Podobnie jak u ludzi, ryzyko demencji u psów rośnie wraz z wiekiem

Amy Norton

Reporter HealthDay

FRIDAY, Aug. 26, 2022 (HealthDay News) -- Podobnie jak ludzie, psy mogą rozwijać demencję z wiekiem -- a ryzyko to wzrasta o połowę z każdym dodatkowym rokiem życia w złotych latach psa, pokazują nowe badania.

Badanie przeprowadzone na ponad 15 000 psów i ich ludzkich towarzyszach wykazało, że nieco ponad 1% psów cierpi na zaburzenia funkcji poznawczych (CCD). Podobne do procesu demencji u ludzi, CCD powoduje, że psy stopniowo rozwijają objawy, takie jak dezorientacja, niepokój, problemy ze snem i zmiany w sposobie interakcji ze światem.

Wśród psów biorących udział w nowym badaniu, prawdopodobieństwo wystąpienia CCD wzrastało wraz z wiekiem - o 52% na każdy dodatkowy rok życia po 10 roku życia.

Co więcej, psy prowadzące siedzący tryb życia miały znacznie większe ryzyko niż te, które pozostały energiczne w starszym wieku. Jednak, jak twierdzą eksperci, może to być raczej oznaką niż przyczyną CCD.

Weterynarze od dawna wiedzą, że psy mogą wykazywać pogorszenie pamięci i zdolności myślenia w późniejszych latach.

"Nie są one zbudowane inaczej niż my" - powiedziała dr Rose Peters, neurolog weterynaryjny z University of Illinois at Urbana-Champaign College of Veterinary Medicine.

Według Peters, która nie była zaangażowana w nowe badanie, akronim DISHAA jest używany do podsumowania znaków, że pies może mieć CCD:

• Dezorientacja: sprawia wrażenie zdezorientowanego lub zagubionego w znanych mu miejscach, wpatruje się pusto w ścianę lub ma trudności z poruszaniem się wokół obiektów.

• Zmiany w interakcjach: staje się bardziej "przylegający" lub nie chce się już przytulać. Ponadto, staje się mniej przyjazny, bardziej drażliwy lub nawet agresywny w stosunku do innych ludzi lub zwierząt.

• Zmiany snu: niepokój w nocy, częstsze spanie w ciągu dnia lub inne zmiany w cyklu snu i czuwania.

• Zabrudzenia w domu: psy mogą przestać sygnalizować potrzebę wyjścia na zewnątrz i w końcu wejść do domu.

• Zmiany w aktywności: mniejsze zainteresowanie zabawą, a zamiast tego wędrowanie lub chodzenie bez celu.

• Lęk: wykazywanie oznak lęku przed separacją lub strachu na zewnątrz lub w nowym otoczeniu.

Istnieje jednak duże zastrzeżenie, według dr Stephanie Borns-Weil, behawiorysty weterynaryjnego z Tufts University's Cummings School of Veterinary Medicine.

Kontynuacja

Borns-Weil twierdzi, że wiele problemów zdrowotnych może również powodować objawy podobne do CCD. Jednym z nich jest ból spowodowany np. zapaleniem stawów.

"Jeśli uważasz, że twój pies ma oznaki dysfunkcji poznawczej, zabierz je do weterynarza i wyklucz fizyczne przyczyny", powiedział Borns-Weil, który nie był zaangażowany w badanie.

Chociaż CCD jest na radarze od lat, poprzednie badania tego były małe, według badaczy na temat nowej pracy, kierowanej przez Sarah Yarborough z University of Washington.

Do swojego badania naukowcy wykorzystali dane dotyczące ponad 15 000 psów w całym kraju, które zostały zapisane do trwającego programu badawczego o nazwie Dog Aging Project. W ciągu pierwszego roku właściciele wypełniali dwie ankiety: jedną dotyczącą zdrowia i nawyków aktywności ich psów, a drugą zawierającą pytania, które pozwalają wykryć CCD.

Grupa była ogólnie młoda, a nieco ponad 1% psów uznano za chore na CCD. Wśród zwierząt starszych niż 10 lat, każdy dodatkowy rok życia był związany ze wzrostem szans na CCD, zgodnie z wynikami opublikowanymi w czasopiśmie Scientific Reports.

Poza wiekiem, poziom aktywności psów wykazał silny związek z CCD: psy prowadzące siedzący tryb życia były ponad sześć razy bardziej narażone na zachorowanie niż psy w tym samym wieku i tej samej rasy, które były aktywne.

To nie dowodzi, że ćwiczenia udaremniają demencję u psów, zarówno Peters, jak i Borns-Weil powiedział, ponieważ CCD sam może zmienić poziom aktywności.

"Pies z zaburzeniami funkcji poznawczych może nie chcieć już wychodzić na spacery, ponieważ są zdezorientowani", wyjaśnił Borns-Weil.

Peters zauważył jednak, że badania przeprowadzone na ludziach wykazały, że aktywność fizyczna wpływa na lepsze funkcjonowanie mózgu w późniejszym okresie życia. Dlatego też pomysł, że ćwiczenia fizyczne mogą korzystnie wpłynąć na mózg psa, nie jest daleki od prawdy.

Ponadto, jak zauważyła Borns-Weil, wychodzenie na zewnątrz w celu zbadania lub zabawy stanowi dużą część stymulacji umysłowej psa. Również u ludzi, pozostawanie aktywnym umysłowo z wiekiem zostało powiązane z mniejszymi szansami na pogorszenie się zdolności poznawczych - choć, po raz kolejny, pozostaje pytanie o związek przyczynowo-skutkowy.

Pomimo niewiadomych, nie ma żadnych minusów prowadzenia przez psy zdrowego stylu życia, który obejmuje aktywność fizyczną i stymulację umysłową, stwierdzili obaj eksperci.

Kontynuacja

"Jeśli ludzie czytają o tym badaniu i myślą, jest powód, aby utrzymać mojego psa aktywnego, to świetnie", powiedział Borns-Weil.

Podobnie jak w przypadku ludzkiej demencji, nie ma lekarstwa na CCD. Ale rodziny mogą pomóc ich pies zarządzać w różnych sposobów, weterynarzy powiedział: Utrzymanie spójnej codziennej rutyny; nie przenoszenie rzeczy w domu i zorganizowanie ich tak, aby pies nie mógł zostać uwięziony za czymś; używanie lampek nocnych w nocy, i danie psu wykonalnych sposobów, aby pozostać fizycznie i psychicznie aktywnym.

Jeśli spacer po okolicy jest zbyt niepokojący, Borns-Weil powiedziała, spróbuj spaceru po obwodzie podwórka.

Weterynarze mają również leki, które mogą przepisać, takie jak leki przeciwlękowe i lek o nazwie selegiline, który jest stosowany w leczeniu objawów Parkinsona u ludzi, ale jest również zatwierdzony do leczenia CCD.

Obaj eksperci zachęcali ludzi do zabrania swojego psa do weterynarza, jeśli mają obawy dotyczące jakichkolwiek zmian w zachowaniu.

Więcej informacji

American Kennel Club ma więcej na temat dysfunkcji poznawczej psów.