Z archiwum lekarza
Bryce Dallas Howard może grać czarny charakter w dwóch bieżących filmach, ale ona tylko gra rolę. Poza ekranem pojawia się jako przyjazna, spokojna mama, którą można spotkać na placu zabaw, z kawą w ręku. Mając w domu 4-letniego Theo i kolejne dziecko w drodze, nie jest to zbytnio naciągane.
Ale jeśli chodzi o jej zdrowie, Howard nie jest obca, aby podjąć ciemny dramatyczny zwrot. Podczas pierwszej ciąży przytyła 80 kilogramów (dwa razy więcej niż zalecana ilość), a następnie walczyła z długotrwałą depresją poporodową, która była tak silna, że "czułam się jak w głębokim dole i nie mogłam się z niego wydostać". Ona przypisuje swojej rodzinie rozpoznanie jej ostrego emocjonalnego wycofania podczas tego bolesnego okresu, a następnie popychając ją do szukania profesjonalnej pomocy.
Wschodząca gwiazda jest i zawsze była blisko ze swoimi rodzicami. Jej ojcem jest legendarny Ron Howard, który był znany na całym świecie jako "Opie" i "Richie Cunningham" z ról w telewizyjnych sitcomach, a następnie osiągnął oscarową sławę jako producent i reżyser takich filmów jak Piękny umysł i Apollo 13. Młoda Bryce dorastała w Greenwich, w stanie Conn., z dala od balangi Tinseltown. Jak mówi, była świadoma sławy ojca, ale nigdy nie znalazła się w jej świetle.
Zamiast tego zarabiała na Broadwayu i przez lata błyszczała w spokojniejszych filmach, takich jak upiorna "Lady in the Water" M. Night Shyamalana czy refleksyjny "Hereafter" Clinta Eastwooda. (Rola drugoplanowa w Spider-Manie 3 i Zaćmieniu, trzeciej części sagi Zmierzch, to mega-budżetowe wyjątki). Jej wczesna praca jest imponująca, choć nieco mało subtelna, podobnie jak sama Howard. Ale przygotuj się, bo płomiennowłosa aktorka, która ma 30 lat, wkrótce wywoła poruszenie.
Nowe role Bryce Dallas Howard
Oprócz tego, że została nazwana najnowszą muzą Kate Spade w eleganckiej kampanii reklamowej projektanta - obecnie na stronach wszystkich magazynów mody - brzoskwiniowo-kremowy wizerunek Howard jest również wszechobecny w krajowych kinach. Pierwszym z nich jest The Help, jeden z najbardziej oczekiwanych filmów tego lata. Film, oparty na bestsellerowej powieści Kathryn Stockett o napięciach rasowych na Południu, wchodzi na ekrany kin w sierpniu. We wrześniu, Howard wesprze słodko-gorzkie komediowe stylizacje gwiazd Seth Rogen, Joseph Gordon-Levitt, Anna Kendrick i Anjelica Huston w filmie 50/50.
W obu filmach Howard gra złego faceta. Albo powinniśmy powiedzieć, złą dziewczynę. "Szczerze mówiąc, dla aktora to świetna zabawa", mówi Doctor the Magazine o przyjmowaniu polaryzujących postaci. "Początkowo wahałam się, czy zrobić The Help, bo choć to wspaniała książka, to jest też zakorzeniona w wielu bolesnych prawdach... ale świetnie się bawiłam, pracując z tymi kobietami [współpartnerkami Emmą Stone i Violą Davis] i grając tę postać, nawet jeśli jest ona podłą istotą ludzką."
Ta "podła istota ludzka" to wredna Hilly Holbrook, najwredniejsza istota fikcyjna, która pojawiła się od czasu, gdy rasowy Bob Ewell zrujnował życie w Zabić drozda. Słodka jak wąż Hilly jest księżniczką towarzystwa i zagorzałą zwolenniczką segregacji w Jackson, Miss, w latach 60. Dla niej kwestia praw obywatelskich nie powinna być przedmiotem debaty czy postępu, lecz powinna być całkowicie zatrzymana. A ona jest bardziej niż chętna, by zrobić to, co do niej należy.
