Nowa ulga dla osób z wysiłkowym nietrzymaniem moczu

Ulga bez napięcia

Carol Sorgen Medically Reviewed by Brunilda Nazario, MD Od lekarza Archives

Kobiety, które cierpią na wysiłkowe nietrzymanie moczu (SUI), martwią się o kaszel, kichanie, a nawet śmiech w miejscach publicznych z obawy przed wypadkiem. Dla niektórych strach przed zawstydzeniem jest tak duży, że stają się wirtualnymi pustelnikami, pozostając w domu i unikając wszelkich kontaktów społecznych.

Jednak nawet w przypadku tego lęku 62% kobiet cierpiących na tę przypadłość czeka rok lub dłużej, zanim porozmawia o niej z lekarzem, jak wynika z nowego badania Gallupa przeprowadzonego przez wielu sponsorów, dotyczącego kobiet cierpiących na SUI.

"To zwykle wtedy, gdy coś naprawdę wstydliwego dzieje się z nimi publicznie, że w końcu szukają pomocy", mówi Jill Peters-Gee, MD, dyrektor programu Continence Care dla Women's Health Connecticut. Większość kobiet radzi sobie z SUI poprzez noszenie podpasek, mówi Peters-Gee, ponieważ nie wiedzą, że SUI można obecnie łatwo leczyć za pomocą prostego zabiegu chirurgicznego.

Najpierw jednak definicja. SUI to mimowolna utrata moczu spowodowana jakąkolwiek aktywnością fizyczną, która obciąża pęcherz, mówi Peters-Gee. Najczęściej spotykany rodzaj nietrzymania moczu, SUI dotyka prawie 8 milionów kobiet w USA i pojawia się, gdy mięśnie miednicy podtrzymujące pęcherz i cewkę moczową zostały uszkodzone lub osłabione. Niektóre ze zmian fizycznych, które mogą prowadzić do SUI to poród, operacja miednicy lub operacja ginekologiczna, menopauza lub niedobór estrogenów, otyłość i przewlekłe zaparcia.

Do 80% przypadków nietrzymania moczu u kobiet można leczyć, mówi Peters-Gee, z opcjami leczenia obejmującymi:

• Ćwiczenia Kegla w celu wzmocnienia mięśni miednicy.

• Stymulacja elektryczna pomagająca przywrócić sprawność kontuzjowanym mięśniom oraz biofeedback rejestrujący postępy w zabiegach i ćwiczeniach wzmacniających.

• Wyroby medyczne, które blokują lub wychwytują mocz.

• Krem hormonalny przywracający tkance pochwy i cewki moczowej normalną grubość (im cieńsza jest tkanka, gdy spada poziom estrogenów, tym większa szansa na wyciek).

• Operacja mająca na celu naprawienie lub podniesienie cewki moczowej lub szyi pęcherza, aby zapewnić wsparcie podczas wysiłku lub nagłego ruchu.

Kiedyś operacja leczenia SUI była znacznie bardziej inwazyjna, bolesna i wymagała długiej rekonwalescencji. To jeden z powodów, dla których wiele kobiet z SUI waha się przed podjęciem leczenia, mówi Peters-Gee. Jednak minimalnie inwazyjna procedura, która jest oferowana od siedmiu lat, okazuje się bardzo skuteczna.

Urządzenie Gynecare TVT Tension-free Support for Incontinence jest stosowane w prostej, ambulatoryjnej procedurze, która zwykle może być zakończona w ciągu 30 minut. Urządzenie Gynecare TVT wykorzystuje chustę siatkową do zapewnienia wsparcia środkowej części cewki moczowej, czyli odcinka, który jest napięty podczas aktywności fizycznej. Pozycjonowanie urządzenia zapewnia wsparcie tylko wtedy, gdy jest to potrzebne i tworzy "beznapięciowe" rozwiązanie terapeutyczne, które zmniejsza ryzyko nadmiernej korekty.

