Lekarz wyjaśnia wielokrotną wrażliwość chemiczną (MCS), która odnosi się do różnych niespecyficznych objawów zgłaszanych przez niektórych ludzi po ewentualnej ekspozycji na czynniki chemiczne, biologiczne lub fizyczne.
Objawy zgłaszane przez pacjentów są bardzo zróżnicowane. Należą do nich: ból głowy, zmęczenie, zawroty głowy, nudności, przekrwienie, swędzenie, kichanie, ból gardła, ból w klatce piersiowej, zmiany rytmu serca, problemy z oddychaniem, ból lub sztywność mięśni, wysypka skórna, biegunka, wzdęcia, gazy, dezorientacja, problemy z koncentracją, problemy z pamięcią i zmiany nastroju.
Potencjalne czynniki wywołujące objawy u poszczególnych osób są bardzo zróżnicowane. Należą do nich dym tytoniowy, spaliny samochodowe, perfumy, środki owadobójcze, nowy dywan, chlor i inne.
Te uczucia są prawdziwe. Ale mogą wystąpić z wielu powodów. Pozostaje pytanie, czy MCS jest chorobą. Eksperci w dziedzinie zdrowia nie są co do tego zgodni. Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne nie uznaje wielorakiej wrażliwości chemicznej za chorobę.
Przyczyny
Nie ma wątpliwości, że duże dawki niektórych substancji chemicznych powodują choroby, a substancje drażniące, takie jak zanieczyszczenia i dym papierosowy, pogarszają stan osób chorych na astmę. Nie jest jasne, w jaki sposób bardzo niskie poziomy narażenia chemicznego wpływają na ludzi.
Niektórzy lekarze sugerują, że jest to reakcja immunologiczna podobna do alergii. Inni twierdzą, że objawy wynikają ze skrajnej wrażliwości na pewne zapachy. Możliwe, że pewną rolę odgrywają również takie stany, jak depresja i lęk.
W niektórych przypadkach ludzie wskazują na jakieś poważne wydarzenie, na przykład wyciek substancji chemicznych. Mogą też wiązać swoje objawy z kontaktem z niewielkimi stężeniami substancji chemicznych w pracy, np. w przypadku słabej wentylacji biura.
Niektórzy twierdzą, że poziom narażenia uważany powszechnie za bezpieczny dla większości ludzi może mieć wpływ na nielicznych.
Diagnoza i leczenie
Nie ma wiarygodnych testów pozwalających zdiagnozować nadwrażliwość wieloraką chemiczną, nie ma też skutecznych i sprawdzonych metod leczenia.
Niektórzy lekarze przepisują leki przeciwdepresyjne, w tym SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), takie jak citalopram (Celexa), fluoksetyna (Prozac) i paroksetyna (Paxil).
U innych osób pomocne są leki przeciwlękowe i nasenne. Pomocne może być także leczenie konkretnych objawów, takich jak bóle głowy. Możesz spróbować terapii poznawczo-behawioralnej lub odczulania.
Ludzie często sami znajdują rozwiązania. Niektórzy uczą się z doświadczenia, że pewne pokarmy lub substancje chemiczne pogarszają objawy. Unikanie tych rzeczy może pomóc. Jednak przejście na bardzo restrykcyjną dietę, unikanie wszelkich możliwych alergenów i zanieczyszczeń, a nawet rezygnacja z pracy to duże obciążenie.
Współpracuj z lekarzem
Zanim poświęcisz czas i pieniądze na specjalistyczne leczenie lub remont domu w celu usunięcia potencjalnych czynników wywołujących, zapoznaj się z wynikami badań. To naturalne, że pragniesz ulgi. Chcesz jednak upewnić się, że istnieją dowody wskazujące na korzyści medyczne.
Unikaj testów i metod leczenia, które są drogie, niesprawdzone lub mogą zaszkodzić.
Najlepiej udać się do lekarza, któremu się ufa, który jest pełen współczucia i który chce pomóc pacjentowi wrócić do normalnego życia. Oboje powinniście być ostrożni, ale zachować otwarty umysł na wszystkie możliwe przyczyny objawów i wiele możliwości leczenia. Wspólnie możecie znaleźć bezpieczny sposób na poprawę samopoczucia.
