Uzależnienie od gier wideo: Symptomy, leczenie i zapobieganie

Wspaniale jest robić rzeczy, które sprawiają Ci przyjemność. Ale czy można posunąć się za daleko z hobby? I w którym momencie staje się ono uzależnieniem? Na to pytanie próbują odpowiedzieć eksperci, którzy zajmują się grami wideo.

Mimo, że gry istnieją już od prawie 50 lat, badania nad ich szkodliwością są wciąż w początkowej fazie. Różne grupy doszły do różnych wniosków na temat tego, czy problematyczne granie powinno być nazywane uzależnieniem.

Światowa Organizacja Zdrowia dodała zaburzenie gier do wersji 2018 swojej medycznej książki referencyjnej, Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób. Ale podręcznik Amerykańskich Stowarzyszeń Psychiatrycznych, DSM-5, nie zrobił tego (jak dotąd, hazard jest jedyną aktywnością wymienioną jako możliwe uzależnienie).

Oznaki, na które należy zwracać uwagę

DSM-5 zawiera sekcję, która pomaga ludziom i lekarzom poznać znaki ostrzegawcze związane z problemami z grami wideo. Problemy te mogą wystąpić niezależnie od tego, czy grasz online czy offline.

Oto, czego należy szukać u siebie lub kogoś bliskiego - partnera, dziecka lub przyjaciela. Zgodnie z kryteriami zaproponowanymi w DSM-5, aby mieć problem, musisz mieć pięć lub więcej takich objawów w ciągu jednego roku:

• Myślenie o grze przez cały czas lub wiele razy

• Czujesz się źle, kiedy nie możesz grać

• Potrzeba spędzania coraz więcej czasu na graniu, aby czuć się dobrze

• Brak możliwości zrezygnowania z gry lub nawet grania mniej

• Brak chęci do robienia innych rzeczy, które kiedyś się lubiło

• Problemy w pracy, szkole lub domu z powodu gry

• Granie pomimo tych problemów

• Okłamywanie bliskich osób co do ilości czasu spędzanego na graniu

• Wykorzystywanie gier do łagodzenia złych nastrojów i uczuć

Oczywiście nie każdy, kto dużo gra, ma problem z graniem. Niektórzy eksperci twierdzą, że krzywdzące jest etykietowanie ludzi, którzy po prostu są bardzo entuzjastycznie nastawieni do gier. Jedną rzeczą, na którą się zgadzają jest to, że odsetek graczy, którzy spełniają proponowane kryteria uzależnienia od gier wideo jest niewielki. Szacuje się, że jest to od 1% do 9% wszystkich graczy, zarówno dorosłych, jak i dzieci. (Jest bardziej powszechny u chłopców i mężczyzn niż u dziewcząt i kobiet).

Może pomóc zacząć od zadania sobie kilku pytań: Czy granie w gry wideo przeszkadza ci w innych ważnych sprawach w twoim życiu, takich jak związki, praca czy chodzenie do szkoły? Czy czujesz, że przekroczyłeś granicę między miłością do grania a koniecznością grania? Czy może używasz gier, aby uniknąć głębszego problemu, np. depresji?

Dostrzeżenie problemu w sobie może być trudne. Ilość czasu, jaką poświęcasz na grę, może wydawać Ci się w porządku. Ale jeśli bliskie ci osoby mówią, że to za dużo, może czas pomyśleć o ograniczeniu.

Jeśli jesteś rodzicem, który martwi się ilością czasu spędzanego przez dziecko na graniu, sprawdź, jak dobrze radzi sobie w szkole i z przyjaciółmi. Dobre oceny i dobre relacje z rodzicami są oznaką, że granie w gry wideo przez dziecko raczej nie będzie problemem.

Uzyskanie pomocy

Zwróć się o pomoc do lekarza lub terapeuty - lub pediatry dziecka, jeśli osoba, o którą się martwisz, to twój syn lub córka - gdy tylko uznasz, że czas spędzony przy grach wymyka się spod kontroli.

Badania nad leczeniem uzależnienia od gier wideo są również w początkowej fazie. Jedna terapia, która może pomóc nazywa się CBT lub terapia poznawczo-behawioralna. Jest to poradnictwo zdrowia psychicznego, które uczy, jak zastąpić myśli o grze, aby pomóc zmienić zachowanie.

Jeśli jesteś rodzicem gracza, terapeuta może pokazać, jak umieścić ograniczenia na dzieckos czas gry, jeśli masz trudny czas mówiąc nie. W jednym z badań stwierdzono, że włączenie rodziców do terapii dziecka sprawia, że przynosi ona lepsze efekty.

Zapobieganie problemom z grami

Aby utrzymać pod kontrolą ilość czasu spędzanego na graniu, wypróbuj poniższe wskazówki dla dorosłych i dzieci:

Nikt nie wie, czy pewne rodzaje gier są bardziej prawdopodobne, aby doprowadzić do problemowego grania. Na razie upewnij się, że Twoje dziecko gra tylko w gry przeznaczone dla jego wieku.