Jak bycie powyżej 35 roku życia naraża moją ciążę na ryzyko?

Bycie starszą mamą może mieć pewne zalety. Możesz być bardziej zabezpieczona finansowo i mieć więcej doświadczenia życiowego, które możesz wnieść do pracy rodzicielskiej. Większość starszych mam ma zdrowe ciąże i rodzi zdrowe dzieci. Mimo to szanse na wystąpienie pewnych problemów są większe, gdy masz 35 lat lub więcej.

Wykorzystaj to jako powód, aby zadbać o siebie. Dotrzymuj każdej wizyty u lekarza lub położnej, którzy będą chcieli monitorować Twoją ciążę z dodatkową uwagą. Pomogą Ci zrozumieć zalecane badania i przedstawią Twoje ryzyko w odpowiedniej perspektywie. Zadawaj pytania, aby być na bieżąco. Bycie przygotowanym może pomóc Ci zareagować, jeśli pojawi się jakiś problem.

Jakie są Twoje zagrożenia?

Pamiętaj, że większość matek w wieku 35 lat i starszych ma zdrowe dzieci i normalne ciąże. Ryzyko dla Ciebie i Twojego dziecka jest nieco wyższe niż przeciętne, ale nadal bardzo niskie. Niektóre z tych zagrożeń obejmują:

Wady wrodzone.

Starsze kobiety są bardziej narażone na urodzenie dziecka z zaburzeniami chromosomowymi, takimi jak zespół Downa. Jeśli masz 25 lat, szansa na wystąpienie zespołu Downa wynosi około 1 na 1250. Jeśli jesteś w wieku 35 lat, ryzyko wzrasta do 1 na 400. W wieku 45 lat ryzyko to wynosi 1 na 30.

Poronienie.

Większość poronień zdarza się w pierwszych 13 tygodniach ciąży. Z wiekiem ryzyko wczesnego poronienia wzrasta. W wieku 35 lat szansa ta wynosi około 20%. W wieku 45 lat szansa ta wynosi 80%.

Wysokie ciśnienie krwi i cukrzyca.

W czasie ciąży możesz być bardziej narażona na wystąpienie wysokiego ciśnienia krwi lub cukrzycy. Warunki te mogą powodować problemy, w tym poronienie, problemy ze wzrostem dziecka lub komplikacje podczas porodu.

Problemy z łożyskiem.

Łożysko przedwczesne (placenta previa) występuje wtedy, gdy łożysko zakrywa całą lub część szyjki macicy. Może to prowadzić do ryzykownego krwawienia podczas porodu. Jeśli masz 40 lat, jesteś trzy razy bardziej narażona na problemy z łożyskiem niż kobieta w wieku 20 lat. Mimo to, problem ten jest rzadki.

Przedwczesny poród i niska waga urodzeniowa:

Starsze kobiety są bardziej narażone na przedwczesny poród, przed 37 tygodniem. W rezultacie starsze mamy są narażone na ryzyko urodzenia dziecka ważącego mniej niż 5,5 funta po urodzeniu.

Chociaż te zagrożenia są realne, możesz kontrolować wiele z nich dzięki dobrej opiece prenatalnej. Dzięki badaniom prenatalnym i testom możesz dowiedzieć się, czy Twoje dziecko ma jakiś problem - lub większe prawdopodobieństwo jego wystąpienia - jeszcze przed urodzeniem. Informacje te są niezwykle pomocne dla Twojego lekarza, który może zaplanować najlepsze postępowanie w czasie ciąży, porodu i połogu.  Mając te informacje, możesz przygotować się do opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem, jeśli będzie to konieczne.

Nie możesz zrobić wiele, aby zmienić swoje geny. Ale dostępne są genetyczne badania przesiewowe i testy, dzięki którym możesz dowiedzieć się, czy Twoje dziecko ma problem przed urodzeniem. Twój lekarz może zasugerować Ci wcześniejszą rozmowę z doradcą genetycznym. Jeśli masz jakieś pytania lub wątpliwości, pamiętaj, aby poruszyć je przed wykonaniem jakichkolwiek badań.

