Ssanie kciuka, znane również jako ssanie bez pokarmu, jest normalnym odruchem, który rozpoczyna się przed narodzinami. Dzieci mogą ssać kciuki, inne palce, dłonie lub inne przedmioty, takie jak smoczki czy koce. Jest to dla nich kojące i relaksujące, dzięki czemu czują się bezpieczniej. Jest to również jeden ze sposobów, w jaki zaczynają poznawać świat.
Jak ssanie wpływa korzystnie na niemowlęta
Dzieci ssą palce i inne przedmioty, kiedy czują się zestresowane. Pomaga im to rozładować napięcie i uspokoić się, gdy są zdenerwowane. Ponad 70% dzieci w wieku od dwóch do pięciu lat wykazuje jakiś rodzaj nieodżywczego nawyku ssania, przy czym liczba ta spada wraz z wiekiem.
Inną korzyścią płynącą z ssania kciuka jest wystawienie dzieci na działanie codziennych zarazków we wczesnym okresie życia. Stwierdzono, że pomaga to wzmocnić ich układ odpornościowy i zmniejszyć powszechne alergie u dorosłych.
Zalety i wady smoczków
Podczas gdy niektórzy rodzice wolą dawać dziecku smoczek, inni uważają, że używanie przedmiotu do uspokojenia dziecka jest szkodliwe, że smoczki są niehigieniczne i że smoczki stwarzają problemy przy karmieniu piersią. Jednak jeśli smoczek jest używany zamiast ssania kciuka, jest on ogólnie nieszkodliwy i może zaspokoić potrzebę dziecka do kontynuowania ssania po karmieniu.
Innym powodem, dla którego warto rozważyć smoczek jest to, że można go zabrać, gdy dziecko podrośnie, co sprawia, że nawyk ssania jest łatwiejszy do przełamania niż w przypadku kciuków czy palców.
Inne zalety smoczków w porównaniu z ssaniem kciuka to:
-
Smoczki można łatwo czyścić.
-
Smoczek jest wykonany z miękkiego materiału.
-
Zmniejsza się napięcie na zęby
Czynniki wpływające na bezpieczeństwo smoczka
Chociaż smoczki mogą być używane bezpiecznie, istnieje kilka wskazówek, o których należy pamiętać:
-
Używaj smoczka po karmieniu, a nie przed lub między posiłkami. Pozwól dziecku podjąć decyzję.
-
Używaj smoczków wykonanych z twardego, jednoczęściowego materiału, który można sterylizować. Smoczek powinien być miękki i wentylowany małymi otworami, a tarcza powinna być szersza niż usta dziecka.
-
Nie należy wiązać smoczka wokół szyi dziecka ani przywiązywać go do łóżeczka lub wózka. Może to spowodować ryzyko zadławienia się.
-
Upewnij się, że dziecko jest jedyną osobą, która wkłada smoczek do ust.
-
Nie należy zanurzać smoczka w miodzie ani słodzić go w żaden inny sposób ?
Ryzyko związane z ssaniem kciuków
Większość dzieci zaprzestaje ssania do czwartego roku życia, zanim pojawią się zęby drugorzędne. Jeśli nawyk ten jest kontynuowany, może pojawić się kilka problemów: mogą powstać modzele, zainfekować skórę wokół paznokcia lub paznokieć może zostać zdeformowany.
Zwiększa również ryzyko przesunięcia przednich zębów poza osiowość, powodując lukę między przednimi zębami górnymi i dolnymi. W zależności od tego, jak długo trwa ssanie kciuka, poważne deformacje zębów mogą wymagać operacji.?
Przedni zgryz otwarty może prowadzić do innych problemów zdrowotnych i emocjonalnych, w tym:
-
Zgryz krzyżowy tylny
-
Plucie podczas mówienia
-
Lizanie
-
Zużycie zębów trzonowych
-
Zakłopotanie podczas mówienia lub uśmiechania się?
Zapobieganie szkodliwym skutkom nawyku ssania
Jeśli ssanie kciuka jest jednym ze sposobów zwrócenia uwagi dziecka, ignorowanie go może wystarczyć, aby powstrzymać to zachowanie. Jeśli jednak nawyk ten trwa dłużej niż do czwartego roku życia, rodzice powinni spróbować pomóc dziecku zerwać z nim.
Zacznij od wyjaśnienia dziecku w prosty sposób powodów tego zachowania i zapewnij mu pozytywne wsparcie poprzez pochwały i delikatne przypomnienia.
Możesz również wyznaczyć dziecku cele, np. nie ssać tuż przed snem. Kiedy dziecko przestanie, możesz je dodatkowo pochwalić i nagrodzić. Jeśli zauważysz, że dziecko ssie, gdy jest niespokojne, spróbuj usunąć źródło niepokoju i daj mu uścisk, słowa pocieszenia, a może nawet pluszowe zwierzątko do potrzymania.
Inne uwagi
Pierwsza wizyta u dentysty powinna odbyć się w momencie pojawienia się pierwszego zęba, czyli około 12 miesiąca życia dziecka, a następnie regularne wizyty. Dentysta zbada tkanki miękkie jamy ustnej, podniebienie i wyrastające zęby. W przypadku wystąpienia problemu istnieje kilka metod leczenia ssania kciuka, w tym poradnictwo dla rodziców/pacjentów, aparaty ustne lub modyfikacja zachowań.
Jeśli dentysta uzna, że konieczne jest zastosowanie aparatu ustnego, istnieje kilka opcji, w tym:
-
Pionowa klatka: rozciągnięta tuż za dolnymi zębami, aby zapobiec przesuwaniu się języka. Na szczycie podniebienia można dodać perłę, aby przyuczyć język.
-
Grabie na siano: cienki drut przylutowany do opasek na pierwszych trzonowcach i pionowe grabie są przedłużone tuż za dolnymi zębami. Grabie mogą być tak długie lub szerokie, jak życzy sobie tego lekarz.
-
Pasek podniebienny: aparat utrzymujący przestrzeń. Składa się z dwóch metalowych pasków przymocowanych do górnych pierwszych zębów trzonowych połączonych drutem, który biegnie wzdłuż górnej części jamy ustnej. Celem tego aparatu jest zapobieganie przesuwaniu się górnych zębów trzonowych. Aparat podniebienny jest niewyjmowalny.
-
Szopka podniebienna: metalowe pierścienie, które są umieszczone za górnymi przednimi zębami. Przeszkadzają one w odczuwaniu komfortu, jaki daje dziecku ssanie kciuka. Po założeniu łóżeczka podniebiennego dentysta może pozostawić je tam na kilka miesięcy, więc dziecko może być zmuszone do życia z tego rodzaju urządzeniami przez dłuższy czas.
