Poziom antygenów koronawirusa związany z ciężkością przebiegu COVID-19

Przez Carolyn Crist

30 sierpnia, 2022 - Poziomy antygenu SARS-CoV-2 we krwi hospitalizowanych pacjentów COVID-19 wydają się być zgodne z tym, jak ciężka jest choroba i inne wyniki kliniczne, zgodnie z nowym badaniem opublikowanym w Annals of Internal Medicine.

Antygeny to cząsteczki, które nie są częścią ciała, a które powodują reakcję układu odpornościowego, wytwarzającego przeciwciała do walki z najeźdźcą. SARS-CoV-2, wirus, który powoduje COVID, przenosi antygeny.

Wyższe poziomy antygenów mogą oznaczać, że wirus się rozmnaża, a choroba jest poważniejsza, powiedzieli autorzy badania. W rezultacie poziomy antygenów mogłyby być potencjalnie wykorzystane do przewidywania, którzy pacjenci mogą mieć wyższe ryzyko cięższego przebiegu COVID-19, a także kto mógłby skorzystać z pewnych metod leczenia.

"Wyniki te sugerują, że potrzebne jest podejście medycyny precyzyjnej do stacjonarnych badań klinicznych COVID-19, przy czym znaczna część pacjentów hospitalizowanych z ostrym zakażeniem SARS-CoV-2 może potencjalnie odnieść większe korzyści z terapii przeciwwirusowej" - podsumowali autorzy badania.

Naukowcy z National Institute of Allergy and Infectious Diseases i kilku amerykańskich uniwersytetów przeanalizowali poziomy antygenu wirusa w próbkach krwi od 2540 hospitalizowanych pacjentów z COVID-19, włączonych do badania Therapeutics for Inpatients with COVID-19. Skupili się na pacjentach, którzy mieli do 12 dni objawów między sierpniem 2020 r. a listopadem 2021 r., zanim wariant Omicron stał się dominujący.

Badacze zmierzyli antygen specyficzny dla koronawirusa we krwi, a także to, czy pacjent dostał wariant Delta. Przyjrzeli się czasowi do zwolnienia ze szpitala i objawom związanym z płucami w piątym dniu badania klinicznego.

Zespół badawczy znalazł silny związek między poziomami antygenu koronawirusa wynoszącymi 1000 nanogramów na litr lub więcej a gorszą funkcją płuc w czasie, gdy pacjent zapisał się do badania. Osoby z wyższym poziomem antygenu miały również ogólnie gorszą funkcję płuc w 5. dniu, niezależnie od tego, jak ciężka była ich choroba w momencie zapisania się do badania. Poziomy antygenów były również wyższe wśród pacjentów, u których objawy występowały dłużej niż tydzień.

Średnie poziomy antygenów były trzy razy wyższe wśród tych, którzy potrzebowali nieinwazyjnej wentylacji lub tlenu, w porównaniu z tymi, którzy oddychali powietrzem w pomieszczeniu. Około 26% pacjentów z poziomem antygenu 1,000 nanogramów na litr lub wyższym wymagało tlenu do 5 dnia, w porównaniu do 6% tych z poziomem antygenu 1,000 nanogramów na litr lub niższym.

Pacjenci z wyższym poziomem antygenu mieli również dłuższe pobyty w szpitalu. Średnio przebywali w szpitalu około 7 dni, w porównaniu z 4 dniami w szpitalu dla tych z niższym poziomem antygenu. Wśród pacjentów na wentylacji lub tlenie, około 42% osób z wysokim poziomem antygenu zostało zwolnionych do 28 dnia, w porównaniu z 73% osób z niskim poziomem antygenu.

Kilka czynników ryzyka okazało się być powiązanych z poziomem antygenu. Mężczyźni i dorośli powyżej 65 roku życia byli bardziej narażeni na wysoki poziom antygenu i gorsze wyniki. Co więcej, pacjenci, którzy otrzymali wariant Delta mieli wyższe poziomy antygenów niż ci zakażeni wariantami, które dominowały przed Deltą.

Pacjenci, którzy mieli przeciwciała koronawirusowe ze szczepienia lub poprzedniej choroby, częściej mieli niższe poziomy antygenów, a także ci, którzy mieli 2 lub więcej dni ekspozycji na remdesivir, lek przeciwwirusowy.