Badania prenatalne

Kobiety w ciąży otrzymują wiele rutynowych badań prenatalnych, w tym badania krwi, w tym badania poziomu cukru we krwi (zwane również monitorowaniem glukozy), oraz badania ultrasonograficzne.

Testy przesiewowe są inne. Są to opcjonalne, niskie ryzyko testy, które nie diagnozują niczego. Zamiast tego, dają Ci poczucie szansy na wystąpienie pewnych schorzeń u Twojego dziecka. Choć w wielu przypadkach są one pomocne, mogą dawać wyniki fałszywie pozytywne. Oznacza to, że test mówi, że Twoje dziecko ma problem, podczas gdy tak naprawdę nie ma. Może to powodować wiele niepotrzebnego stresu.

Chociaż badania przesiewowe są zalecane dla wszystkich kobiet, to czy je wykonasz zależy od Ciebie. Twój lekarz lub położna mogą zasugerować Ci rozmowę z doradcą genetycznym przed podjęciem jakichkolwiek decyzji. Jeśli masz jakieś pytania lub wątpliwości, pamiętaj, aby poruszyć je przed wykonaniem jakichkolwiek badań.

Badania przesiewowe obejmują:

Badanie przezierności karkowej.

W pierwszym trymestrze lekarz lub położna może wykonać specjalny rodzaj badania ultrasonograficznego, aby sprawdzić grubość szyi dziecka, a także badania krwi w poszukiwaniu pewnych rzeczy, które mogą być związane z wadami wrodzonymi. Połączone wyniki mogą powiedzieć, czy Twoje dziecko ma zwiększone ryzyko wystąpienia zespołu Downa, trisomii 18 i innych zaburzeń chromosomowych.

Badanie z użyciem czterech markerów

. W drugim trymestrze lekarz lub położna może wykonać to badanie krwi. Pomaga ono określić ryzyko wystąpienia u Twojego dziecka zespołu Downa lub innych problemów z chromosomami oraz wad cewy nerwowej, takich jak rozszczep kręgosłupa i anencefalia.

Jeśli testy wypadną normalnie, możesz zdecydować się na poprzestanie na tym i zaufać, że Twoje dziecko nie ma wady cewy nerwowej lub zaburzenia genetycznego. Pamiętaj, że zły wynik nie oznacza, że Twoje dziecko ma wadę wrodzoną. Oznacza to, że Twoje dziecko może mieć podwyższone ryzyko. Możesz chcieć wykonać dalsze badania, aby dowiedzieć się więcej, w tym:

• Amniopunkcja (amnio): Podczas amniopunkcji bardzo cienka igła wchodzi do Twojego brzucha, aby pobrać małą próbkę płynu owodniowego i komórek do badania w laboratorium. Amnio może wykryć wiele wad wrodzonych. Badanie to wykonuje się zazwyczaj po 16 tygodniu.

• Pobranie próbki kosmówki (CVS): Podczas CVS, mała próbka komórek jest pobierana z łożyska i badana pod kątem zaburzeń genetycznych. Badanie to wykonuje się zazwyczaj na wcześniejszym etapie ciąży niż amnio.

Możesz również otrzymać propozycję wykonania testu DNA bezkomórkowego.

Pamiętaj, że testy te nie są pozbawione ryzyka. Przed ich wykonaniem należy porozmawiać z lekarzem o ryzyku i korzyściach oraz o tym, co jest dla Ciebie najlepszym wyborem.

Kobiety powyżej 35 roku życia mogą pominąć badania przesiewowe i przejść bezpośrednio do prenatalnych badań diagnostycznych.

Diagnostyka prenatalna

Jeśli wyniki badań przesiewowych budzą niepokój lub jeśli chcesz mieć pewność, że Twoje dziecko nie ma pewnych problemów, lekarz lub położna mogą zasugerować wykonanie tych testów diagnostycznych. W przeciwieństwie do testów przesiewowych, testy te są dokładnymi sposobami diagnozowania problemów. Wiąże się z nimi jednak pewne ryzyko, w tym nieco wyższy odsetek poronień. Musisz rozważyć wszystkie za i przeciw.