Inny nowy film Howarda, 50/50, zmaga się z problemami XXI wieku - bada, jak zawrotne może być poruszanie się po naszym, czasami nieporęcznym, systemie opieki zdrowotnej.
Mocny i autentyczny film został napisany przez producenta telewizyjnego Willa Reisera, u którego sześć lat temu, w wieku 25 lat, zdiagnozowano rzadkiego raka kręgosłupa i dawano mu 50/50 szans na przeżycie. Gordon-Levitt gra bohatera, który znalazł się w podobnej sytuacji, a Rogen szuka śmiechu i dostaje go jako najlepszy przyjaciel, który jest rozwścieczony przez postać Howarda, dziewczynę, która jest raczej obojętna na to, że zostanie opiekunką pacjenta poddawanego chemioterapii.
Zapytana, co przyciągnęło ją do roli, Howard mówi: "Przede wszystkim chciałam pracować z tymi chłopakami [ekipą Rogena]. I chciałam mieć doświadczenie bycia częścią tej niesamowitej historii".
Opieka nad osobami z poważną chorobą
Film bada, jak wpadnięcie w króliczą norę choroby redefiniuje nie tylko długość życia, ale i związki. Fabułę napędzają trudne pytania: Kto zabiera cię na zabiegi i z powrotem, kiedy nie jesteś w stanie zrobić tego sam? Kto zabiega o najlepsze leczenie? I kto jest przy tobie, gdy sytuacja staje się trudna?
"Nie szanuję jej wyborów, ale potrafię się z nią empatyzować" - mówi Howard o swojej postaci, która zdradza bohatera Gordona-Levitta, ostatecznie rzucając go, by samotnie stawić czoła swojemu losowi. "Czy możesz sobie wyobrazić, że jesteś w związku, umawiasz się na niezobowiązujące randki i nagle coś takiego się dzieje? To podsumowuje, jak okoliczności życia i śmierci pozostawiają człowieka tak bardzo bezbronnym, nie tylko wobec choroby, ale także wobec ludzi wokół niego."
W prawdziwym życiu, nowo zdiagnozowani pacjenci potrzebują zespołu wspierającego, mówi Karen Mercereau, RN, założycielka i dyrektor wykonawczy RN Patient Advocates w Tucson, Ariz. Zespół ten powinien obejmować członków rodziny, sieć społeczną i najlepszych lekarzy -- a jeśli to możliwe, niezależnego rzecznika, który rozumie, jak działają szpitale i gdzie znaleźć najbardziej istotne informacje dotyczące ubezpieczenia, grup wsparcia i wiodących badań.
"Kiedy człowiek jest po raz pierwszy zdiagnozowany, słyszy bardzo niewiele", wyjaśnia Mercereau, a scena ta została odegrana w 50/50, kiedy to postać Gordona-Levitta nagle staje się nieświadoma wszystkiego wokół, gdy głos jego lekarza zamienia się w bełkot w momencie, gdy wypowiada on słowo rak. "Pacjent prowadzi swój własny wewnętrzny dialog i walczy ze strachem. Dlatego tak ważne jest, aby mieć kogoś, kto może wyjaśnić procedury nie tylko raz, ale sześć razy, jeśli to konieczne. Nowi pacjenci nie mają takiej przestrzeni w głowie, aby to wszystko ogarnąć."
Depresja poporodowa Howarda
Na szczęście Howard nigdy nie spotkała się z taką diagnozą, chociaż "straciła dwóch dziadków na raka i na pewno miałam w swoim życiu wiele osób, które się z tym zmagały, w tym bliską przyjaciółkę, która walczy teraz z rzadką formą tej choroby."
Zamiast tego, jej największym osobistym wyzwaniem zdrowotnym był jej paraliżujący bout z depresją poporodową po urodzeniu syna w 2007 roku. Trwało to 18 długich, niepokojących miesięcy.