Pięcioletnie dane zebrane w Stanach Zjednoczonych, Europie i Australii, opublikowane w zeszłym roku w International Uro-Gynecology Journal, wskazują, że cztery do sześciu lat po zabiegu 85% z ponad 200 000 kobiet na całym świecie poddanych tej procedurze nie cierpi już na SUI, a u dodatkowych 11% utrzymuje się znaczna poprawa.

"Największą zaletą tej procedury jest to, że można ją wykonać w znieczuleniu miejscowym" - mówi Peters-Gee, wyjaśniając, że dzięki temu lekarz może sprawdzić zdolność chusty do wytworzenia kontynencji i wiedzieć na miejscu, że schorzenie zostało wyleczone. "Możliwość dokonania korekt właśnie wtedy i tam zmniejsza również potrzebę stosowania cewnika moczowego" - mówi Peters-Gee. Dodatkową zaletą jest to, że do tej procedury kandydują kobiety, które mogą nie być kandydatkami do operacji wymagających znieczulenia ogólnego.

SUI jest najczęstszą formą nietrzymania moczu. Inne nietrzymanie moczu można sklasyfikować jako:

• Parcie - nagłe i niekontrolowane pragnienie oddania moczu.

• Mieszane -- połączenie wysiłkowego i naglącego nietrzymania moczu.

• Overflow -- mimowolna utrata moczu wynikająca z przepełnionego pęcherza bez odpowiedniego uczucia lub chęci oddania moczu.

Chociaż większość przypadków nietrzymania moczu nie jest spowodowana poważnymi problemami, ważne jest, aby skonsultować się z urologiem, który może przeprowadzić pełne badania, mówi Milton Krisiloff, MD, były szef urologii w St. John's Medical Center w Santa Monica w Kalifornii.

"Wszystkie przypadki nietrzymania moczu muszą być ocenione, aby wykluczyć infekcje, problemy neurologiczne i raka pęcherza moczowego", mówi Krisiloff, pośpiesznie dodając, że 95% przypadków nie jest spowodowanych tymi stanami.

Leczenie tych innych rodzajów nietrzymania moczu - często nazywanych pęcherzem nadreaktywnym - obejmuje leki na receptę, takie jak Detrol LA, który pomaga kontrolować mimowolne skurcze mięśnia pęcherza, będące przyczyną silnego, nagłego parcia. Terapia lekowa jest często połączona z technikami behawioralnymi i ćwiczeniem pęcherza, które razem mogą pomóc pacjentom odzyskać kontrolę nad ich pęcherzem.

Zanim jednak Krisiloff zwróci się ku lekom, sugeruje bardzo proste podejście, które stosuje z pacjentami od ponad 20 lat. Jego zalecenie? "Zmień swoją dietę". Wyeliminuj całą kofeinę (czyli kawę, herbatę, czekoladę, napoje gazowane z kofeiną), alkohol i gorące, pikantne jedzenie.

Twierdząc, że prawie 90% wskaźnik sukcesu w leczeniu tych form nietrzymania moczu (nie będzie to jednak działać na SUI, podkreśla Krisiloff), Krisiloff zebrał swoje zalecenia i odkrycia w książce, The Krisiloff Diet.

"Eliminując te czynniki drażniące ze swojej diety, zmniejszasz działanie zapalne na szyję pęcherza" - wyjaśnia Krisiloff. Przyznaje, że wielu urologów nie wierzy, że ta kuracja działa, ale wielu jego pacjentów widzi niezwykłą różnicę w ciągu czterech do sześciu tygodni. Dodatkową zaletą, którą odkrył, jest to, że ta zmiana diety poprawiła również stan jego pacjentów, którzy cierpią na jelito drażliwe, refluks przełykowy (GERD), zapalenie prostaty, a nawet moczenie nocne u dzieci.

"To jest czysto naturalne podejście", mówi. "Dlaczego nie spróbować tego najpierw? Jeśli to nie zadziała, konwencjonalne podejścia urologiczne są zawsze dostępne."