Lekarze Bohaterowie Zdrowia 2013

Z archiwum Doktora

Lee Morgan, DVM

Kiedy Lee Morgan, DVM, usłyszał o psie policyjnym, który został poddany eutanazji, ponieważ funkcjonariusze nie mogli zapłacić za jego operację, wiedział, że znalazł swoją misję. Funkcjonariusze "byli zdruzgotani", mówi Morgan, 48, który jest właścicielem Georgetown Veterinary Hospital w Waszyngtonie, D.C. "Przysiągłem wtedy, że żaden pies służbowy nie powinien umrzeć z powodu braku pieniędzy".

W 2008 roku fundacja Morgana zebrała 20 000 dolarów na mobilną jednostkę weterynaryjną dla jednostki K-9 departamentu policji w Waszyngtonie, aby ranne psy policyjne mogły być leczone w terenie. Zapewnia również bezpłatną opiekę psom przewodnikom. "Relacja między psami pracującymi a ich właścicielami stanowi przykład potencjału więzi człowieka ze zwierzęciem" - mówi Morgan. "To pokraczne, że mogę to wspierać".

Morgan również sławnie leczył psa do wykrywania bomb z Korpusu Piechoty Morskiej o imieniu Lex, który przeżył wybuch granatu w Iraku, który zabił jego przewodnika, kpr. Dustina Lee. Obrażenia wojenne Lexa doprowadziły do poważnego zapalenia stawów i innych problemów z poruszaniem się. W 2010 roku przełomowa terapia komórkami macierzystymi Morgana pomogła zregenerować część chrząstki Lexa i funkcji nerwowych, co pozwoliło mu "chodzić, bawić się, wszystko" - mówi Morgan. Lex spędził swoje pozostałe lata z rodzicami Lee w Mississippi, gdzie zmarł w 2012 roku.

"To było tak satysfakcjonujące, aby pomóc temu psu dostać kilka dobrych lat", mówi Morgan, "i pomóc rodzicom utrzymać tę ostatnią więź z ich synem".

Barbi Haase

Barbi Haase, matka sześciorga dzieci, poważnie podchodzi do kwestii zdrowego odżywiania. "Uwielbiam widzieć ludzi naprawdę podekscytowanych jedzeniem produktów" - mówi Haase, założycielka The Noisy Rabbit, spółdzielni spożywczej w Greenville, S.C., która sprzedaje kosze świeżych owoców i warzyw w przystępnych cenach.

Dzieci Haase'a, uczące się w domu, w wieku od 10 do 21 lat, dostarczają produkty do lokalnych "oddziałów", gdzie wolontariusze dzielą je na kosze, które trafiają do ponad 700 rodzin w okolicy. (Abonenci mogą również zamówić dostawę produktów do swoich miejsc pracy).

The Noisy Rabbit zachęca klientów do "budowania wspólnoty wokół jedzenia", kiedy zbierają się po swoje kosze, mówi Haase. Firma zapewnia również pomysły na menu, listy zakupów i wskazówki dotyczące gotowania. "Nie ma znaczenia, czy oszczędzasz pieniądze na zdrowym jedzeniu, jeśli nie będziesz go jeść" - mówi Haase. "Więc pomagamy ludziom nauczyć się, jak korzystać z ich produktów".

Wolontariusze Noisy Rabbit odwdzięczają się, wkładając dodatkowe produkty do koszy na datki dla potrzebujących rodzin. W Święto Dziękczynienia wolontariusze wypełniają kosze tradycyjnymi świątecznymi produktami, indykiem i domowymi deserami. "To coś, co jest bardzo drogie naszym sercom: pomaganie ludziom, którzy są w potrzebie - i zachęcanie ludzi do dostrzegania tej potrzeby" - mówi Haase.

Manny Hernandez

Dołączenie do grupy wsparcia dla osób z cukrzycą było dla Manny'ego Hernandeza "transformujące". "Po raz pierwszy mogłem spotkać, uczyć się od innych i dzielić się wiedzą z innymi ludźmi, takimi jak ja" - mówi Hernandez, lat 41, który ma cukrzycę typu 1. "W ciągu godziny dowiedziałem się więcej o zarządzaniu cukrzycą i stosowaniu pompy niż przez pierwsze cztery lata życia z tym schorzeniem".

Grupa tak zainspirowała Hernandeza, że w 2007 roku założył dwie internetowe sieci społecznościowe zaprojektowane w celu łączenia ludzi z cukrzycą i podnoszenia świadomości na temat choroby: TuDiabetes.org (w języku angielskim) i EsTuDiabetes.org (w języku hiszpańskim), które razem mają ponad 50 000 zarejestrowanych członków. Rok później wraz z żoną założył w Berkeley w Kalifornii fundację Diabetes Hands Foundation (DHF), która ma na celu "zjednoczenie ludzi dotkniętych cukrzycą na rzecz pozytywnych zmian".

Hernandez chce również, aby ludzie zrozumieli, jaki wpływ na ich zdrowie mogą mieć małe zmiany. Program Big Blue Test fundacji zachęca osoby z cukrzycą do badania poziomu cukru we krwi przed i po ćwiczeniach oraz zamieszczania wyników online. Większość osób zgłasza nawet 20% spadek poziomu cukru we krwi. Dane te są następnie agregowane i prezentowane na konferencjach naukowych poświęconych cukrzycy. Za każdy wpis sponsorzy przekazują darowiznę na rzecz potrzebujących osób z cukrzycą. Od 2010 roku DHF przyznał 250 000 dolarów za pośrednictwem Wielkiego Niebieskiego Testu programom diabetologicznym w Stanach Zjednoczonych, Republice Dominikany, Ekwadorze i na Haiti.