Amniopunkcja (zwana w skrócie amnio).

Podczas amniopunkcji lekarz wprowadza bardzo cienką igłę do Twojej macicy i pobiera małą próbkę płynu owodniowego oraz komórki do badania. Amnio może wykryć problemy chromosomalne, takie jak zespół Downa czy trisomia 18. Badanie to wykonuje się zazwyczaj po 16 tygodniach.

Pobranie próbki kosmówki (często nazywane CVS).

Podczas CVS lekarz pobiera małą próbkę komórek z łożyska, aby zbadać je pod kątem zaburzeń genetycznych. Badanie to jest zazwyczaj wykonywane na wcześniejszym etapie ciąży niż amnio.

Kordocenteza (nazywana również pobraniem krwi płodu).

Jeśli wyniki amnio lub CVS są niejasne, lekarz może pobrać próbkę krwi z żyły w pępowinie, aby sprawdzić, czy dziecko nie ma problemów.

Porady dotyczące dbania o siebie

Ciąża stawia przed Twoim ciałem dodatkowe wymagania. W starszym wieku wymagania te mogą jeszcze bardziej wzrosnąć. Aby zachować zdrowie swoje i dziecka, dbaj o siebie bez względu na to, ile masz lat.

• Doradztwo przedkoncepcyjne

• Wczesna i regularna opieka prenatalna.

• Codziennie przyjmuj witaminy prenatalne, które zawierają 0,4 miligrama kwasu foliowego, który może pomóc w zapobieganiu niektórym wadom wrodzonym. Zacznij co najmniej 2 miesiące przed poczęciem.

• Stosuj zdrową, dobrze zbilansowaną dietę, która zawiera różnorodne produkty. Kobieta o przeciętnej wadze potrzebuje dodać tylko 300 kalorii dziennie podczas ciąży. To około kubka niskotłuszczowego jogurtu, średniego jabłka i 10 migdałów.

• Utrzymuj zdrową wagę podczas ciąży, przybierając zalecaną ilość kilogramów. Te wytyczne są oparte na tym, czy masz zdrową wagę, niedowagę lub nadwagę przed zajściem w ciążę. Oczywiście są to dane szacunkowe. Skonsultuj się ze swoim lekarzem, aby dowiedzieć się, ile powinnaś przytyć.

Stan wagi przed ciążą zależy od wagi i wzrostu. Lekarz może pomóc Ci określić Twoją wagę.

• Ćwicz regularnie. Omów swoją rutynę z lekarzem lub położną.

• Zminimalizuj stres. Ogranicz czynności, których nie musisz wykonywać i poproś o pomoc, gdy jej potrzebujesz. Porozmawiaj z przyjacielem, małżonkiem lub partnerem o tym, co Cię stresuje. Ćwicz techniki relaksacyjne, takie jak medytacja czy ćwiczenia oddechowe.

• Upewnij się, że masz wystarczająco dużo czasu na sen. Twój organizm przechodzi wiele zmian w miarę jak dziecko rośnie, więc potrzebujesz odpoczynku. Staraj się spać od 7 do 9 godzin na dobę.

• Nie pal i unikaj biernego palenia. Jest to szkodliwe dla Ciebie i Twojego dziecka. Jeśli próbowałaś rzucić palenie, ale nie możesz, porozmawiaj z lekarzem lub położną o pomocy. Im szybciej rzucisz palenie, tym zdrowiej dla Twojego dziecka. Jednak rzucenie palenia w dowolnym momencie rozwoju dziecka będzie miało znaczenie.

• Zażywaj tylko te leki dostępne bez recepty i na receptę, które zalecił Ci lekarz lub położna. Nie przyjmuj żadnych leków ziołowych lub naturalnych bez konsultacji z lekarzem lub położną.

• Jeśli używasz nielegalnych narkotyków lub nie możesz przestać pić alkoholu, porozmawiaj z lekarzem lub położną o tym, gdzie można uzyskać pomoc specjalnie dla kobiet w ciąży. Im szybciej poprosisz o pomoc, tym lepiej dla Ciebie i Twojego dziecka.