Czasami mylone z miniaturowym Airedale, teriery walijskie są małą, ale potężną rasą terierów. Te szorstkie i ruchliwe psy pracujące zostały wyhodowane, aby być napędzanymi myśliwymi, którzy mogą poruszać się po trudnym terenie i zdjąć niebezpieczną zdobycz - lisy, wydry, a nawet borsuki.
Od dawna uwielbiane przez walijskich farmerów za ich zdolności myśliwskie i szczurzycę, teriery walijskie - czasem czule nazywane "Welshie" - są teraz uroczymi psami domowymi dla doświadczonych właścicieli.
Odważne, silne usposobienie Welshie przyciągnęło znanych właścicieli. Król Edward VIII miał swojego pupila o imieniu Gwen, a Welsh terrier Charlie należał do prezydenta USA Johna F. Kennedy'ego. Jeśli rozważasz zdobycie własnego towarzysza Welshie, czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o terierach walijskich.
Cechy charakterystyczne teriera walijskiego
Prawdopodobnie wywodzące się ze staroangielskich czarnych i tan terierów, takich jak Airedales i Lakeland terrier, teriery walijskie są mocnymi, muskularnymi psami. Kwadratowy kształt ciała, prostokątne głowy i zdefiniowane, kwadratowe kufy nadają tym psom kanciasty wygląd. Welshie mają średniej długości szorstką i wełnistą sierść, która występuje wyłącznie w kolorze czarnym i brązowym. Teriery walijskie mają uszy w kształcie litery V, które zwisają w dół i oczy w kształcie migdałów.
W Stanach Zjednoczonych teriery walijskie często mają zadarte ogony, aby podkreślić kwadratowy wygląd psa.
Wielkość teriera walijskiego
Teriery walijskie to psy średniej wielkości, o średniej wysokości 15 cali i wadze 20 funtów.
Osobowość teriera walijskiego
Welsh terriery mają dużą osobowość w małym opakowaniu. Welshies mają typowy "ogień teriera" i są bardzo uduchowionymi, energicznymi, odważnymi psami - czasami do tego stopnia, że narażają się na niebezpieczeństwo. Teriery walijskie mają instynkt psa pracującego, który pozostaje silny w tej rasie, i mogą być asertywne, obronne, a nawet agresywne.
Temperament teriera walijskiego może być uparty i popędliwy, co sprawia, że psy te są trudne do wyszkolenia. Welshie wymagają cierpliwej, doświadczonej ręki. Właściciele, którzy chcą zbudować więź ze swoim psem i którzy stosują konsekwentnie pozytywne wzmocnienie, będą najlepiej pasować do Welshie.
Wspólne cechy Welsh terriera obejmują bycie:
-
Spirytualny
-
Inteligentny
-
Odważny
-
Czułość
-
Czujny
-
Tenacious
Opieka nad terierem walijskim
Teriery walijskie nie są wyjątkowo wymagającymi psami pod względem pielęgnacji i codziennej opieki, ale ich szkolenie jest pracochłonne i najlepiej nadaje się dla doświadczonych właścicieli psów.
Pielęgnacja teriera walijskiego
Welshie mają "złamaną sierść", czyli żylastą sierść wierzchnią i gładką sierść spodnią, którą można ręcznie rozczesać, aby nadać jej bardziej naturalny wygląd. Ręczne wyrywanie jest metodą pielęgnacji, w której sierść jest wyrywana ręcznie, aby zachować kształt sierści, ale jest to sztuka pielęgnacji, której opanowanie może wymagać lat doświadczenia.
Jeśli Twój terier walijski nie jest psem wystawowym, znacznie łatwiej jest pielęgnować jego sierść za pomocą maszynki do strzyżenia. Welshie powinny być strzyżone co 8-12 tygodni, choć zimą można pozwolić im rosnąć dłużej. Jeśli zdecydujesz się na strzyżenie swojego teriera walijskiego, jego sierść z czasem stanie się bardziej miękka i nie będzie można jej już wygodnie rozczesać ręcznie.