Simone Bernstein

W wieku 17 lat Simone Bernstein zauważyła, że 8-letnie bliźniaki z jej bloku - oboje z autyzmem - są zafascynowane jej rakietą tenisową. Zapytała ich rodziców, czy mogłaby udzielać chłopcom lekcji tenisa; rodzice skorzystali z okazji, twierdząc, że dzieci z autyzmem mają niewiele możliwości społecznych i rekreacyjnych. To zainspirowało Bernstein do założenia klinik sportowych, prowadzonych przez wolontariuszy ze szkół średnich i uczelni wyższych, aby pomóc dzieciom z lekką lub umiarkowaną niepełnosprawnością rozwinąć umiejętności, nabrać kondycji i zrzucić wagę.

Louis, w zeszłym roku założyła stronę VolunTEENnation.org, która połączyła 14 000 nastolatków z możliwościami wolontariatu, głównie w klinikach sportowych dla dzieci z autyzmem. W tym roku ponad 500 dzieci uczestniczyło w zajęciach w 12 miastach w całym kraju.

Bonawentury, który będzie uczęszczał do GeorgeWashington University School of Medicine, stworzył również sieć 50 ogrodów społecznych, które wyprodukowały 15 000 funtów świeżych produktów dla lokalnych banków żywności. "Pasjonuje mnie ta praca", mówi Bernstein, 21, która ma nadzieję kontynuować pracę na rzecz dzieci w sektorze rządowym lub non-profit, gdy uzyska stopień medyczny. "Wolontariat pomaga mi zrozumieć więcej o społeczności. To bardzo satysfakcjonujące, że mogę zdobyć wykształcenie wyższe, a następnie wykorzystać je do pomocy innym."

Tracy Milligan

Wkrótce po zapisaniu swojego syna, Jareda, do przedszkola, Tracy Milligan z Jacksonville, Fla. otrzymała niepokojące wiadomości. Zgodnie z nową polityką okręgu szkolnego, jej syn, który ma cukrzycę typu 1, nie mógł uczęszczać do swojej sąsiedniej szkoły (w której nie było pełnoetatowej pielęgniarki), chyba że rodzic przychodził do szkoły, aby robić mu zastrzyki z insuliny.

Przez dwa i pół roku Milligan jeździła ze swojej pracy, aby dać Jaredowi zastrzyki. Po tym, jak bezskutecznie próbowała nakłonić dystrykt do zmiany polityki, Milligan zdecydowała się walczyć na szczeblu stanowym. Współpracując z Amerykańskim Stowarzyszeniem Diabetyków (ADA), skontaktowała się z ustawodawcami stanowymi i zmotywowała innych rodziców do zabrania głosu.

W 2010 r. ustawodawcy z Florydy jednogłośnie uchwalili prawo, które zabrania okręgom szkolnym przydzielania dzieci do konkretnej szkoły tylko dlatego, że mają cukrzycę. "To w zasadzie zakończyło dyskryminację dzieci z cukrzycą" - mówi Milligan.

Milligan aktywnie uczestniczy w krajowej kampanii ADA "Bezpieczni w szkole", która ma na celu zapewnienie wszystkim dzieciom z cukrzycą w szkole potrzebnej im opieki medycznej. Podróżowała do Waszyngtonu, aby rozmawiać z ustawodawcami, pomagała w prowadzeniu seminariów internetowych dotyczących kampanii, wypowiadała się w mediach i uczyła rodziców, jak bronić swoich dzieci. "Ta praca dała mi siłę, by stanąć w obronie mojego dziecka i innych osób z cukrzycą" - mówi.

Emily Whitehead/Stephen Grupp, MD, PhD

Emily Whitehead miała zaledwie 5 lat, kiedy pojawiły się u niej niepokojące objawy, takie jak krwawienia z nosa, siniaki i ból kolana. Lekarz zdiagnozował u niej ostrą białaczkę limfoblastyczną, najczęstszy rodzaj raka krwi - i taki, który jest w 85% wyleczalny. "Na początku powiedzieli nam, że to rak z gatunku "ogrodowych"" - mówi jej ojciec, Tom Whitehead. "Ale od początku sprawy nie szły tak, jak powinny".

Emily przeszła w remisję po chemioterapii, ale dwukrotnie nastąpił nawrót choroby, przez co nie kwalifikowała się do przeszczepu szpiku kostnego. Wtedy w 2012 roku, kiedy Emily była o kilka dni od niewydolności nerek, dr Stephen A. Grupp ze Szpitala Dziecięcego w Filadelfii powiedział Whiteheadom o próbie klinicznej - takiej, w której lekarze mogliby genetycznie zmodyfikować własne komórki T zwalczające infekcje Emily, aby zwalczały komórki rakowe.

Tylko troje dorosłych poddało się temu zabiegowi - żadnego dziecka. Prawie zabiło to Emily; w pewnym momencie dawano jej jedną szansę na przeżycie na 1000. Jednak zespół Grupp'a znalazł lek, który powstrzymał reakcję niepożądaną i kiedy Emily obudziła się z dwutygodniowej śpiączki, jej rak zniknął.

Emily ma teraz 8 lat i jest zdrowa. Grupp poddał zabiegowi jeszcze 17 dzieci (80% z nich jest w remisji). Rodzina Emily dwukrotnie udała się do Waszyngtonu wraz ze swoimi onkologami, aby nakłonić ustawodawców do finansowania badań nad rakiem dziecięcym, a także pomogli Children's zebrać pieniądze na swoje programy walki z rakiem. "Jesteśmy tak wdzięczni tym lekarzom, którzy spędzają swoje życie na leczeniu raka" - mówi Whitehead.