Randka z opryszczką

Historia jednej kobiety.

Medically Reviewed by Charlotte E. Grayson Mathis, MD Od lekarza Archiwum

Ledwo skończyłam pierwszy semestr studiów, gdy dowiedziałam się, że mam opryszczkę. Przyjaciel z liceum i ja nawinęliśmy naszą przyjaźń trochę dalej, a 20 sekund do aktu, który zmieniłby moje życie na zawsze, przestał.

Mój przyjaciel powiedział, że jestem zbyt podobna do siostry i nie może kontynuować. Potem odszedł. Martwiłam się, jak ten incydent wpłynie na naszą przyjaźń. Nie wiedziałam jednak, że moje zmartwienia będą sięgać daleko poza to zmartwienie.

Mniej niż tydzień później, znalazłam się w rozdzierającym bólu. Bolało mnie chodzenie i nie mogłam używać mydła nigdzie w pobliżu moich genitaliów. Wiedziałam wystarczająco dużo o chorobach przenoszonych drogą płciową, aby wiedzieć, że mam opryszczkę, ale nie wiedziałam dokładnie, co robić.

Diagnoza

Kiedy siedziałem w uczelnianym ośrodku zdrowia, czekając na wizytę u lekarza, obserwowałem, jak moje bardzo krótkie życie towarzyskie mija. Myślałam, że prawdopodobnie nigdy nie pójdę na kolejną randkę, ani nie zdobędę chłopaka, a już na pewno nie będę uprawiać seksu.

Pielęgniarka, która mnie badała, ujawniła, że mają opryszczkę i powiedziała, że to nic wielkiego. Przez 12 lat byli wolni od ognisk choroby, a to samo może dotyczyć mnie, powiedzieli.

Opryszczka narządów płciowych jest zakaźną infekcją wirusową, która pozostaje na stałe w komórkach nerwowych. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że ją ma, ponieważ nie doświadcza objawów lub ponieważ przypisuje objawy do czegoś innego. Podczas wybuchu choroby, pęcherze lub owrzodzenia pojawiają się na lub w okolicy narządów płciowych. Niektórzy ludzie nigdy nie doświadczają drugiego ogniska.

Pielęgniarka nauczyła mnie, jak radzić sobie z wirusem, ale radzenie sobie z życiem osobistym to już inna historia.

The Encounter

Kiedy skonfrontowałem mojego przyjaciela o sytuacji, zapytałem, czy wiedział, że ma opryszczkę. ''Myślałem, że to było skaleczenie'', powiedział.

''Jak byś się tam skaleczył?'' zapytałem.

Po latach doszłam do wniosku, że wiedział, że ma opryszczkę i to jest powód, dla którego zatrzymał się w połowie naszej seksualnej przygody. Nasza przyjaźń, niestety, skończyła się równie szybko jak akt. Było wystarczająco ciężko zmierzyć się z faktem, że uprawialiśmy seks, lub próbowaliśmy, a o wiele trudniej było poradzić sobie z faktem, że złapałam nieuleczalną chorobę przenoszoną drogą płciową.

The Silent Approach

W 1989 r., kiedy zachorowałam na opryszczkę, pielęgniarka powiedziała mi, że nie mogę przenosić wirusa, jeśli nie mam wybuchu choroby. (W tamtym czasie wielu lekarzy i innych pracowników służby zdrowia uważało, że tak jest, chociaż wiele badań sugerowało już inaczej). Postanowiłam więc milczeć. Przez trzy lata miałam chłopaka, który nigdy nie wiedział, że mam opryszczkę. Za każdym razem, gdy pojawiała się u mnie opryszczka, która składała się z bardzo małego skupiska pęcherzyków trwających dwa lub trzy dni, udawałam, że mam infekcję drożdżową i mówiłam, że nie mogę uprawiać seksu, dopóki to nie minie.

Zanim skończyłam studia w 1994 roku, możliwość rozprzestrzeniania się wirusa nawet bez wybuchu epidemii stała się szerzej akceptowana przez pracowników służby zdrowia. Nadal czułam się nieswojo, poruszając ten temat, ale teraz nie miałam zbyt dużego wyboru. Przez jakiś czas nie umawiałem się na randki, ale w końcu kogoś poznałem.

