Jeśli masz schizofrenię, twój psychiatra lub psycholog prawdopodobnie rozpoczął leczenie od psychoterapii i leków. Ale czasami leki nie są wystarczająco skuteczne w kontrolowaniu halucynacji i innych objawów schizofrenii.
W takim przypadku lekarz może zalecić terapię stymulacji mózgu, która ma wspierać lub zastępować leki. Ten rodzaj terapii próbuje stymulować lub łagodzić pewne czynności mózgu za pomocą impulsów elektrycznych (które są przenoszone do elektrod w Twoim ciele lub generowane przez pola magnetyczne przyłożone do Twojej głowy). Najbardziej znana i najdłużej stosowana jest terapia elektrokonwulsyjna (ECT), ale może być zalecana każda z kilku innych terapii. Powszechne stereotypy dotyczące terapii stymulacji mózgu nie są prawdziwe, więc jeśli martwisz się o rzeczy, które usłyszałeś o tych terapiach, upewnij się, że znasz fakty od swojego lekarza.
Terapia elektrokonwulsyjna (ECT)
ECT jest najczęściej stosowana w leczeniu depresji, ale lekarze zalecają ją również jako pomoc w schizofrenii. W porównaniu z lekami, zaczyna działać szybciej (często w ciągu tygodnia), zwłaszcza u osób starszych. ECT może zmniejszyć szanse na nawrót choroby, o ile poddasz się zabiegom uzupełniającym. W jednym z badań, 77% osób ze schizofrenią odpowiedziało pozytywnie na ECT.
Przed zabiegiem ECT, otrzymasz znieczulenie ogólne i środek zwiotczający mięśnie, abyś nie poruszał się podczas zabiegu. Zespół medyczny monitoruje Twój oddech, tętno i ciśnienie krwi przez cały czas trwania zabiegu.
Elektrody są umieszczane w ściśle określonych miejscach na głowie. Przez około minutę mały prąd elektryczny przechodzi z elektrod do mózgu i celowo wywołuje napad. Dzięki znieczuleniu nie powinien Pan/Pani odczuwać bólu, ani nawet być świadomym impulsów elektrycznych. Budzisz się kilka minut po zabiegu. Ewentualna senność ustępuje zwykle po godzinie.
Zazwyczaj zabiegi ECT przeprowadza się około trzech razy w tygodniu, aż do ustąpienia objawów. Następnie, ECT może być potrzebne tak często jak raz w tygodniu lub tak rzadko jak co kilka miesięcy, aby zapobiec nawrotom objawów. Twój psychiatra może również przepisać leki na schizofrenię w tym czasie.
Efekty uboczne zabiegów ECT, które wpływają na twoją czujność umysłową są zazwyczaj łagodne i krótkotrwałe. Do najczęstszych należą:
-
Dezorientacja, trwająca zwykle od kilku minut do kilku godzin po zabiegu
-
Czasowa utrata pamięci, która może dotyczyć wydarzeń tuż przed ECT lub w ciągu kilku tygodni leczenia
-
Dyskomfort fizyczny, taki jak bóle głowy, bóle mięśni, mdłości, ból szczęki lub rozstrój żołądka
Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS)
Badacze medyczni, którzy spojrzeli wstecz na 15 lat leczenia, stwierdzili, że TMS (czasami nazywany powtarzalnym TMS lub rTMS) może być skuteczny w leczeniu objawów schizofrenii, zwłaszcza halucynacji dźwiękowych.
W przypadku leczenia TMS nie jest potrzebne znieczulenie. Podczas zabiegu cewka elektromagnetyczna jest przykładana do czoła, w pobliżu części mózgu odpowiedzialnej za regulację nastroju. Następnie z cewki wysyłane są do mózgu krótkie impulsy elektromagnetyczne. Impulsy te z kolei wyzwalają małe prądy elektryczne, które stymulują komórki nerwowe w tej części mózgu.
Sesja TMS trwa zwykle od 30 do 60 minut. Podczas podawania impulsów może być odczuwane lekkie pukanie lub stukanie w głowie. Niektórzy lekarze preferują leczenie TMS, ponieważ skupia się ono na bardziej specyficznym obszarze mózgu niż ECT, co minimalizuje skutki uboczne.
