Choroba Parkinsona, podobnie jak wiele innych chorób przewlekłych, wpływa na pacjenta zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że nie jesteś sam. Jeśli potrzebujesz pomocy w radzeniu sobie z chorobą Parkinsona, rozważ skorzystanie z pomocy doradcy.
Decyzja o skorzystaniu z pomocy doradcy jest ważnym krokiem. Zbyt często ludzie nie korzystają z pomocy, ponieważ czują się winni, zawstydzeni lub zażenowani. Podejmując decyzję o skorzystaniu z pomocy, dokonali Państwo wyboru, aby poczuć się lepiej i poprawić jakość swojego życia. Usługi doradcze powinny być wybierane z uwagą, aby spełnić Twoje potrzeby. Współpracując z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia psychicznego i lekarzem, można opracować właściwy plan leczenia.
Od czego zacząć?
Po pierwsze, razem z lekarzem powinieneś sprawdzić, jak ty i osoby z twojego otoczenia radzicie sobie z chorobą. Bardzo ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że objawy fizyczne i niepełnosprawność spowodowane przez chorobę Parkinsona mogą mieć duży wpływ na perspektywy psychiczne i zdrowie, jak również zdrowie psychiczne osób z otoczenia.
Zmiany biochemiczne zachodzące w mózgu przy chorobie Parkinsona mogą prowadzić do depresji. Depresja jest realną częścią choroby tak samo jak drżenie czy spowolnienie ruchów. U niektórych osób konieczne jest leczenie medyczne depresji.
Jeśli czujesz się przygnębiony, twój lekarz może skierować cię do dostawcy zdrowia psychicznego, który przeprowadzi ocenę, lub przegląd twojego zdrowia psychicznego. Do specjalistów od zdrowia psychicznego należą terapeuci rodzinni, pracownicy socjalni, psycholodzy, psychiatrzy i inni specjaliści.
Ocena służy do zdiagnozowania problemu i określenia najlepszego leczenia. Zostaniesz poproszony o opisanie wszelkich objawów, jakie miałeś (emocjonalnych, psychicznych i fizycznych) oraz historii choroby. Możesz otrzymać ankietę z pytaniami i odpowiedziami.
Co dzieje się po ocenie?
Po zakończeniu oceny można wybrać plan leczenia. W tym czasie pacjent i doradca mogą omówić:
-
Najlepszy rodzaj doradztwa.
-
Najlepsze warunki udzielania porad (biuro doradcy, przychodnia, szpital, ośrodek leczenia stacjonarnego).
-
Kto zostanie włączony do leczenia (tylko Ty, członkowie rodziny, inne osoby z podobnymi problemami).
-
Jak często powinieneś chodzić na poradę.
-
Jak długo może trwać poradnictwo.
-
Wszelkie leki, które będą potrzebne.
Jakie rodzaje doradztwa są dostępne?
Poniższa lista zawiera krótki opis popularnych rodzajów poradnictwa. Mogą one być stosowane razem lub osobno, w zależności od planu leczenia.
Poradnictwo w zakresie interwencji kryzysowej.
W nagłych przypadkach (takich jak początkowa rozpacz nad diagnozą), doradca pomoże Państwu przejść przez kryzys i skieruje Państwa do dalszego doradztwa lub opieki medycznej, jeśli zajdzie taka potrzeba. Usługi te świadczone są przez środowiskowe agencje zdrowia, telefony zaufania i gorące linie.
Poradnictwo indywidualne.
W tym przypadku pacjent spotyka się z doradcą w cztery oczy. Porady często odbywają się w zaciszu gabinetu doradcy. Ten rodzaj doradztwa sprawdza się, gdy problemy pochodzą głównie od Ciebie, Twoich wzorców myślenia i zachowań. Ponadto, niektóre problemy są bardzo osobiste i trudno je skonfrontować z innymi osobami. Jeśli doświadczają Państwo depresji, niepokoju lub smutku w związku z chorobą Parkinsona, ten rodzaj doradztwa może być odpowiedni.
Terapia rodzinna.
Diagnoza choroby Parkinsona może mieć wpływ na całą rodzinę. Jeśli jesteś głównym żywicielem rodziny, mogą pojawić się problemy finansowe. Jeśli zajmujesz się domem, może być konieczne wprowadzenie zmian w podziale obowiązków. Te codzienne obciążenia w połączeniu z emocjonalnymi skutkami radzenia sobie z przewlekłą chorobą mają ogromny wpływ na dynamikę rodziny.
Terapia rodzinna może pomóc członkom rodziny rozwiązać problemy między sobą. Może również pomóc im w przyjęciu sposobów pomagania innym członkom rodziny w lepszym radzeniu sobie. Członkowie rodziny mogą dowiedzieć się, jak działania i sposoby komunikowania się mogą pogorszyć problemy. Z pomocą można zbadać i przećwiczyć nowe i lepsze sposoby komunikacji.
Terapia grupowa.
Podczas terapii grupowej dołączasz do grupy, aby wspólnie omówić problemy. Sesję prowadzi doradca. Członkowie grupy często mają ten sam problem, ale nie zawsze. Sesja grupowa stanowi miejsce, w którym ludzie mogą zwierzać się innym, którzy rozumieją ich problemy. Mogą też dowiedzieć się, jak widzą siebie i jak widzą ich inni. Członkowie zyskują siłę, wiedząc, że nie są sami ze swoimi problemami.
Leczenie w ośrodkach zamkniętych.
W przypadku tego typu terapii, pacjent mieszka w ośrodku leczniczym. Długość pobytu może być różna, w zależności od programu leczenia i postępów terapii. Program może trwać ponad rok lub tylko tydzień lub dwa. Do ośrodków należą szpitale, obiekty przypominające domy i kliniki.
Skupia się głównie na swoich problemach i powrocie do zdrowia. Inne zajęcia, takie jak praca, rodzina i hobby, schodzą na dalszy plan wobec leczenia. W większości programów codziennie otrzymujesz porady i uczestniczysz w regularnej terapii grupowej. Po zakończeniu leczenia w ośrodku stacjonarnym może być potrzebna dodatkowa pomoc.
Grupy samopomocy i wsparcia.
Obejmują one sieć osób z podobnymi problemami. Grupy te zazwyczaj spotykają się regularnie bez udziału terapeuty lub doradcy.
