Dobrze wiesz, że wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC) powoduje biegunkę, skurcze żołądka, zmęczenie i wzdęcia.
Czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest tym samym, co choroba Leśniowskiego-Crohns'a, choroba zapalna jelit (IBD), zespół jelita drażliwego (IBS) lub inne choroby układu pokarmowego o podobnych objawach?
W jaki sposób stres, ćwiczenia i jedzenie wpływają na zaostrzenie UC? Czy Twoje dzieci są narażone na zachorowanie na UC, ponieważ Ty na nie chorujesz?
Sprawdź odpowiedzi na najważniejsze pytania dotyczące UC:
Czy WZJG to to samo co choroba Crohns?
Nie. Ale obie choroby są rodzajami nieswoistych zapaleń jelit (IBD), co oznacza, że w przewodzie pokarmowym występuje stan zapalny.
UC i Crohns mają takie objawy jak biegunka, ból brzucha i krew w kupie. Każda z nich rozpoczyna się w młodym wieku, często w wieku nastoletnim. Obydwie choroby pojawiają się, gdy twój układ odpornościowy szaleje i atakuje twoje ciało.
Jaka jest różnica między UC a Crohnsem?
UC dotyka okrężnicy, czyli dolnej części jelita. Zapalenie UC rozprzestrzenia się w całej okrężnicy.
Crohns może dotyczyć każdej części przewodu pokarmowego, nawet jamy ustnej. W Crohns, części jelita mogą nie mieć żadnych oznak choroby, podczas gdy inne miejsca mogą być zapalne i uszkodzone.
Zapalenie jelita grubego zazwyczaj dotyka tkanki, która wyściela wnętrze okrężnicy. Zapalenie Crohns może zaatakować wszystkie warstwy tkanki jelita.
Czy UC to to samo co IBS?
Nie. Zespół jelita drażliwego to dolegliwość, na którą składa się kilka objawów jelitowych. Nie jest chorobą, jak np. nieswoiste zapalenie jelit. UC, rodzaj IBD, jest chorobą.
UC i inne rodzaje IBD wiążą się z zapaleniem w okrężnicy, które może zniszczyć tkankę jelitową. Uszkodzenia te są widoczne w badaniach i może zaistnieć konieczność udania się do szpitala lub poddania się operacji w celu ich leczenia.
W przypadku zespołu jelita drażliwego nie ma żadnego zapalenia. IBS nie uszkadza tkanki ani nie pokazuje się na badaniu jelita grubego lub skanie. Objawy mogą być poważne, ale ten stan nie zwiększa ryzyka zachorowania na raka.
Niektóre objawy IBS są podobne do tych występujących w UC: biegunka, ciągły ból brzucha, nudności lub gazy. Ale krew w kupie, utrata wagi, gdy się nie starasz, i gorączka nie są objawami IBS.
UC i inne rodzaje zapalnych chorób jelit mogą zniszczyć tkankę jelitową. Uszkodzenia te ujawniają się w badaniach. Czasami uszkodzenia są trwałe. Choroba ta może zwiększyć prawdopodobieństwo zachorowania na raka jelita grubego. IBS nie powoduje żadnych uszkodzeń tkanki, więc nie pokazuje się na badaniu lub skanowaniu jelita grubego.
Uszkodzenia tkanek w UC i innych typach IBD mogą być trwałe i zwiększać ryzyko zachorowania na raka okrężnicy. IBS nie uszkadza jelit ani nie zwiększa ryzyka zachorowania na raka jelita grubego.
Czy UC jest trudne do zdiagnozowania?
WZJG nie jest trudne do zdiagnozowania. Może być jednak konieczne wykonanie serii badań, aby lekarz mógł wykluczyć inne choroby, które mogą być przyczyną objawów.