Te efekty uboczne mogą obejmować:
-
Łagodne do umiarkowanych bóle głowy lub dyskomfort skóry głowy
-
Napinanie lub mrowienie mięśni skóry głowy, szczęki lub twarzy podczas leczenia
-
Krótkotrwała światłowstręt
-
Problemy z uszami spowodowane dźwiękami maszyn (zatyczki do uszu mogą pomóc)
Głęboka stymulacja mózgu (DBS)
DBS to rodzaj operacji mózgu zarezerwowany dla osób, u których nie można kontrolować objawów za pomocą leków. Przed operacją lekarze wykonują badania, aby upewnić się, że zabieg jest dla Ciebie odpowiedni. Wykonają również rezonans magnetyczny lub inne badanie obrazowe mózgu w celu wyznaczenia obszaru mózgu, w którym zostaną wszczepione elektrody.
W trakcie przygotowań do operacji, będziesz miał ogoloną głowę. Podczas operacji mózgu może Pan/Pani być nieprzytomny/a dzięki znieczuleniu ogólnemu lub pozostać przytomny/a dzięki znieczuleniu miejscowemu stosowanemu na skórze głowy. Głowa będzie podtrzymywana przez solidną ramę, aby zapobiec jej przemieszczaniu się podczas operacji. W drugiej części zabiegu - operacji ściany klatki piersiowej - pacjent otrzymuje znieczulenie ogólne.
Chirurg wywierca dwa otwory w czaszce i wprowadza smukłe rurki, przez które umieszcza się elektrody po obu stronach określonej części mózgu. Podczas operacji na ścianie klatki piersiowej chirurg podłącza do tych elektrod przewody, które łączą się z generatorami zasilanymi bateriami, wszczepionymi w klatkę piersiową. Począwszy od kilku tygodni po operacji, generator jest aktywowany, aby wysyłać impulsy elektryczne do elektrod. Impulsy te mogą być ciągłe lub można je wyłączyć w określonych godzinach.
Jak każda operacja, DBS niesie ze sobą pewne ryzyko, takie jak:
-
Udar podczas zabiegu
-
Zakażenie
-
Uczucie dezorientacji lub zamieszania
-
Nieodpowiedzialne ruchy lub zmiany nastroju
-
Światłowstręt
Stymulacja nerwu błędnego (VNS)
VNS obejmuje również zabieg chirurgiczny, który lekarz może zalecić, jeśli leki lub ECT nie okazały się skuteczne. Operacja może być przeprowadzona w warunkach ambulatoryjnych, ale może być konieczne pozostanie w szpitalu na noc.
Przed operacją konieczne może być odstawienie leków i unikanie jedzenia na noc przed operacją. Przeprowadza się również badanie fizyczne i badania krwi, a także przyjmuje się antybiotyki, aby zapobiec zakażeniom podczas operacji.
Operacja trwa zazwyczaj około 90 minut. Otrzymuje się znieczulenie ogólne i pozostaje się nieprzytomnym przez cały czas trwania zabiegu lub znieczulenie miejscowe i pozostaje się przytomnym.
Chirurg wykonuje dwa cięcia (nacięcia): jedno na klatce piersiowej lub pod pachą, a drugie po lewej stronie szyi. Następnie wszczepia w klatkę piersiową urządzenie wielkości stopera, zwane generatorem impulsów. Urządzenie to jest połączone z przewodem, który następnie chirurg podłącza do długiego nerwu biegnącego od pnia mózgu do klatki piersiowej i brzucha. Kilka tygodni po zabiegu lekarz aktywuje generator impulsów, aby dostarczyć impulsy elektryczne (o różnym czasie trwania i częstotliwości) do nerwu, który z kolei wysyła wiadomości do mózgu.
Zabieg VNS wiąże się z ryzykiem, takim jak ból wokół cięć chirurgicznych, infekcje i tymczasowy paraliż strun głosowych. Niektóre możliwe efekty uboczne to:
-
Chrypka i zmiany głosu
-
Ból gardła i trudności w połykaniu
-
Kaszel
-
Bóle głowy
Magnetyczna terapia napadów (MST)
MST jest podobna do TMS, ponieważ wykorzystuje impulsy magnetyczne, a nie prąd. Jednak podobnie jak ECT, ma na celu wywołanie napadu, dlatego potrzebne jest znieczulenie ogólne i środek zwiotczający mięśnie. MST jest we wczesnych fazach testów na zaburzenia psychiczne, ale badacze medyczni są zachęceni wstępnymi wynikami. Efekty uboczne są podobne do tych z ECT, ale ustępują szybciej.
Zrozum swoje możliwości
Różne opcje terapii stymulacji mózgu w leczeniu schizofrenii różnią się znacznie pod względem techniki i historii. Przeprowadzaj badania na własną rękę i zadawaj lekarzowi wiele pytań podczas opracowywania planu leczenia, który najlepiej pasuje do twoich okoliczności.
