Nowe opcje leczenia depresji dwubiegunowej nadal się rozwijają (sponsorowane)

Informacje na temat depresji dwubiegunowej i możliwości jej leczenia.

Nowe metody leczenia depresji dwubiegunowej wciąż się rozwijają

Współautor: dr Greg Mattingly, profesor kliniczny Washington University School of Medicine w St. Louis, MO i partner w St. Charles Psychiatric Associates, Midwest Research Group w St. Charles, MO.

Ten artykuł jest sponsorowany przez Intra-Cellular Therapies. Dr Mattingly świadczy płatne usługi konsultacyjne dla Intra-Cellular Therapies.

Zaburzenie dwubiegunowe (bipolar I lub II) to choroba psychiczna, która charakteryzuje się niezwykłymi wahaniami emocji lub zachowania. Wahania te, czyli epizody nastroju, mogą powodować zarówno obniżenie (depresja), jak i podwyższenie (mania). Podczas gdy wahania nastroju pomiędzy dołkami i wzlotami mogą być częste, depresja dwubiegunowa (dołki) występuje znacznie częściej niż epizody maniakalne lub hipomaniakalne (wzloty).

Jeśli uważasz, że możesz mieć zaburzenia dwubiegunowe, nie jesteś sam. Zaburzeniami dwubiegunowymi dotkniętych jest około 11 milionów dorosłych w Stanach Zjednoczonych, co czyni je naprawdę powszechnym stanem. Jest to również druga wiodąca przyczyna niepełnosprawności wśród powszechnych schorzeń psychicznych i fizycznych na świecie, przy czym 87% pacjentów zgłasza poważne upośledzenie z powodu epizodów depresyjnych.

Zrozumienie różnych typów zaburzeń dwubiegunowych

Choroba dwubiegunowa typu I charakteryzuje się tym, że wystąpił co najmniej jeden epizod maniakalny, który trwał tydzień lub dłużej, lub wymagał hospitalizacji. Poczucie utraty kontaktu z rzeczywistością może wystąpić do 75% epizodów maniakalnych i może powodować znaczne upośledzenie funkcjonowania. Oprócz epizodów maniakalnych, pacjenci z dwubiegunówką I często zmagają się z epizodami depresji. W czasie choroby osoby spędzają 70% czasu zmagając się z depresją.

W przypadku dwubiegunówki II brak jest skrajnych stanów wysokich, które obserwuje się w dwubiegunówce I, a epizody depresyjne występują częściej i mają większe nasilenie. Podczas choroby osoby z dwubiegunówką II spędzają 81% czasu zmagając się z depresją.

Badania pokazują, że dwie na trzy osoby z zaburzeniem dwubiegunowym (I lub II) są początkowo błędnie diagnozowane z dużą depresją zamiast z zaburzeniem dwubiegunowym. Średnio osoby, które są źle zdiagnozowane, odwiedzają 4 lekarzy, zanim otrzymają dokładną diagnozę choroby dwubiegunowej.

Wpływ depresji dwubiegunowej

Chociaż istnieją zasadnicze różnice pomiędzy oznakami i objawami choroby dwubiegunowej I i II, osoby cierpiące na dwubiegunówkę I lub II przez większość czasu zmagają się z depresją. Podczas epizodu depresji dwubiegunowej osoby często czują się smutne lub pozbawione nadziei, mogą stracić zainteresowanie lub przyjemność z większości czynności i mogą doświadczać zmagań z gniewem i emocjami. Epizody depresji dwubiegunowej są często bardzo osłabiające w codziennym życiu i mogą zniszczyć przyjaźnie, związki i ogólne codzienne funkcjonowanie.

Plan leczenia depresji dwubiegunowej

Chociaż przyczyna choroby dwubiegunowej nie jest w pełni poznana, naukowcy starają się dowiedzieć, jak najlepiej leczyć depresję dwubiegunową. Ponieważ około 69% osób z zaburzeniami dwubiegunowymi otrzymuje początkowo błędną diagnozę, ważne jest, aby pacjenci odbyli otwartą rozmowę z lekarzem i szczerze opowiedzieli o swoich objawach i o tym, jak wpływają one na ich codzienne życie. Pomoże to w postawieniu właściwej diagnozy i ostatecznie w ustaleniu odpowiedniego planu leczenia.

Nową opcją leczenia dla osób zmagających się z depresją dwubiegunową jest CAPLYTA? (lumateperone). CAPLYTA to lek wydawany na receptę raz dziennie, który może leczyć epizody depresyjne u osób dorosłych z dwubiegunową I lub II i może być przyjmowany samodzielnie lub razem z litem lub walproinianem.

Aby dowiedzieć się więcej o leku CAPLYTA, odwiedź stronę www.caplyta.com.

Ważne informacje dotyczące bezpieczeństwa

Leki takie jak CAPLYTA mogą zwiększać ryzyko śmierci u osób starszych, które straciły kontakt z rzeczywistością (psychoza) z powodu dezorientacji i utraty pamięci (demencja). CAPLYTA nie jest zatwierdzona do leczenia osób z psychozą związaną z demencją.

CAPLYTA i leki przeciwdepresyjne mogą zwiększać myśli i działania samobójcze u niektórych dzieci, młodzieży i młodych dorosłych, zwłaszcza w ciągu pierwszych kilku miesięcy leczenia lub po zmianie dawki. Depresja i inne poważne choroby psychiczne są najważniejszymi przyczynami myśli i działań samobójczych. Pacjenci i ich rodziny lub opiekunowie powinni obserwować nowe lub nasilające się objawy depresji, zwłaszcza nagłe zmiany nastroju, zachowań, myśli lub uczuć. Jest to bardzo ważne po rozpoczęciu stosowania leku CAPLYTA lub leku przeciwdepresyjnego lub po zmianie dawki. Należy natychmiast zgłosić lekarzowi każdą zmianę tych objawów.

