The Biggest Loser nie jest realistyczny
Prawdziwa utrata wagi następuje powoli, bo inaczej odzyskasz wagę
Jeanie Lerche Davis Z archiwum lekarza
The Biggest Loser to najnowszy telewizyjny program typu "survivor show". Przez dziewięć tygodni tuzin osób walczy o największą utratę wagi - chuchając, dmuchając, głodząc się, pocąc i przeklinając. I tak, tracą na wadze.
Strategie dwóch drużyn: Niewielka drużyna Niebieskich ma terapię grupową, je sześć małych posiłków dziennie i trochę ćwiczy. W przypadku Czerwonej Drużyny jest dokładnie odwrotnie: Ćwiczą całą dobę, mało śpią, mało jedzą - nakłaniani przez trenera w stylu musztry.
Niebezpiecznie blisko znajdują się przeszklone "lodówki pokus", zaopatrzone w pizzę, piwo, ciasta, torty. Czy te 12 osób może oprzeć się swoim największym pokusom za 250 000 dolarów? Tak, mogą.
W pierwszym tygodniu wygrała drużyna Czerwonych, tracąc łącznie 74 funty - przy czym jeden facet stracił 20 funtów. Dana została wyrzucona z Niebieskiej Drużyny; jej strata wyniosła tylko 5 funtów. (Jednak przy wadze 167 funtów, Dana zaczęła z mniejszą nadwagą niż większość uczestników. Dana straciła później kolejne 15 funtów).
To jest reality TV. Ale czy realistyczna? Czy agresywna taktyka odchudzania to dobra czy zła rzecz?
Eksperci w dziedzinie odchudzania się wypowiadają się na ten temat
"Nie wierzę w coś takiego jak jump-starting planu odchudzania, nawet z powodów motywacyjnych" - mówi Jody Wilkinson, MD, dyrektor Cooper Institute Center for Weight Management.
"Są niektórzy ludzie, którzy bardzo dobrze reagują na to podejście, ale tylko bardzo mała mniejszość", mówi lekarzowi. "Dla ludzi, którzy nie mają dużo wagi do stracenia -- którzy mają pewną motywację i gotowość -- agresywne podejście może działać. Ale to raczej wyjątek niż reguła".
Utrata wagi to proces trwający od trzech do pięciu lat, mówi Wilkinson. "Dla stylu życia, aby zmienić i fizjologii ciała, aby zmienić, to naprawdę jest proces długoterminowy. Zalecamy utratę 1% aktualnej masy ciała co tydzień. W przeciwnym razie chemia ciała wymyka się z zakłóceń i tracisz tylko masę wody i chudą tkankę [mięśniową], co powoduje spadek metabolizmu, przez co jeszcze trudniej jest schudnąć."
Ludzkie ciało naprawdę nie jest zaprojektowane do utraty wagi, wyjaśnia Wilkinson. "Magazynowanie energii, przybieranie na wadze, to mechanizm przetrwania organizmu. W czasach pierwotnych ludzie, którzy potrafili to robić, byli tymi, którzy przeżyli. Za każdym razem, gdy ciało wyczuwa, że traci na wadze - niezależnie od tego, jak bardzo masz nadwagę - nie chce tracić na wadze i uruchamia wszelkiego rodzaju reakcje, które opierają się utracie wagi."
On pochwala wysiłki programu, aby pokazać jedną rzecz -- że ludzie muszą zmienić swoje sposoby, jeśli zamierzają schudnąć. "Ale nawet jeśli używamy bardzo agresywnych jump-start sposobów na utratę wagi -- ale nie pomagamy ludziom dokonać lepszych wyborów w stylu życia i diety -- to nie jest rozwiązanie. Jeśli te zmiany nie nastąpią, to naprawdę nie ma znaczenia, jak idziesz do utraty wagi, czy jest to szybkie lub powolne. Odzyskasz wagę".
"Byłam przerażona i rozczarowana" - mówi Kathleen Zelman, MPH, RD/LD, dyrektor ds. żywienia w klinice Doctor Weight Loss. "Taktyka, którą stosują, nie jest realistyczna. To tylko wysoki dramat, i to jest bardzo żenujące, oglądając tych grubych ludzi się ważyć w skąpych ubraniach .... To upokarzający pokaz ciała".
"To, co robią w tym programie, to głodzenie ich, praca w tempie, którego nie są w stanie utrzymać" - mówi Zelman lekarzowi. "Będą jeść smażonego kurczaka później, po zakończeniu programu. Nauczylibyśmy ich, jak zrobić kurczaka smażonego w piekarniku. Postawiłbym na to swoje życie: Jakąkolwiek wagę ci ludzie stracą, to zaraz ją odzyskają."
Najlepsza oferta programu: sesja terapii grupowej, mówi Zelman. "Poruszyli pewne bardzo realistyczne kwestie emocjonalne, ból i agonię nadwagi. To jedyny pozytyw, jaki mogłem znaleźć. Widz może zobaczyć w tym siebie. Ciężko jest mieć nadwagę".
"Zaciąganie wsparcia przyjaciół i rodziny jest bardzo ważne" - mówi Wilkinson do lekarza. "Większość z nas naprawdę nie rozumie, jak trudno jest schudnąć. Jesteśmy naprawdę ślepi na dyskryminację, jaką odczuwają osoby z nadwagą. Muszę dość ciężko pracować, aby utrzymać swoją wagę. Ludzie mówią osobie z nadwagą 'Gdybyś robił to co ja, nie miałbyś nadwagi'. To nie jest prawda. Muszą pracować dwa razy ciężej, aby stracić i utrzymać spadek wagi."