"Miałam 25 lat i miałam takie wyobrażenie o tym, jaką matką chcę być" - mówi Howard w rozmowie z Doctor the Magazine. "Trzymałam się tej wizji i całkowicie przestałam sprawdzać siebie. Moje uczucia były całkowitym przeciwieństwem tego, co chciałem lub spodziewałem się czuć, i to było tak przytłaczające. Okoliczności wokół narodzin były wyzwaniem .... Mój mąż [aktor Seth Gabel] musiał wrócić do pracy zaledwie pięć dni po urodzeniu Theo. Czułam się okropnie. Ale nie wiedziałam, żeby powiedzieć: 'Mam depresję poporodową'. Nie rozpoznałem, że w niej tkwię. Po prostu czułam, że jestem złą osobą albo że nie radzę sobie ze wszystkim dobrze".
Przyczyny depresji poporodowej.
"Depresja poporodowa jest zdefiniowana jako duża depresja, która może rozwinąć się po urodzeniu dziecka" - mówi Dorothy Sit, MD, adiunkt psychiatrii w Women's Behavioral HealthCare of the Western Psychiatric Institute and Clinic w Pittsburghu. "Ogólnie rzecz biorąc, jest identyfikowany w ciągu 12 tygodni od porodu i towarzyszy mu dwa lub więcej kolejnych tygodni niskiego nastroju, utrata zainteresowania codziennymi czynnościami, zmiana apetytu i wzorców snu, utrata lub przyrost wagi, poczucie bezwartościowości, plus poczucie winy z powodu nie bycia 'dobrą mamą', a czasami beznadzieja i myśli samobójcze".
"Przez wiele miesięcy byłam niesamowicie pozbawiona snu" - kontynuuje Howard. "Moje mleko nie docierało, a Theo miał żółtaczkę, a ja starałam się stale karmić i nie używać formuły ... kiedy spał, pompowałam. Czułam się jak najbardziej szalony rodzaj tortury. ... Teraz, gdy znów jestem w ciąży, zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby przewidzieć tego rodzaju potrzeby - dotrzeć do przyjaciół i rodziny i pozwolić sobie w pełni odzyskać siły [po porodzie]".
Badania pokazują związek między przedłużonym brakiem snu a depresją poporodową, mówi Sit. Wymienia ona również "inne czynniki środowiskowe, takie jak słabe wsparcie społeczne i stresy finansowe" - warunki, z którymi Howard nie miał do czynienia - jako możliwe katalizatory. Depresja poporodowa "może być również związana ze zmianami hormonalnymi, kiedy to kobieta traci dużo estrogenu po porodzie. Ponadto, posiadanie w przeszłości epizodów depresji przed ciążą przewiduje zwiększone ryzyko doświadczenia jej po."
Howard mówi, że najbardziej niepokojące było dla niej poczucie wyobcowania z syna. "Teraz radzimy sobie świetnie" - mówi o Theo, którego podobno nazywała "tym" podczas swoich najczarniejszych dni. "Stało się to najbardziej cudownie zrównoważonym związkiem w moim życiu -- całkowitym przeciwieństwem tego, jak było na początku", dodaje. "I jestem za to bardzo wdzięczna".
Podczas gdy ona odmawia rozwinięcia na temat tego, jaka konkretna kombinacja leków i/lub terapii zadziałała dla niej, mówi: "To jest tak ważne, aby znaleźć odpowiedniego lekarza i mieć odpowiednie relacje z tą osobą. ... Czuję, że [moja depresja poporodowa] była brakiem równowagi chemicznej. Bo kiedy szukałam pomocy, [moje objawy] po prostu ustały. To było jak noc i dzień."
Zapobieganie depresji poporodowej
Depresja poporodowa to coś więcej niż "baby blues". Prawie 13% kobiet w ciąży i nowych matek zapada na depresję po porodzie, a objawy mogą być od łagodnych do wyniszczających. W najcięższych przypadkach może być niebezpieczna zarówno dla matki, jak i dziecka.