Lekarz zbada Twoją krew, aby sprawdzić, czy masz anemię, czyli małą liczbę czerwonych krwinek. Jest to częsty objaw UC. Może zaistnieć potrzeba pobrania próbki stolca, aby lekarz mógł poszukać białych krwinek, co jest kolejnym objawem WZJG. Następnie lekarz może zlecić kolonoskopię. Podczas tego zabiegu lekarz wprowadzi do jelita grubego specjalne narzędzie w celu sprawdzenia, czy nie występuje stan zapalny lub w celu pobrania małego fragmentu tkanki, zwanego biopsją, do zbadania w laboratorium.
Badania obrazowe, takie jak zdjęcia rentgenowskie, rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa mogą również wykazać oznaki uszkodzenia tkanki spowodowane przez UC i pomóc w potwierdzeniu diagnozy.
Jak moje wybory żywieniowe, spożywanie alkoholu i ćwiczenia fizyczne wpływają na UC?
Sposób odżywiania się i styl życia nie powodują zachorowania na WZJG. Mogą jednak wpływać na samopoczucie lub nawet wywoływać zaostrzenie objawów. Zdrowe nawyki mogą złagodzić lub zapobiec niektórym objawom UC, takim jak biegunka, a nawet wydłużyć czas pomiędzy zaostrzeniami.
Niektóre pokarmy mogą wywoływać objawy UC: nabiał, pikantne potrawy, orzechy, pokarmy o dużej zawartości błonnika, takie jak surowe warzywa i owoce, a nawet popcorn.
Alkohol i napoje zawierające kofeinę, takie jak kawa i czarna herbata, mogą pobudzać ruchy jelit i nasilać biegunkę. Bąbelki pochodzące z gazowania w napojach gazowanych mogą spowodować, że będziesz mieć więcej gazów.
Ćwiczenia to dobry nawyk, jeśli masz UC. Regularna aktywność może pomóc jelitom lepiej pracować i złagodzić stres. Jeśli UC jest w remisji, może nawet opóźnić powrót aktywnej choroby. Niektóre badania sugerują, że regularne treningi mogą mieć działanie przeciwzapalne na Twój organizm.
Jaką rolę odgrywa stres w UC?
Stres pogarsza objawy WZJG i może wywołać zaostrzenie choroby. Jednak stres nie spowodował wystąpienia UC. U osób z UC częściej występuje stres, lęk i inne zaburzenia psychiczne.
Osoby z aktywnym zapaleniem są bardziej narażone na stres i niepokój. Im bardziej nasilone są objawy jelitowe, tym bardziej prawdopodobne jest, że wystąpią również objawy psychiczne. Ludzie, którzy mieli stomię, chirurgiczne leczenie UC, mają najwyższe ryzyko niepokoju i stresu.
Jednym ze sposobów na złagodzenie stresu są ćwiczenia. Można także spróbować biofeedbacku, kierowanej wyobraźni, jogi i medytacji, aby opanować niepokój. Porozmawiaj z lekarzem o tym, jak się czujesz lub udaj się do terapeuty. Pomocny może być również specjalista od zdrowia psychicznego.
Czy jeśli ja będę miał UC, to moje dzieci lub inni członkowie rodziny też na nie zachorują?
Ryzyko zachorowania na WZJG jest większe, jeśli ktoś z bliskich krewnych jest chory na tę chorobę. Jednak większość osób, które chorują na WZJG, nie ma jej w swojej rodzinie. Nie zawsze jest to więc choroba, którą otrzymuje się od rodziców po urodzeniu.
Zmiany w genach (lekarz nazwie je mutacjami) mogą wpłynąć na ryzyko zachorowania na wole guzowate. Niektóre geny mogą wpływać na to, jak wyściółka jelit chroni przed bakteriami i innymi czynnikami powodującymi choroby. Inne geny mogą odgrywać aktywną rolę w stanach zapalnych w jelitach.
Dalsze badania mogą powiedzieć nam, jak różne geny są zaangażowane w UC, a nawet mogą pomóc lekarzom w diagnozowaniu i leczeniu tej choroby.
