Jeśli miałeś jeden udar, masz około 25%-35% szans na wystąpienie drugiego. Lekarz zastosuje leki, aby obniżyć te szanse.
Będzie chciał się upewnić, że kontrolujesz swoje wysokie ciśnienie krwi. Konieczne może być również rozpoczęcie lub kontynuowanie przyjmowania leków rozrzedzających krew, a także przyjmowanie leków w celu leczenia wszelkich problemów z sercem.
Dokładny zestaw leków będzie zależał od tego, jaki rodzaj udaru miałeś:
-
Udar niedokrwienny jest spowodowany zakrzepem w tętnicy doprowadzającej krew do mózgu.
-
Udar krwotoczny występuje w przypadku krwawienia wewnątrz mózgu, w wyniku pęknięcia naczynia krwionośnego.
-
Przemijające ataki niedokrwienne (TIA) nie są udarami, ale są ostrzeżeniem, że możesz mieć je później. TIA nie trwają tak długo jak udary niedokrwienne i ustępują samoistnie.
Leki na ciśnienie krwi
Wysokie ciśnienie krwi, zwane również nadciśnieniem, jest główną przyczyną obu rodzajów udaru. W związku z tym istnieje duże prawdopodobieństwo, że będziesz potrzebował leków, aby obniżyć ciśnienie. Wspólne leczenie działa na różne sposoby:
Diuretyki, czasami nazywane pigułkami wodnymi, pomagają organizmowi wypłukać dodatkową sól i płyny. Mogą być one przyjmowane razem z innymi lekami na ciśnienie krwi. Leki moczopędne mogą obniżać poziom potasu, co może prowadzić do osłabienia, skurczów nóg i zmęczenia. Spożywanie dużej ilości pokarmów bogatych w potas (takich jak banany, szpinak i słodkie ziemniaki) może zapobiec tym objawom. W razie potrzeby lekarz może również zalecić przyjmowanie suplementu potasu.
Inhibitory ACE rozluźniają i rozszerzają naczynia krwionośne. Dzięki temu krew łatwiej przepływa.
Beta-blokery hamują działanie hormonu zwanego adrenaliną, dzięki czemu serce bije z mniejszą prędkością i ciśnieniem. Zazwyczaj nie bierze się ich, dopóki nie wypróbuje się leków moczopędnych lub innych leków na ciśnienie krwi.
Blokery kanału wapniowego pomagają naczyniom krwionośnym rozluźnić się i otworzyć poprzez blokowanie napływu wapnia do komórek serca i naczyń krwionośnych. Mogą one również spowolnić rytm serca, co obniża ciśnienie krwi.
Blokery receptora angiotensyny II ułatwiają pracę serca poprzez blokowanie substancji chemicznej, która zwęża naczynia krwionośne.
Leki przeciwzatorowe
Jeśli miałeś udar niedokrwienny, prawie na pewno musisz przyjmować lek zapobiegający zakrzepom krwi w przyszłości.
Co zaskakujące, możesz otrzymać ten rodzaj leku nawet jeśli miałeś udar krwotoczny. Lekarz może zalecić to, aby pomóc w zapobieganiu udarowi niedokrwiennemu lub zakrzepowi krwi w płucach. Lekarz rozważy Twoje osobiste szanse na zakrzepy krwi i krwawienia.
Leki przeciwzakrzepowe pomagają zapobiegać krzepnięciu krwi. Utrudniają one tworzenie się skrzepów lub spowalniają ich wzrost. Warfaryna i heparyna są powszechnymi przykładami. Istnieją również leki zwane? bezpośrednimi doustnymi antykoagulantami i są to:?Apixaban?(Eliquis), dabigatran?(Pradaxa), edoxaban?(Lixiana, Savaysa), rivaroxaban?(Xarelto). Antykoagulanty to leki o agresywnym działaniu. Zazwyczaj przyjmujesz je, jeśli Twoja szansa na udar jest wysoka lub jeśli masz nieregularny rytm serca stan zwany migotaniem przedsionków (AFib).
Leki przeciwpłytkowe zapobiegają również tworzeniu się zakrzepów poprzez powstrzymywanie komórek zwanych płytkami krwi od sklejania się ze sobą. Aspiryna jest najbardziej znanym przykładem. Jeśli miałeś udar niedokrwienny lub TIA, możesz być zmuszony do przyjmowania aspiryny lub innych rodzajów leków przeciwpłytkowych do końca życia.
