Rachel Reiff Ellis
Rak płuc jest jednym z najczęstszych typów nowotworów diagnozowanych przez lekarzy każdego roku w USA. Najczęstszym rodzajem raka płuc jest niedrobnokomórkowy rak płuc (NSCLC).
Stanowi on około 84% wszystkich rozpoznań raka płuc. Jest on znacznie częstszy niż drobnokomórkowy rak płuca (SCLC).
Jedna czwarta wszystkich zgonów z powodu nowotworów w USA to zgony z powodu raka płuc.
Ogólny wskaźnik 5-letniego przeżycia (odsetek osób nadal żyjących po 5 latach z chorobą) wynosi 22%. Ogólny wskaźnik 5-letniego przeżycia dla NSCLC jest nieco wyższy i wynosi 26%.
Lekarze mówią o wskaźnikach 5-letniego przeżycia, aby pomóc Ci zorientować się, jak możesz poradzić sobie z chorobą. Jednak wiele różnych czynników może wpłynąć na przebieg choroby.
Jeśli twój NSCLC jest zlokalizowany, czyli nie rozprzestrzenił się poza płuca, ogólny wskaźnik 5-letniego przeżycia wynosi 63%.
Jeśli jest to rak regionalny, czyli rozprzestrzenił się na pobliskie węzły chłonne, 5-letnie przeżycie wynosi około 35%.
W przypadku przerzutowego NSCLC, który rozprzestrzenił się na odległe części ciała, wskaźnik 5-letniego przeżycia wynosi 7%.
NSCLC a wiek
Szanse na zachorowanie na każdy rodzaj raka wzrastają wraz z wiekiem. Rak płuc nie jest wyjątkiem. Większość osób, które na niego chorują, ma 65 lat lub więcej. Średni wiek w momencie postawienia diagnozy to 70 lat. Rzadko zdarza się zachorować na raka płuc w wieku poniżej 45 lat.
Twój wiek może również wpływać na to, jak dobrze radzisz sobie z leczeniem raka płuc. Osoby starsze często nie reagują tak dobrze na zabiegi chemioterapii.
NSCLC a płeć
Mężczyźni są bardziej narażeni na rozwój raka płuc niż kobiety. Eksperci uważają, że może to być spowodowane tym, że mężczyźni częściej palą niż kobiety.
Liczba zachorowań na raka płuc spadła we wszystkich krajach, ale w różnym tempie u mężczyzn i kobiet. U mężczyzn spadek liczby nowych przypadków raka płuc rozpoczął się w połowie lat 80. W przypadku kobiet spadek ten nastąpił później, w połowie lat 2000.
A spadek liczby mężczyzn zapadających na raka płuc jest ostrzejszy niż spadek u kobiet.
W latach 2009-2018 liczba rozpoznań raka płuc u kobiet spadała co roku o 1,4%. W przypadku mężczyzn spadł o 2,8% w każdym z tych lat.
Ale wskaźnik 5-letniego przeżycia dla kobiet z rakiem płuc wynosi 25%, w porównaniu z 18% dla mężczyzn.
NSCLC a rasa
Badania dotyczące rasy i pochodzenia etnicznego na wskaźniki przeżywalności w NSCLC pokazują, że związek ten nie jest prosty.
CDC podaje, że ryzyko zachorowania na raka płuc jest takie samo dla osób rasy czarnej i białej.
Obie te grupy są najbardziej narażone na zachorowanie. Amerykańscy Indianie i rdzenni mieszkańcy Alaski są na trzecim miejscu pod względem prawdopodobieństwa zachorowania, a następnie Azjaci i mieszkańcy wysp Pacyfiku. Osoby pochodzenia hiszpańskiego są najmniej narażone na zachorowanie, z połową stawki dla osób rasy czarnej i białej.
Czarni mężczyźni są o około 12% bardziej narażeni na raka płuc niż biali. W przypadku kobiet, różnica ta odwraca się: Wskaźnik jest około 16% niższy u Czarnych kobiet niż u białych kobiet.
NSCLC i dochody
Ogólna przeżywalność w przypadku raka płuc jest niższa w dzielnicach o niższych dochodach niż w społecznościach o wyższych dochodach.
Częściowo powodem tego jest dostęp do opieki profilaktycznej. Coroczne badania przesiewowe w kierunku raka płuc mogą zmniejszyć szanse na śmierć z powodu tej choroby o 20%, jeśli jesteś w kategorii wysokiego ryzyka.
Jednak osoby o niższych dochodach mają mniejsze szanse na zakwalifikowanie się do badań przesiewowych w kierunku raka płuc. A wśród tych, którzy się kwalifikują, wskaźniki badań przesiewowych są nadal niższe dla osób, które żyją na poziomie lub poniżej granicy ubóstwa.
Badania pokazują, że status społeczno-ekonomiczny - rasa, pochodzenie etniczne i stabilność finansowa - ma wpływ na diagnozę raka płuc, nawet po uwzględnieniu nawyków palenia i wieku.
Jesteś w grupie wyższego ryzyka zachorowania na raka płuc, jeśli masz niższy status socjoekonomiczny.
NSCLC a ubezpieczenie
Osoby nie posiadające ubezpieczenia zdrowotnego zazwyczaj otrzymują diagnozę raka płuc w późniejszym stadium choroby niż osoby posiadające ubezpieczenie. Późna diagnoza może oznaczać gorsze rokowania.
Brak ubezpieczenia lub posiadanie nieodpowiedniego ubezpieczenia zdrowotnego zwiększa ryzyko śmierci po rozpoznaniu raka płuc.
