Benign prostatic hyperplasia, lub BPH, jest powiększony gruczoł krokowy. Jego objawy mogą przypominać raka prostaty, ale tak nie jest. Objawy BPH mogą być również trudne do odróżnienia od infekcji dróg moczowych i problemów z pęcherzem lub nerkami.
Twój lekarz może wykonać badania, takie jak cyfrowe badanie odbytnicy i biopsję, aby wiedzieć na pewno, czy masz BPH.
Po postawieniu diagnozy, leczenie może pomóc ci uniknąć komplikacji, takich jak infekcje dróg moczowych lub uszkodzenie pęcherza lub nerek.
7 pytań dotyczących BPH
Amerykańskie Towarzystwo Urologiczne posiada system oceny stopnia nasilenia objawów. Nazywa się on BPH Symptom Score Index.
Zawiera on 7 pytań dotyczących tego, co działo się z Tobą w ciągu ostatniego miesiąca. Są to:
Jak często czułeś, że nie byłeś w stanie całkowicie opróżnić pęcherza, kiedy skończyłeś sikać?
Jak często zdarzyło ci się, że musiałeś pójść ponownie w czasie krótszym niż 2 godziny po tym, jak skończyłeś?
Jak często zdarzało się, że zatrzymywałeś się i zaczynałeś podczas sikania?
Jak często zdarzało się, że trudno było ci czekać na załatwienie się?
Jak często zdarzało się, że miałeś słaby strumień?
Jak często musiałeś/aś naciskać lub wysilać się, aby zacząć oddawać mocz?
Ile razy w ciągu nocy musisz wstać i skorzystać z toalety?
Każdemu pytaniu przypisane są punkty od 0 (wcale) do 5 (prawie zawsze). Wynik pokaże, czy BPH jest łagodny czy ciężki i będzie wskazówką dla leczenia.
Diagnoza
W celu postawienia diagnozy możesz udać się do swojego zwykłego lekarza lub do urologa, który jest specjalistą w zakresie chorób układu moczowego i męskiego układu rozrodczego. Będzie to prawdopodobnie obejmowało następujące czynności:
Historia medyczna: Najpierw zadadzą Ci pytania dotyczące Twojego zdrowia i wszelkich leków, które przyjmujesz.
Ogólne fizyczne: Następnie będziesz miał egzamin fizyczny. Lekarz będzie czuć swój brzuch i pachwiny obszary, aby sprawdzić, czy nie ma żadnych guzków.
Cyfrowe badanie rektalne: Jest to sposób, aby lekarz mógł wyczuć, czy Pana prostata jest powiększona. Prostata znajduje się tuż obok odbytnicy.
Najpierw pochyli się Pan nad stołem do badania lub położy się Pan na boku z kolanami podciągniętymi do klatki piersiowej. Lekarz delikatnie wsunie do odbytu posmarowany palec w rękawiczce, aby wyczuć prostatę. Wyczuje on wszelkie narośla lub guzki.
Może Pan odczuwać potrzebę siusiania lub niewielki dyskomfort, ale badanie powinno być szybkie.
Inne badania
Te testy mogą szukać innych przyczyn objawów BPH, takich jak infekcja dróg moczowych, problem z pęcherzem lub rak prostaty.
Badanie moczu. W tym celu, będziesz sikać do kubka. Traktowany kawałek papieru umieszczony w moczu może pokazać, czy masz infekcję. Może być również sprawdzony pod kątem małych śladów krwi, które mogą sygnalizować raka pęcherza lub inne schorzenia.
Badanie krwi. Może ono sprawdzić poziom dwóch chemicznych produktów odpadowych: kreatyniny i azotu mocznikowego we krwi. Wysoki ich poziom może oznaczać, że Twoje nerki nie pracują tak dobrze, jak powinny.
-
Test PSA. Badanie to polega na sprawdzeniu stężenia we krwi tzw. antygenu swoistego dla prostaty (PSA). Zarówno BPH, jak i rak gruczołu krokowego mogą powodować zwiększenie stężenia PSA. Samo badanie nie może potwierdzić, że ma Pan BPH. Potrzebne będą również inne badania. Jeśli poziom PSA jest wysoki i lekarz podejrzewa raka, prawdopodobnie zostanie wykonana biopsja prostaty.
Badania urodynamiczne. Ta grupa badań sprawdza, jak dobrze trzymasz i wypuszczasz mocz w pęcherzu i cewce moczowej, czyli wąskiej rurce w penisie, przez którą przepływa siusiu i nasienie. Testy te możesz otrzymać w gabinecie lekarskim lub w szpitalu.
-
Pomiar zalegania moczu sprawdza, ile moczu pozostało w twoim pęcherzu po tym, jak pójdziesz do łazienki. Najpierw zostaniesz poproszony o wysikanie się. Następnie lekarz umieści cienką rurkę zwaną cewnikiem w twojej cewce moczowej. Rurka zostanie przewleczona do twojego pęcherza, aby usunąć mocz, który pozostał w środku. Ta resztka płynu jest mierzona. Można to również sprawdzić za pomocą ultrasonografu biurowego lub skanera pęcherza moczowego. Zimną galaretkę umieszcza się nad pęcherzem, a ultrasonograf mierzy pozostawiony mocz.
-
Uroflowmetria mierzy, jak szybko oddajesz mocz. Nazywa się to szybkością przepływu. Podczas badania będziesz sikał do specjalnej toalety lub pojemnika. Wolny przepływ może oznaczać, że masz słabe mięśnie pęcherza lub blokadę w drogach moczowych.
-
Ciśnienie urodynamiczne wykorzystuje miernik, aby dowiedzieć się, jak duże musi być ciśnienie w twoim pęcherzu, abyś mógł się wysikać. Testuje również szybkość przepływu. Test ten może wykazać, czy powiększona prostata blokuje przepływ z twojego pęcherza.
Cystoskopia. Badanie to pozwala lekarzowi zobaczyć wnętrze cewki moczowej i pęcherza. Najpierw otrzymasz leki, abyś nie czuł bólu. Zazwyczaj jesteś przytomny podczas tego szybkiego zabiegu. Może wystąpić lekki dyskomfort, na który pomaga znieczulenie miejscowe.
Lekarz wprowadzi rurkę zwaną cystoskopem przez cewkę moczową do pęcherza. Rurka ta ma na jednym końcu soczewkę, która pozwala im szukać problemów wewnątrz twoich dróg moczowych.
USG transrektalne. Badanie ultrasonograficzne wykorzystuje fale dźwiękowe do uzyskania obrazu gruczołu krokowego. Może ono wykazać, czy jest on powiększony lub czy masz guz. Badanie to można wykonać w gabinecie lekarskim lub w szpitalu.
Technik wprowadzi do odbytu cienkie urządzenie zwane przetwornikiem. W miarę przesuwania się urządzenia, będzie ono uwidaczniać różne części gruczołu krokowego.
Biopsja. W przypadku tego badania najpierw otrzyma Pan leki, aby nie odczuwał Pan bólu. Lekarz użyje ultrasonografii, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego, aby obejrzeć Pana gruczoł krokowy. Następnie użyje igły, aby pobrać kawałek tkanki. Próbka zostanie wysłana do laboratorium, gdzie technik obejrzy ją pod mikroskopem, aby stwierdzić, czy jest ona rakowa.
Porozmawiaj z lekarzem o wynikach swoich badań. Upewnij się, że rozumiesz, co one oznaczają i jak wpłyną na Twoje leczenie.