Welshie nie mają specjalnych potrzeb w zakresie kąpieli. Kąpiel raz na trzy miesiące jest odpowiednia dla większości terierów walijskich. Jak wszystkie psy, teriery walijskie wymagają przycinania paznokci i pielęgnacji zębów. Powinieneś przyciąć paznokcie swojego walijskiego teriera, jeśli klikają o ziemię, i powinieneś codziennie szczotkować zęby swojego walijskiego teriera pastą przeznaczoną dla psów.
Ćwiczenia dla teriera walijskiego
Teriery walijskie zostały wyhodowane do polowań i potrzebują znacznej stymulacji psychicznej i fizycznej, aby nie nudzić się i nie niepokoić. Należy zapewnić mu dużo czasu na swobodne bieganie po ogrodzonym terenie, a także codzienny długi spacer. Teriery walijskie uwielbiają zabawy w ganianego, takie jak piłka czy frisbee, i doskonale sprawdzają się w działaniach wykorzystujących ich instynkt łowiecki, takich jak zawody Earthdog i Barn Hunt.
Teriery walijskie zazwyczaj nie ćwiczą samodzielnie. Musisz wchodzić w interakcje z Welshie i aktywnie angażować je w zabawę, dlatego teriery walijskie nie są najlepszym wyborem dla właściciela, który woli wypuszczać psa na podwórko, aby bawił się sam.
Szkolenie teriera walijskiego
Teriery walijskie mogą być trudnymi psami do wyszkolenia i wymagają dodatkowego czasu i wysiłku. Wczesne szkolenie specyficzne dla teriera jest niezbędne dla Welshies, aby rozwiązać wspólne problemy behawioralne specyficzne dla rasy. Szczenięta teriera walijskiego potrzebują na przykład dużo aktywnej socjalizacji, aby zachęcić je do dobrego zachowania w pobliżu innych psów. Jednak ze względu na ich asertywną naturę, mogą one nigdy nie być dobrym wyborem do przedszkola lub parku dla psów.
Opieka medyczna nad Welsh Terrierem
Podobnie jak wszystkie rasy, teriery walijskie wymagają opieki medycznej, w tym rutynowych wizyt u lekarza weterynarii, szczepień, profilaktyki chorób serca oraz zapobiegania pchłom i kleszczom.
Wszystkie psy powyżej jednego roku życia powinny odwiedzać weterynarza co roku w celu wykonania rutynowej kontroli. Szczenięta wymagają częstszych wizyt u weterynarza - zazwyczaj co 3 do 4 tygodni - w celu wykonania szczepień i rutynowej pielęgnacji.
Wszystkie psy otrzymują szczepionki podstawowe, które chronią przed parwowirozą, nosówką, żółtaczką psów i wścieklizną.
Szczepionki dodatkowe obejmują Bordetella bronchiseptica, Borrelia burgdorferi i Leptospira. Twój weterynarz może zalecić je lub nie, w zależności od ryzyka narażenia Twojego Welsh terriera.
Leki zapobiegające nicieniom sercowym są przepisywane przez lekarza weterynarii, natomiast środki zapobiegające kleszczom i pchłom są dostępne zarówno na receptę, jak i bez recepty. Zapytaj swojego lekarza weterynarii o najlepsze opcje dla Twojego Welshie.
Problemy zdrowotne Welsh Terriera
Średnia długość życia Welsh terriera wynosi od 12 do 15 lat. Są to psy odporne i mają niewiele problemów zdrowotnych charakterystycznych dla tej rasy. Niektóre problemy zdrowotne, na które należy uważać w przypadku Welsh terriera, mogą jednak obejmować:
Dysplazja stawów biodrowych
Dysplazja stawów biodrowych jest najczęściej spotykana u dużych ras, jednak teriery walijskie również mogą być podatne na to bolesne schorzenie układu kostnego. Dysplazja stawów biodrowych występuje, gdy kula i panewka stawu biodrowego nie pasują do siebie prawidłowo i ocierają się o siebie. To nieprawidłowe ustawienie powoduje ból, pogorszenie stanu zdrowia, a z czasem utratę funkcji stawu. Objawy obejmują:
-
Letarg lub zmniejszenie aktywności
-
Utrata mięśni uda
-
Chód kołyszący się lub podskakujący
-
Kulawizna tylnych kończyn
-
Sztywność
-
Ból
Powiadom swojego lekarza weterynarii, jeśli Twój Welsh terrier wykazuje oznaki dysplazji stawów biodrowych. Lekarz weterynarii może zlecić wykonanie badań obrazowych, takich jak zdjęcie rentgenowskie, w celu postawienia diagnozy.
