom w walce z tymi chorobami.
Podobne leki
Możesz rozpoznać innych antagonistów receptora NMDA. Na przykład dekstrometorfan jest częstym składnikiem syropów na kaszel.
Inne kojarzą się z nadużywaniem narkotyków:
-
Ketamina jest środkiem znieczulającym szeroko stosowanym u ludzi i zwierząt. Zapobiega ona odczuwaniu bólu podczas operacji lub innych zabiegów, które mogą być bolesne. Może powodować uczucie odłączenia od ciała lub wywoływać widzenie rzeczy, których nie ma (halucynacje). W ostatnich latach naukowcy badali, czy ketamina może być stosowana w leczeniu depresji. Inni badacze sprawdzali, czy można jej używać do pomocy osobom z zaburzeniem dwubiegunowym lub urazami mózgu, a także czy PCP i ketamina mogą być stosowane w leczeniu schizofrenii.
-
Fencyklidyna, czyli PCP, została stworzona jako środek znieczulający dla chirurgów, ale lekarze przestali ją stosować, gdy odkryli, że ma poważne skutki uboczne, takie jak halucynacje i paranoja. Jako narkotyk uliczny, nazywany "anielskim pyłem", jest często powiązany z gwałtownymi zachowaniami.