Sit oferuje porady dla kobiet, które są zagrożone wystąpieniem depresji poporodowej lub mogą ją mieć już teraz:
-
Większość ob-gyns i lekarzy ogólnych oferuje badania przesiewowe depresji poporodowej cztery do sześciu tygodni po porodzie. "Istnieją obecnie dobre badania przesiewowe, w tym Edinburgh Postnatal Depression Scale, które dają lekarzom wskazówkę, jak radzi sobie nowa matka", radzi Sit. Zapytaj swojego lekarza o informacje na temat testu EPDS, lub pobierz kopię na stronie www.beyondtheblues.info/Docs/edinburgh%20english.pdf
-
Kobiety z historią depresji muszą być czujne podczas ciąży, podkreśla Sit. Upewnij się, że Twój lekarz zna historię Twojej choroby, w tym depresji, abyście oboje mogli zwracać uwagę na wszelkie objawy.
-
Codzienny trening trwający od 30 do 60 minut może poprawić nastrój, mówi Sit, i może pomóc złagodzić objawy PPD. Dobrym wyborem są ćwiczenia aerobowe, takie jak jogging, jazda na rowerze czy marszobieg. Jednak przed rozpoczęciem jakiejkolwiek aktywności fizycznej należy najpierw skonsultować się z lekarzem. Ćwiczenia nie są uniwersalną propozycją.
-
Wreszcie, jeśli objawy PPD nie ulegną zmianie w trakcie leczenia, może to sugerować, że mamy do czynienia z podstawowym, niepowiązanym problemem zdrowotnym, takim jak problemy z tarczycą lub inne zaburzenia. "Bądź pewien, że zgłosisz się do swojego lekarza, jeśli objawy nie ulegną poprawie" - radzi Sit.
Ciało Bryce Dallas Howard po porodzie
Pomimo walki z depresją, Howard nie chciała się załamywać nadmiernym przyrostem wagi podczas pierwszej ciąży ani niemożnością wciśnięcia się w małe rozmiary w ciągu kilku miesięcy - a nawet roku - po urodzeniu Theo.
Czy po tym, jak w końcu udało jej się zrzucić te uparte 80 kilogramów, Howard jest przerażona perspektywą ponownego zrzucenia niechcianej wagi po dziecku? Howard jest o tym spokojny: "Nigdy więcej nie będę przygnębiona tym, że mam 5, 10 czy 15 funtów nadwagi" - upiera się. "Przybieranie na wadze w takim stopniu, w jakim robiłam to podczas [mojej pierwszej] ciąży - a doszłam do 210 funtów - po prostu uczysz się relaksować. Tak długo zajęło mi zrzucenie wagi po porodzie, że przyzwyczaiłam się do bycia cięższą i powiedziałam: 'Odmawiam kojarzenia tego, kim jestem, z kształtem mojego ciała'. Byłam w stanie być hojna wobec siebie. Miałam dziecko. Nie jestem jakąś lekkomyślną istotą ludzką ... i kiedy w końcu straciłam to wszystko, poczułam, że naprawdę coś osiągnęłam."
Zdrowie Bryce Dallas Howard w okresie prenatalnym
Howard czyni sen, odżywianie i ćwiczenia prenatalne priorytetem: "Byłem w znacznie lepszym stanie ogólnym, gdy zaszedłem w ciążę tym razem. Kiedy zaczęła się poranna choroba i mogłam jeść tylko bajgle, poczułam się trochę przygnębiona, ponieważ wcześniej bardzo dbałam o swoje odżywianie. Ale obiecuję sobie, że w momencie, gdy będę mogła tolerować zdrowszą żywność, przestawię się z powrotem na kompleksowy plan żywieniowy."
Jest również bardziej zdyscyplinowana w kwestii uzyskania odpoczynku, którego potrzebuje i utrzymuje swoją rutynę ćwiczeń sprzed ciąży. (Jednak kobiety powinny porozmawiać z lekarzem na temat ćwiczeń; niektóre kobiety nie powinny ćwiczyć w ten sam sposób lub na tym samym poziomie, gdy są w ciąży).
"To wspaniałe uczucie, aby dostać się na zewnątrz tak często, jak to możliwe, zwłaszcza z moją rodziną. Mam nadzieję, że te wysiłki przyczynią się do silnego porodu i zdrowego powrotu do zdrowia."
Howard ma już trzy duże projekty w przygotowaniu. I podczas gdy The Help i 50/50 mogą już wywoływać burzę w box-office, nowe rodzeństwo Theo (które ma się pojawić jeszcze w tym roku) jest produkcją, którą Howard jest najbardziej podekscytowana. A jedyne recenzje, na jakich jej zależy, pochodzą od jej pierworodnego.