Leczenie dysplazji stawów biodrowych zależy od stopnia zaawansowania schorzenia. Możliwe sposoby leczenia obejmują:
-
Utrata wagi
-
Fizykoterapia
-
Suplementy takie jak glukozamina
-
Leki przeciwzapalne
-
Operacja, np. wymiana stawu biodrowego
Atopowe zapalenie skóry u psów
Powszechnie nazywana atopią, atopowe zapalenie skóry psów (cAD) jest psią wersją egzemy i może powodować długotrwały świąd i podrażnienie. Atopia jest spowodowana genetyką i narażeniem na alergeny środowiskowe, takie jak pyłki, pleśń lub roztocza. Objawy obejmują:
-
Swędzenie skóry
-
Zaczerwieniona, zapalona skóra
-
Częste drapanie lub lizanie
-
Szorstka, łuszcząca się skóra
-
Utrata futra
Objawy cAD mogą być spowodowane przez inne schorzenia, takie jak mange, alergie pokarmowe lub pchły. Zdiagnozowanie cAD jest często wynikiem końcowym procesu eliminacji.
Opcje leczenia mogą obejmować leki przeciwhistaminowe lub immunoterapię swoistą dla alergenów. Należy omówić opcje leczenia psa z lekarzem weterynarii.
Choroba Addisona
Najczęściej występująca u młodych lub w średnim wieku samic, choroba Addisona występuje, gdy nadnercza nie produkują normalnych ilości hormonów, takich jak kortyzol. Hormony te regulują pracę narządów wewnętrznych i układów Twojego Welsh terriera, a bez prawidłowej produkcji hormonów, Twój pies może doświadczyć poważnych komplikacji. Choroba Addisona może być śmiertelna, ale przy odpowiednim leczeniu psy mogą żyć średnio długo. Symptomy obejmują:
-
Letarg
-
Słaby apetyt
-
Utrata wagi
-
Wymioty
-
Biegunka
-
Utrata futra
-
Powolny, nieregularny rytm serca
-
Odwodnienie
-
Zwiększone pragnienie
-
Zwiększone wydalanie moczu
-
Wstrząsające
Choroba Addisona jest leczona za pomocą zastępczych leków hormonalnych. Twój terier walijski będzie prawdopodobnie potrzebował comiesięcznego zastrzyku i codziennego podawania sterydów. Stosuj się do zaleceń lekarza weterynarii dotyczących monitorowania i leczenia.
Welsh Terrier: Specjalne względy
Welsh Terrier ma silny popęd do zdobywania. Jako urodzone i wyhodowane psy myśliwskie, postrzegają małe zwierzęta jako ofiary i mają instynkt do ścigania i polowania na poruszające się obiekty. Welshie będą często gonić wszystko, co się rusza - samochody, inne zwierzęta domowe, a nawet biegające dzieci, jeśli będzie taka możliwość. Welsh terriery w konsekwencji nie są bezpieczne dla gospodarstw domowych z kotami lub małymi zwierzętami, takimi jak króliki czy świnki morskie.
Teriery walijskie kopią. Ogrodzenia powinny sięgać 6" pod ziemię, aby uniemożliwić terierowi walijskiemu kopanie pod nimi, a najlepiej jest nadzorować swojego teriera walijskiego przez cały czas, aby zniechęcić go do kopania.
Teriery walijskie nie są polecane dla niedoświadczonych domów. Rozległe szkolenie, jakiego wymagają teriery walijskie, sprawia, że nie nadają się one dla początkujących właścicieli psów. Ponadto, chociaż teriery walijskie są przyjaznymi i czułymi psami, nie są zalecane dla gospodarstw domowych z małymi dziećmi ze względu na ich odruchy obronne.
Historia Welsh Terriera
Teriery walijskie były pierwotnie hodowane jako teriery robocze, aby pomóc w zwalczaniu szkodników, takich jak borsuki i szczury na walijskich polach uprawnych.
Teriery walijskie zostały sprowadzone do Stanów Zjednoczonych w 1885 roku, a w 1900 roku powstał Welsh Terrier Club of America.