Telling All

Wstrzymywałam się z seksem tak długo jak mogłam, ale było to coraz trudniejsze. Pewnego dnia mój nowy narzeczony zapewnił mnie: "Jestem wolny od choroby, właśnie się przebadałem. Nie masz się czym martwić".

Doceniłam jego szczerość i wiedziałam, że muszę mu powiedzieć, że to on ma się czym martwić.

Wkrótce mój sekret wyszedł na jaw. Wyjaśniłam, że mam opryszczkę i dlatego byłam tak ostrożna. Powiedziałam mu, że według mojej wiedzy nigdy nie zaraziłam nikogo wirusem i że byłam bardzo ostrożna. Zawsze nalegałem na używanie prezerwatyw, co może zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa. Jednak moim atutem było powiedzenie mu, że około jedna na cztery osoby ma opryszczkę i statystycznie rzecz biorąc, bez wątpienia spał z kimś, kto ją miał. Powiedział, że wiedziałby, czy był z kimś, kto miał opryszczkę.

"Jak?" zapytałem.

Myślał o tym przez minutę, a potem zdał sobie sprawę, że może nie wiedzieć. W końcu, zamiast mnie odrzucić, zdecydował się kontynuować nasz związek. Co za ulga. Ale po seksie zawsze się mył, jak lekarz przygotowujący się do operacji. Nie mogłam go winić, ale to siało spustoszenie w moim poczuciu własnej wartości. Ponieważ był wolny od choroby, odmówił noszenia prezerwatyw, wybierając zamiast tego szorowanie się - coś, co w żaden sposób nie zapobiegałoby przeniesieniu opryszczki.

Ten związek w końcu się skończył, przez co znów zaczęłam się martwić o powrót do gry w randki. Wtedy, przeglądając strony internetowe w poszukiwaniu informacji o najnowszych lekach na opryszczkę, natknąłem się na stronę internetową dla osób z opryszczką.

Znajdowanie pomocy i wsparcia

Istnieją dziesiątki stron internetowych, które zapewniają pomoc i informacje dla osób z opryszczką. Wiele z nich zawiera czaty, tablice ogłoszeń, informacje o leczeniu, ogłoszenia osobiste i grupy społeczne z całego świata. Moja przyjaciółka niedawno wyszła za mąż za faceta, którego poznała w sieci - co dowodzi, że nie każda randka przez Internet jest psychopatyczna - więc spróbowałam.

Poznałam dziesiątki elektronicznych pen palsów i w końcu poszłam na kilka randek. Ulgą było nie martwić się o to, kiedy poruszyć temat mojej historii medycznej, i związać się z facetem przez bezobjawowe wydzielanie, zamiast tłumaczyć się z tego.

Całe to doświadczenie sprawiło, że poczułam się bardziej komfortowo z faktem, że mam opryszczkę i dało mi pewność, że mogę znów zacząć się umawiać na randki. To było tak, jakbym właśnie ponownie weszła do głównego nurtu społeczeństwa. Nie każdy z opryszczką musi umawiać się z kimś zakażonym wirusem, aby znaleźć prawdziwą miłość, ale w moim przypadku to zadziałało.

Mr. Right Online

W końcu poznałam przez Internet mężczyznę, który mieszkał zaledwie trzy mile ode mnie. Odkryliśmy, że mamy wielu wspólnych znajomych. Biorąc pod uwagę okoliczności, zaskakujące było to, że poznaliśmy się w sieci, a nie na sąsiedzkim grillu.

Wkrótce weźmiemy ślub, a ponad 100 członków rodziny i przyjaciół zostało zaproszonych na naszą uroczystość. Większość nie ma pojęcia, jak naprawdę się poznaliśmy, ale to nie jest ważne. Opryszczka nas połączyła, ale to miłość, śmiech i dobre czasy trzymają nas blisko siebie.

Ann Smith to pseudonim dziennikarki mieszkającej w Kalifornii.