Terapia konwersyjna to każda emocjonalna lub fizyczna terapia stosowana w celu wyleczenia lub naprawienia atrakcyjności osób tej samej płci lub ich tożsamości i ekspresji płciowej. Organizatorzy twierdzą, że terapie te mogą sprawić, że ktoś stanie się heteroseksualny lub hetero. Ale nie ma na to żadnych dowodów.
Eksperci w dziedzinie medycyny i zdrowia psychicznego odrzucają praktyki terapii konwersyjnej jako niebezpieczne i dyskryminujące od dziesięcioleci. To nie tylko nie działa, ale może prowadzić do:
-
Depresji
-
Lęk
-
Używanie narkotyków
-
Bezdomność
-
Samobójstwo
W skrajnych przypadkach, praktyki mogą być brutalne lub torturowane. Terapia konwersyjna jest czasem nazywana terapią reparatywną lub terapią ex-gejowską.
Jak wygląda terapia konwersyjna?
Może obejmować psychoterapię (terapię rozmowną), metody medyczne i oparte na wierze, które mogą być emocjonalne lub fizyczne.
Psychoterapia. Terapia rozmowna jest najczęściej stosowana. Ale świadczeniodawcy mogą również spróbować terapii behawioralnej, interpersonalnej lub poznawczej. Niektórzy uczą stereotypowych zachowań męskich i kobiecych lub używają hipnozy, aby spróbować zmienić wzorce myślowe dotyczące przyciągania osób tej samej płci. Inną powszechnie stosowaną metodą jest tzw. terapia awersyjna. W tej praktyce ludzie są narażeni na bolesne lub niewygodne doznania, takie jak wstrząsy elektryczne i leki wywołujące mdłości lub paraliż. Odbywa się to w nadziei na stworzenie negatywnego skojarzenia z atrakcją lub tożsamością osoby, aby ją skorygować.
Medyczne. Obejmuje to leki, terapie hormonalne lub sterydowe. W skrajnych przypadkach wykonuje się operacje potwierdzające płeć, aby zneutralizować orientację seksualną. szczególnie wśród osób transseksualnych.
Związane z wiarą. W niektórych praktykach religijnych homoseksualizm i inne formy ekspresji i tożsamości płciowej są czasem postrzegane jako zło. Terapia konwersyjna jest czasami prowadzona przez duchownych lub innych doradców duchowych. Może obejmować używanie antygejowskich obelg i modlitw. W ciężkich przypadkach może również obejmować bicie, zakuwanie w kajdany, pozbawienie żywności, a nawet egzorcyzmy.
W 2013 roku Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA) usunęło zaburzenie tożsamości płciowej ze swojego podręcznika diagnostycznego. APA określa obecnie techniki terapii konwersyjnej jako wysiłki zmierzające do zmiany orientacji seksualnej (SOCE) lub zmiany tożsamości płciowej (GICE). Terminy te powstały w celu odróżnienia ich od form terapii opartych na dowodach naukowych. Ale dostawcy, zwykle nielicencjonowani, mogą często ukrywać terminy, których używają, aby uniknąć wykrycia.
Do tych terminów należą:
-
Eksploracja płynności atrakcji seksualnych w terapii (SAFE-T)
-
Eliminacja, redukcja lub zmniejszenie częstotliwości lub intensywności niepożądanego przyciągania seksualnego (SSA)
-
Terapia naprawcza
-
Próby reorientacji seksualnej
-
Służba gejowska
-
Promowanie zdrowej seksualności
-
Przeciwdziałanie uzależnieniom i zaburzeniom seksualnym
-
Poradnictwo w zakresie seksualności
-
Zachęcanie do pełnej relacji i seksualności
-
Uzdrawianie złamań seksualnych
Jakie szkody może spowodować terapia konwersyjna?
Techniki terapii konwersyjnej mogą prowadzić do poczucia niższości lub zniszczenia, co wpływa na poczucie własnej wartości. Może to mieć znaczący wpływ na zdrowie emocjonalne i fizyczne. Wiele organizacji medycznych i zdrowia psychicznego wydało publiczne oświadczenia odrzucające stosowanie terapii konwersyjnej z tego powodu.
A wielu dostawców, którzy twierdzą, że mają kwalifikacje do prowadzenia terapii konwersyjnej, często nie są licencjonowanymi lekarzami zdrowia psychicznego lub ekspertami medycznymi.
Jedno z badań wykazało, że osoby LGBTQ (lesbijki, geje, biseksualiści, transseksualiści lub osoby kwestionujące), które są odrzucane lub dyskryminowane, to:
-
8 razy częściej zgłaszają próby samobójcze
-
Prawie 6 razy częściej zgłaszają wysoki poziom depresji
-
Ponad trzykrotnie większe prawdopodobieństwo używania nielegalnych narkotyków
-
3 razy bardziej narażone na wysokie ryzyko zakażenia HIV i innymi chorobami wenerycznymi
Które miejsca zakazały terapii konwersyjnej?
Według badań, prawie 700 000 dorosłych osób LGBTQ w USA otrzymało w pewnym momencie swojego życia jakąś formę terapii konwersyjnej. Około 350 000 z nich otrzymało ją jako nastolatki. Ale kilka stanów uznaje terapię konwersyjną za niehumanitarną, nieskuteczną, szkodliwą i dyskryminującą.
Jak dotąd 19 stanów, Waszyngton i Puerto Rico zakazały lub ograniczyły stosowanie terapii konwersyjnej, zwłaszcza w przypadku młodzieży poniżej 18 roku życia.
Stany te to:
-
Kalifornia
-
Colorado
-
Connecticut
-
Delaware
-
Hawaje
-
Illinois
-
Maine
-
Maryland
-
Massachusetts
-
Nevada
-
New Hampshire
-
New Jersey
-
Nowy Meksyk
-
Nowy Jork
-
Oregon
-
Rhode Island
-
Utah
-
Vermont
-
Virginia
Kilka miast i hrabstw uchwaliło również przepisy przeciwko stosowaniu terapii konwersyjnej na poziomie lokalnym.
Na całym świecie około 13 krajów ma zakaz lub regulacje przeciwko licencjonowanym ekspertom zdrowia psychicznego praktykującym terapię konwersyjną, w tym Brazylia, Norwegia, Argentyna i Niemcy.