"Był niesamowitą pomocą i bardzo wyrozumiały!" mówi o jego reakcji na jej ciążę. Czy jego pozytywne nastawienie utrzyma się po porodzie? "Trzymam kciuki!", mówi, śmiejąc się.
Zdrowie Bryce Dallas Howard w okresie prenatalnym
Howard czyni sen, odżywianie i ćwiczenia prenatalne priorytetem: "Byłem w znacznie lepszym stanie ogólnym, gdy zaszedłem w ciążę tym razem. Kiedy zaczęła się poranna choroba i mogłam jeść tylko bajgle, poczułam się trochę przygnębiona, ponieważ wcześniej bardzo dbałam o swoje odżywianie. Ale obiecuję sobie, że w momencie, gdy będę mogła tolerować zdrowszą żywność, przestawię się z powrotem na kompleksowy plan żywieniowy."
Jest również bardziej zdyscyplinowana w kwestii uzyskania odpoczynku, którego potrzebuje i utrzymuje swoją rutynę ćwiczeń sprzed ciąży. (Jednak kobiety powinny porozmawiać ze swoim lekarzem na temat ćwiczeń; niektóre kobiety nie powinny ćwiczyć w ten sam sposób lub na tym samym poziomie, gdy są w ciąży).
"To wspaniałe uczucie, aby wyjść na zewnątrz tak często, jak to możliwe, zwłaszcza z moją rodziną. Ostatecznie mam nadzieję, że te wysiłki dodadzą się do silnego porodu i zdrowego powrotu do zdrowia."
Więc niech to będą trzy duże projekty w pracach dla Howarda. I podczas gdy The Help i 50/50 mogą już wywoływać burzę w box-office, nowe rodzeństwo Theo (które ma się pojawić jeszcze w tym roku) jest produkcją, którą Howard jest najbardziej podekscytowana. A jedyne recenzje, na jakich jej zależy, pochodzą od jej pierworodnego.
"Był niesamowitą pomocą i bardzo wyrozumiały!" mówi o jego reakcji na jej ciążę. Czy jego pozytywne nastawienie utrzyma się po porodzie? "Trzymam kciuki!", mówi, śmiejąc się.
Howard: Przyjmuje to 'dzień po dniu'.
Bryce Dallas Howard żongluje macierzyństwem, życiem zawodowym i wizerunkiem ciała podobnie jak każda amerykańska kobieta: "Biorę to dzień po dniu. Zawsze zastanawiam się, czy to, co robię, jest właściwe, będąc pracującą mamą" - przyznaje zapracowana aktorka. Poniżej to, co sprawdza się u tej wschodzącej gwiazdy:
Oczekuj niespodziewanego. Howard przyznaje, że miała z góry założone wyobrażenie o tym, co przyniesie macierzyństwo. Zamiast tego miała ciężki poród, odmówiła przyjmowania wszystkich leków przeciwbólowych, miała problemy z karmieniem piersią i milczała, gdy potrzebowała pomocy - to przepis na kryzys zdrowotny. Teraz mówi: "Wiem, że będę pierwszą osobą, która poprosi moją rodzinę lub przyjaciół, jeśli będę potrzebowała pomocy".
Nie zapominaj o sobie. Powrót do pracy był częścią jej powrotu do zdrowia. "Przestałam sprawdzać się ze sobą", mówi lekarzowi the Magazine, odnosząc się do własnych potrzeb i pragnień. "Jestem tak szczęśliwa, że mam teraz naprawdę świetną opiekę nad dziećmi", dodaje, więc może wziąć na siebie okazjonalną soczystą rolę.
Bądź miły dla swojego ciała. "Nigdy więcej nie będę nosić bikini" - mówi Howard. "Ale mówię to z przymrużeniem oka, ponieważ czuję się naprawdę dumny! Moje ciało rozszerzyło się do tego stopnia, aby nosić życie. I wiesz, bikini czy nie bikini, czuję się z tym całkiem dobrze".
