Co to jest prosopagnozja?
Prosopagnozja, czyli ślepota na twarz, występuje wtedy, gdy nie można rozpoznać twarzy danej osoby. Większość osób z prosopagnozją rodzi się z nią. Będą one nadal mieć ten stan przez większość lub całe swoje życie. Może to w znacznym stopniu wpłynąć na Twój codzienny harmonogram. W ciężkich przypadkach, możesz nie być w stanie szybko rozpoznać swoich członków rodziny, bliskich przyjaciół lub partnera, jeśli masz to zaburzenie.
Zaburzenie to nie ma związku z rzeczywistym widzeniem. Podczas gdy widzimy wyraźnie twarz danej osoby, prosopagnozja może utrudniać zrozumienie jej tożsamości na pierwszy rzut oka. Na przykład, osoby z prozopagnozją mogą zobaczyć dobrego znajomego w sklepie. Znajomy może wydawać się, że cię zna, ale ty możesz nie być w stanie od razu rozpoznać, kim jest.
Co powoduje prosopagnozję?
Prozopagnozję można uzyskać w wyniku urazu głowy. Z drugiej strony, możesz urodzić się z tym zaburzeniem.
Istnieją dwie jego formy:
Prozopagnozja nabyta. Ten typ występuje po uszkodzeniu mózgu. Często dotyczy pewnych obszarów, które kontrolują percepcję i pamięć Twojego mózgu (płaty potyliczne i płaty skroniowe).
Ta forma prosopagnozji jest rzadka. Większość ludzi zauważa, że ma ten rodzaj zaburzenia, ponieważ nie może już zidentyfikować ludzi w taki sposób, jak kiedyś. Ale jeśli masz to w dzieciństwie, może nie być w stanie powiedzieć, że masz to.
Po przejściu przez wydarzenie, które wpływa na mózg, takie jak udar, możesz również uzyskać prosopagnozję. To sugeruje, że ślepota twarzy nie zaczyna się tylko w jednym obszarze mózgu. Zamiast tego, może się zdarzyć z powodu różnych komplikacji w mózgu.
Prozopagnozja rozwojowa. W innych sytuacjach, możesz mieć ten stan bez żadnych uszkodzeń mózgu. Niektóre dane wskazują, że może istnieć czynnik genetyczny, który powoduje prosopagnozję rozwojową. Wiele osób z tym typem zaburzenia ma co najmniej jednego bliskiego członka rodziny z nim również.
Badania sugerują, że 1 na 50 osób ma tę formę. Jeśli urodziłeś się z tym schorzeniem, możesz nawet nie zdawać sobie sprawy, że je masz.
Eksperci zwykli myśleć, że większość ludzi dostała ten stan po urazie. Jednak dane wykazały, że więcej osób ma prosopagnozję rozwojową, a nie nabytą. Oznacza to, że przez większość czasu ludzie rodzą się z nią i nie dostają jej z powodu urazu tak często.
Jeśli masz autyzm lub inne zaburzenia rozwojowe, takie jak zespół Williamsa lub zespół Turnera, jesteś bardziej prawdopodobne, aby mieć prosopagnozję, jak również. Istnieje wiele teorii wyjaśniających ten związek. Eksperci uważają, że może to mieć związek z brakiem społecznego zainteresowania twarzami i innymi kwestiami związanymi z umiejętnościami przetwarzania danych przez Twój mózg.
Ale to, że masz jedno z tych schorzeń, nie oznacza, że będziesz miał drugie.
Jak lekarze diagnozują prosopagnozję?
Porozmawiaj ze swoim lekarzem, jeśli uważasz, że masz to zaburzenie. Może on skierować Cię do neuropsychologa, który przyjrzy się bliżej Twoim objawom. Poprosi Cię o wypełnienie testu, który sprawdzi, jak dobrze potrafisz:
-
Rozpoznawać twarze lub twarze znanych osób.
-
Zapamiętywanie i rozpoznawanie twarzy w późniejszym czasie (po wcześniejszym ich zobaczeniu).
-
Znajdź podobieństwa i różnice między twarzami umieszczonymi obok siebie.
-
Ocenić czyjąś płeć, wiek lub nastrój na podstawie zestawu twarzy.
Może być trudno stwierdzić, czy masz to zaburzenie. Najlepszym sposobem, aby się o tym przekonać, jest poproszenie lekarza o wykonanie badań w tym kierunku.
Jakie jest leczenie prosopagnozji?
Jak dotąd, nie ma jednej konkretnej formy leczenia prosopagnozji. Nie jest również znane lekarstwo na to zaburzenie. Istnieją jednak programy szkoleniowe, które pomagają w przezwyciężeniu objawów.
Kiedy lekarz sugeruje sposoby pomocy w prosopagnozji, powinien wziąć pod uwagę wiek, w którym rozwinęła się ta przypadłość (jeśli masz wersję nabytą), rodzaj prosopagnozji, którą masz i jak bardzo jest ona poważna.
Niektóre osoby polegają na narzędziach pomagających w rozpoznawaniu twarzy. Na przykład, można próbować zapamiętać czyjś głos, ubranie lub sposób poruszania się zamiast rysów twarzy. Ale ta taktyka nie zawsze działa. Możesz zdecydować się na:
-
Polegać na drugiej osobie, która da ci wskazówki, abyś pamiętał o pewnych osobach.
-
Rozwijaj powiązania między cechami danej osoby poprzez inne przedmioty lub miejsca.
-
Skup się na konkretnych cechach twarzy, które mogą pomóc komuś wyróżnić się w twoim mózgu.
-
Identyfikuj ludzi poprzez rozmowę i pytania.
-
Używanie pomocy wizualnych, takich jak zdjęcia czy identyfikatory, w celu zapamiętania czyjejś tożsamości.
Jakie są perspektywy, jeśli masz prosopagnozję?
Życie z tym zaburzeniem może być wyzwaniem. Możesz obawiać się, że w towarzystwie innych osób wyjdziesz na niegrzecznego lub roztargnionego. To może spowodować, że będziesz chciał być sam, unikać związków lub przegapisz możliwości zawodowe. Wiele osób może jednak nauczyć się radzić sobie z objawami prosopagnozji.
Dobrym pomysłem jest bycie szczerym i uczciwym wobec ludzi na temat tego zaburzenia. W ten sposób nie będziesz się martwić, że inni źle Cię zrozumieją.