Oba rodzaje leków przeciwzakrzepowych zwiększają ryzyko krwawienia. Mogą one również powodować problemy u osób z wrzodami. Osoby przyjmujące niektóre leki rozrzedzające krew, takie jak warfaryna (Coumadin, Jantoven), muszą być konsekwentne w jedzeniu kalafiora, brokułów i zieleni liściastej, ponieważ zawierają one witaminę K, która może zmniejszyć skuteczność leku. Jedzenie mniej więcej takiej samej ilości tych pokarmów każdego dnia pomaga utrzymać stabilny poziom leków we krwi.
Leki na migotanie przedsionków
Jeśli cierpisz na to nieregularne bicie serca, prawdopodobieństwo wystąpienia udaru jest 5 razy większe niż u innych osób. Migotanie przedsionków sprawia, że krew gromadzi się w sercu, gdzie mogą powstawać skrzepy. Zazwyczaj należy przyjmować (lub pozostać na) leki przeciwzakrzepowe, takie jak aspiryna lub warfaryna. Można również przyjmować leki kontrolujące częstość lub rytm pracy serca.
Leki regulujące rytm serca. Przyjmuje się je, aby zapobiec zbyt szybkiemu biciu serca. Jednym ze sposobów jest stosowanie leków na ciśnienie krwi, takich jak beta-bloker lub bloker kanału wapniowego. Innym sposobem jest digoksyna (Cardoxin, Digitek, Lanoxin), która zmniejsza prędkość przepływu prądu elektrycznego przez serce.
Leki na rytm serca. Po przywróceniu normalnego bicia serca (pulsu), możesz wziąć leki do kontroli rytmu serca (jak pomijane lub dodatkowe uderzenia). Może być potrzebny bloker kanału sodowego - jak chinidyna, flekainid (Tambocor) lub propafenon (Rythmol) - który spowalnia zdolność serca do przewodzenia prądu. Blokery kanału potasowego - takie jak sotalol (Betapace, Sorine) i amiodaron (Cordarone,?Pacerone) - działają podobnie, spowalniając sygnały elektryczne powodujące migotanie przedsionków, czyli AFib.
Leki na cholesterol
Po udarze lekarz prawdopodobnie poda Ci lek obniżający poziom cholesterolu, zwany statyną. Dzieje się tak dlatego, że statyny wydają się obniżać ryzyko wystąpienia drugiego udaru. Możesz je przyjmować, nawet jeśli poziom złego cholesterolu (LDL) jest już niższy niż 100 mg/dl i nie masz innych objawów zwężenia naczyń krwionośnych.
Leki na cukrzycę
Jeśli nie wiesz, że cierpisz na cukrzycę typu 2, po udarze prawdopodobnie zostaniesz przebadany pod kątem tej choroby i stanu przedcukrzycowego. Jeśli poziom cukru we krwi jest zbyt wysoki, lekarz może przepisać leki, aby go kontrolować. Niektóre z nich pomagają organizmowi produkować więcej insuliny. Inne spowalniają tempo, w jakim węglowodany rozkładają się w krwiobiegu.
Leki na dolegliwości po udarze
Udar mózgu może sprawić, że podczas rekonwalescencji pojawią się nowe problemy medyczne. Może to zależeć od rodzaju ataku, jaki miałeś, jak poważny był i jak reagujesz fizycznie i emocjonalnie.
Leki przeciwdepresyjne: Depresja i lęk są powszechne po udarze. Jednym z często przepisywanych leków przeciwdepresyjnych jest selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny. Przykładami są citalopram (Celexa), fluoksetyna (Prozac, Rapiflux), paroksetyna (Brisdelle, Paxil, Paxil CR, Pexeva) lub sertralina (Zoloft).
Leki na ból ośrodkowy: Po udarze możesz mieć pieczenie lub ból w ciele. Twój lekarz może zasugerować amitryptylinę, lek przeciwdepresyjny, lub lamotryginę, lek przeciwdrgawkowy.
Suplementy na osteoporozę: Po udarze często tracisz beztłuszczowe mięśnie i gęstość kości. To zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania na osteoporozę. Lekarz może zasugerować przyjmowanie suplementów wapnia i witaminy D, a także ewentualnie leku, aby utrzymać mocne kości.
Leki na skurcze mięśni. Udar może pozostawić cię z ruchami mięśni, których nie możesz kontrolować. Twój lekarz będzie nazywać to spastyczność. Mogą one dać ci zastrzyk toksyny botulinowej (Botox) w dotkniętym mięśniu. Mogą również przepisać tabletki w celu złagodzenia spazmów i skurczów.
