Co to jest zez rzekomy?

Co to jest zez rzekomy? 

Pseudostrabizm to stan, w którym oczy dziecka wydają się być źle ustawione, ale tak nie jest. Dzieci z zezem rzekomym mają zazwyczaj płaskie mostki nosowe i większe niż normalnie fałdy powiek wewnętrznych. To tworzy mniej białej przestrzeni między kolorową tęczówką a wewnętrzną powieką, a to powoduje, że oczy wyglądają w różnych kierunkach, są skrzyżowane, lub są źle ustawione, mimo że są prawidłowo ustawione. 

Istnieją cztery główne rodzaje pseudostrabizmu: 

• Dodatni Kąt Kappa: Ten rodzaj pseudo zeza występuje, gdy odbite światło nie jest wyśrodkowane na źrenicy, nawet gdy źrenica patrzy bezpośrednio na źródło światła. Sprawia to, że oko wydaje się być zwrócone na zewnątrz. 

• Pseudoesotropia: Najczęstsza forma pseudostrabizmu. Zazwyczaj oczy wydają się skrzyżowane.

• Pseudoexotropia: Oczy wydają się być zwrócone na zewnątrz.

• Pseudohipertropia: Występuje złudzenie, że oczy są ustawione w pionie, co oznacza, że jedno oko wydaje się wyższe niż drugie. 

Czynniki ryzyka zeza

Garść czynników ryzyka może prowadzić do powstania zeza rzekomego. Należą do nich: 

• Przedwczesny poród: Dzieci, które urodziły się przedwcześnie, mogą mieć fałdy w plamce, części oka, która przetwarza to, co jest widziane. Określa się to mianem przeciągnięcia plamki. Może to powodować pseudohipertropię.

• Budowa twarzy: Dzieci azjatyckie są w grupie podwyższonego ryzyka rozwoju pseudoesotropii ze względu na fałdy powieki górnej nad okiem.

• Guzy oczodołu: Guzy oczodołu (nieprawidłowy wzrost tkanki wokół oka) mogą powodować pseudohypertropię.

• Uraz oczodołu: W niektórych przypadkach przemieszczenie oka wynikające z urazu czaszki może powodować pseudohypertropię.

• Retrakcja powiek: Retrakcja powieki może powodować psuedohypertropię.

• Toksokaroza: Zakażenie pasożytnicze wywołane przez glisty, choroba ta może prowadzić do pseudohypertropii.

• Zakażenia Chorioretinal: Tego typu zakażenia mogą prowadzić do bliznowacenia naczyniówki oraz do zawleczenia siatkówki i plamki. Może to prowadzić do pseudoeksotropii.

Pseudostrabizm a zez

W przypadku zeza rzekomego, oczy wydają się być jedynie źle ustawione. Natomiast zez występuje wtedy, gdy oczy patrzą w różnych kierunkach lub są źle ustawione. Niewłaściwe ustawienie oczu może spowodować, że jedno oko będzie błądzić do wewnątrz, podczas gdy drugie pozostanie proste lub skupione. Inne objawy to nieskoordynowane ruchy oczu i widzenie tylko w jednym oku. 

Zez czasami dotyka noworodków, ale większość z nich z czasem się rozwija. W związku z tym, brak wczesnego zajęcia się tą przypadłością może spowodować trwałą utratę wzroku. Leczenie zeza obejmuje plastry na oczy, okulary, a nawet operację. 

Z drugiej strony, zez rzekomy jest nieszkodliwy i nie prowadzi do utraty wzroku. W rzeczywistości, w miarę rozwoju dziecka z zezem rzekomym, stan ten często ustępuje, ponieważ zmieniają się jego cechy, zwłaszcza nos i oczy. 

Diagnozowanie zeza rzekomego i zeza płaskiego

Szybką metodą odróżnienia zeza rzekomego od zeza jest zrobienie zdjęcia dziecka z lampą błyskową i dokładne obejrzenie zdjęcia. Upewnij się, że twarz i oczy dziecka są skierowane bezpośrednio na aparat. Zaobserwuj, gdzie w oczach dziecka odbija się światło. Jeśli Twoje dziecko ma psuedostrabismus, to światło powinno odbijać się w tym samym miejscu w obu oczach. Natomiast w przypadku zeza, światło będzie odbijało się w różnych miejscach każdego oka. 

Metoda ta nie jest jednak doskonała, a samodzielną diagnozę w przypadku tego schorzenia należy traktować z przymrużeniem oka. Należy również pamiętać, że oczy dziecka mogą stać się nieprawidłowo ustawione na krótki okres czasu, po czym bez interwencji powrócą do prawidłowego ustawienia. 

Ponieważ dokładne zdiagnozowanie tego stanu może być trudne, zalecane jest badanie wzroku przeprowadzone przez okulistę. Ponieważ zez może spowodować trwałą utratę wzroku, ważne jest, aby postawić właściwą diagnozę tak szybko, jak to możliwe.

Podczas procesu oceny, okulista przeprowadzi dokładne badanie, zadając pytania dotyczące historii medycznej pacjenta, kiedy objawy się zaczęły i jak długo występują. Konieczne będzie również całkowite badanie oczu, które będzie składało się z następujących testów: 

• Badanie pozwalające ocenić, jak światło odbija się od rogówki

• Test "cover-uncover 

• Test z użyciem kropli do oczu

• Badanie struktury zewnętrznej oka

Badania te mogą pomóc w określeniu, czy dziecko ma zeza rzekomego czy zeza. Ponadto, badanie wzroku może również wykryć inne schorzenia, które często występują u dzieci z zezem, takie jak amblyopia, znana również jako leniwe oko, lub błędy refrakcji, takie jak dalekowzroczność. 

Ważne jest, aby jak najszybciej zbadać oczy dziecka, aby wykluczyć zeza. Zez może mieć wpływ na wzrok dziecka, a im szybciej dziecko zostanie poddane leczeniu, tym większe są jego szanse na rozwój normalnego widzenia. 

Leczenie zeza rzekomego

Zez rzekomy nie wymaga leczenia i zwykle ustępuje samoistnie. Dzieje się tak dlatego, że stan ten ujawnia się zwykle w okresie niemowlęcym, a wraz z rozwojem dziecka zmieniają się jego rysy twarzy. W końcu poprawia to wygląd nieprawidłowego ustawienia. 

Rokowania 

Ogólne perspektywy dla pseudo zeza są dobre. Większość przypadków ustępuje samoistnie, gdy dziecko osiągnie wiek 2 lub 3 lat. 

Zdarzają się jednak przypadki, które utrzymują się aż do dorosłości. Na przykład, osoby pochodzenia azjatyckiego mogą zachować szeroki mostek nosowy w wieku dorosłym i w związku z tym mogą również nosić pseudo zeza w wieku dorosłym.

Ponieważ zez rzekomy może ukryć autentyczny przypadek zeza w późniejszym okresie życia, ważne jest, aby przeprowadzać coroczne badania okulistyczne, jeśli Ty lub Twoje dziecko cierpicie na którąś z tych przypadłości.