Utrzymanie miesiąca miodowego przy życiu

Posiadanie dziecka nie powinno oznaczać końca intymności.

Z archiwum lekarza

7 marca 2000 (Santa Fe, N.M.) -- Utrzymanie emocjonalnej intymności ze swoim partnerem przy jednoczesnej opiece nad małymi dziećmi prawdopodobnie zawsze było walką, ale według nowych ustaleń Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, połączenie tych dwóch rzeczy staje się coraz trudniejsze.

Carolyn Pape Cowan i Philip Cowan, psychologowie z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, badają młodych rodziców - rodziny dwuzawodowe - od 1979 roku. W najnowszym wydaniu ich książki, When Partners Become Parents: The Big Life Change for Couples (styczeń 2000), wyniki ostatnich badań śledzących 100 rodzin, które miały 4-letnie dzieci, pokazują, że ryzyko małżeńskiego napięcia dla takich par wzrosło w ciągu ostatnich 10 lat, podczas gdy poziom wsparcia spadł.

"Rodzice są teraz bardziej zestresowani niż byli rodzice w połowie lat 90-tych, a jako społeczeństwo nie dbamy zbyt dobrze o rodziców w naszych społecznościach" - mówi Carolyn Cowan. "Potem zastanawiamy się, dlaczego są problematyczne dzieci i dlaczego tak wiele par się rozpada". Wśród stresów odczuwanych przez badane przez nią rodziny wymienia rosnącą presję pracy i mniej przepisów dotyczących opieki zdrowotnej. Ponieważ rodziny te mają dwa dochody, mówi Cowan, można przyjąć założenie, że nie mają problemów. "Ale takie pary często mają mało czasu razem".

"Są zmęczeni i odizolowani" - mówi Cowan. "Niebezpieczeństwo polega na tym, że stres przesącza się do ich relacji jako pary; wtedy dzieci to czują i mają tendencję do większych problemów z zachowaniem lub martwią się, że rzeczy są ich winą, lub wpadają w depresję, a nawet są agresywne. A to jeszcze bardziej nakręca spiralę rodzinnych napięć". W tych okolicznościach, wydarzenie takie jak rozpoczęcie przez dziecko nowej szkoły lub zmiana pracy przez rodzica może wywołać rodzinny tąpnięcie.

Rodzina gotująca pod presją

Rozważmy pewną młodą parę ciężko pracujących adwokatów, małżeństwo od pięciu lat, z 3-letnią córką, która uczęszczała do świetlicy z wydłużonymi godzinami, gdzie była błoga. Ale kiedy właściciel przedszkola nagle zdecydował się zamknąć, rodzice szybko znaleźli się kłócąc się późno w nocy, a ich córka obudziła się z płaczem. Nie zdawali sobie sprawy, jak bardzo są zmęczeni i jak bardzo są wrażliwi, mówi Cowan. Również cytowany w badaniu był nowy ojciec, który znalazł się z otrzymaniem cygara w biurze szefa w piątek tuż po narodzinach dziecka. "Ale tylko nie zapomnij", szef przypomniał szczęśliwemu tacie, "Nadal chcę, aby ten raport znalazł się na moim biurku do poniedziałku. "

Przytłoczeni rodzice stanowią narodowy kryzys, mówi weteran terapii rodzinnej Braulio Montalvo, współautor z Marlą Isaacs i Davidem Abelsohnem książki The Therapy of Difficult Divorce. "Tak wiele mówi się o niedawnym dobrobycie, ale nie kapie on tam, gdzie potrzebne jest wsparcie" - mówi Montalvo. "Rodzina w tym kraju jest oblężona i jest to problem międzyinstytucjonalny. Potrzebujemy wysokiej jakości opieki dziennej dla pracowników z małymi dziećmi i oświeconej polityki korporacyjnej wspieranej przez rząd federalny. Ludzie myślą, że jesteśmy na szczycie świata, ale musimy się jeszcze wiele nauczyć."

Cowan, również mówi, że świat pracy czyni niewiele ustępstw dla rodzin w dzisiejszych czasach. "Te pary potrzebują urlopu rodzicielskiego, flex time, czasu wolnego, gdy dzieci są chore". Ale pomimo kwitnącej gospodarki, rodzice nie czują, że mogą się targować z pracodawcami. I, mówi Cowan, większość rodziców czuje się osamotniona w swoich problemach. Samotne matki też oczywiście cierpią. "Są zmęczone, często nie są emocjonalnie dostępne dla swoich dzieci po długim dniu w pracy, a wiele z nich martwi się o pozostawienie dzieci w opiece dziennej o niskim standardzie".

Sarah Davis, która uczy kursu zarządzania stresem w Santa Fe Community College w Nowym Meksyku, wie o kobietach z małymi dziećmi pracujących na poziomie przetrwania. "To opisuje większość mojej klasy. Kilka z nich ma nawet dwie prace i wszystkie martwią się o rodzaj opieki dziennej, jaką otrzymują ich dzieci." Davis widział, jak zdrowe koleżeństwo buduje się, gdy ludzie w jej klasie dzielą się i omawiają problemy. Chociaż nie usuwa to przeszkód, samo bycie wysłuchanym łagodzi część stresu.

Droga do przetrwania

Cowanowie opowiadają się za profesjonalnie prowadzonymi grupami wsparcia i doradztwem, w których, jak twierdzą, nawet niewielka pomoc może wiele zmienić. W oryginalnym badaniu grupa losowo wybranych nowych rodziców spotykała się z psychologami przez okres sześciu miesięcy, aby omówić kwestie związane z wychowaniem dzieci i relacjami z własnymi rodzicami. Po trzech latach w tej grupie nie doszło do żadnego rozwodu, podczas gdy rodziny pozbawione takiego wsparcia miały 15% wskaźnik rozwodów.

Carolyn Cowan mówi, że ważne jest, aby zestresowani rodzice wiedzieli, że nie są sami. "Większość ludzi tego nie wie. Tendencją jest obwinianie swojego partnera: 'Nie jesteś tu wystarczająco, a ja robię więcej'. " Namawia rodziców, aby utrzymywali ze sobą kontakt najlepiej jak potrafią, pomimo przeszkód. "Nasze wyniki jasno pokazują, że matki i ojcowie w satysfakcjonujących dorosłych związkach są bardziej skuteczni w stosunku do swoich dzieci. Nie pozwól, by małżeństwo zeszło na drugi plan, wygospodaruj na nie czas, czas na połączenie z partnerem. Nie oddalajcie się tak bardzo, że żyjecie w oddzielnych światach, nie doceniając stresu w życiu drugiej osoby."

Niektórym parom pomaga znalezienie 10 minut dziennie na nieprzerwaną rozmowę tylko po to, aby się sprawdzić. Może to oznaczać ustawienie alarmu 10 minut wcześniej lub wyjście na werandę, by porozmawiać, albo poświęcenie kilku minut po tym, jak maluch zaśnie w nocy. Jeśli czas na to pozwala, wspólny wieczór może być wspaniałym sposobem na ponowne nawiązanie kontaktu. A jeśli potrzebujesz profesjonalnej pomocy, to jak najbardziej po nią sięgnij. "Zrób to dla swoich dzieci", mówi Cowan. "Będziecie zbierać nagrody".

Jeanie Puleston Fleming pisze często dla The New York Times i innych publikacji.