Nie należy przyjmować leku CAPLYTA, jeśli jesteś uczulony na którykolwiek z jego składników. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej (np. wysypki, swędzenia, pokrzywki, obrzęku języka, warg, twarzy lub gardła) należy skorzystać z pomocy medycznej.

CAPLYTA może powodować poważne działania niepożądane, w tym:

• Udar (problemy mózgowo-naczyniowe) u osób starszych z psychozą związaną z demencją, który może prowadzić do śmierci.

• Złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS): wysoka gorączka, dezorientacja, zmiany w oddychaniu, tętnie i ciśnieniu krwi, sztywne mięśnie i zwiększona potliwość; mogą to być objawy rzadkiego, ale potencjalnie śmiertelnego stanu. Należy skontaktować się z lekarzem lub udać się na pogotowie, jeśli wystąpią oznaki i objawy NMS.

• Niekontrolowane ruchy ciała (dyskineza tardialna, TD) w obrębie twarzy, języka lub innych części ciała. TD może nie ustąpić, nawet jeśli przestaniesz przyjmować lek CAPLYTA. Może również wystąpić po zaprzestaniu przyjmowania leku.

• Problemy z metabolizmem, w tym wysoki poziom cukru we krwi, cukrzyca, zwiększony poziom tłuszczu (cholesterolu i trójglicerydów) we krwi i przyrost masy ciała. Lekarz powinien sprawdzić poziom cukru we krwi, poziom tłuszczu i wagę przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia lekiem CAPLYTA. Ekstremalnie wysoki poziom cukru we krwi może prowadzić do śpiączki lub śmierci. Poinformuj swojego lekarza, jeśli masz objawy wysokiego poziomu cukru we krwi, które obejmują uczucie dużego pragnienia, głodu, mdłości, osłabienia/zmęczenia lub potrzebę oddawania moczu częściej niż zwykle.

• Niska liczba białych krwinek. Lekarz może wykonać badania krwi podczas pierwszych kilku miesięcy leczenia lekiem CAPLYTA.

• Obniżenie ciśnienia krwi (niedociśnienie ortostatyczne). Możesz odczuwać zawroty głowy lub omdlenia, jeśli zbyt szybko podniesiesz się z pozycji siedzącej lub leżącej.

• Upadki. Lek CAPLYTA może wywoływać senność lub zawroty głowy, może powodować spadek ciśnienia krwi przy zmianie pozycji (niedociśnienie ortostatyczne) oraz może spowalniać myślenie i zdolności motoryczne, co może prowadzić do upadków powodujących złamania kości lub inne urazy.

• Napady (drgawki).

• Senność, uczucie zmęczenia, trudności z myśleniem i wykonywaniem normalnych czynności. Do czasu poznania wpływu leku CAPLYTA na pacjenta, nie należy prowadzić pojazdów, obsługiwać ciężkich maszyn ani wykonywać innych niebezpiecznych czynności.

• Problemy z kontrolowaniem temperatury ciała, przez co czujesz się zbyt ciepło. Należy unikać przegrzania lub odwodnienia podczas stosowania leku CAPLYTA.

• Trudności w połykaniu, które mogą spowodować przedostanie się pokarmu lub płynu do płuc.

Najczęstsze działania niepożądane leku CAPLYTA to senność, zawroty głowy, nudności i suchość w ustach.

To nie wszystkie możliwe działania niepożądane leku CAPLYTA. Poinformuj lekarza, jeśli masz lub miałeś problemy z sercem lub udarem, wysokie lub niskie ciśnienie krwi, cukrzycę lub wysoki poziom cukru we krwi, problemy z cholesterolem, masz lub miałeś napady (drgawki), problemy z nerkami lub wątrobą, lub niską liczbę białych krwinek. CAPLYTA może powodować problemy z płodnością u kobiet i mężczyzn. Należy poinformować lekarza o zajściu w ciążę lub zamiarze zajścia w ciążę podczas stosowania leku CAPLYTA. CAPLYTA może powodować nieprawidłowe ruchy mimowolne i (lub) objawy odstawienia u noworodków narażonych na działanie leku CAPLYTA w trzecim trymestrze. Podczas stosowania leku CAPLYTA nie należy karmić piersią. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych lekach. CAPLYTA może wpływać na sposób działania innych leków, a inne leki mogą wpływać na sposób działania leku CAPLYTA, powodując możliwe poważne działania niepożądane. Nie należy rozpoczynać ani przerywać stosowania żadnych leków podczas przyjmowania leku CAPLYTA bez rozmowy z pracownikiem służby zdrowia. Zachęcamy do zgłaszania negatywnych skutków ubocznych leków na receptę. Skontaktuj się z Intra-Cellular Therapies, Inc. pod numerem 1-888-611-4824 lub FDA pod numerem 1-800-FDA-1088 lub www.fda.gov/medwatch.

Należy zapoznać się z przewodnikiem po lekach, w tym z ostrzeżeniami zawartymi w ramce.

Lek CAPLYTA jest dostępny w kapsułkach o mocy 42 mg.

Jeśli cierpisz na depresję dwubiegunową, już dziś porozmawiaj ze swoim lekarzem o leku CAPLYTA.

Referencje:

US-CAP-2200071

3/22

lekarz nie popiera żadnego konkretnego produktu, usługi lub leczenia.