Mioklonie to nagłe skurcze mięśni, których nie możesz kontrolować. Mogą one być normalne lub mogą być oznaką problemu zdrowotnego, takiego jak stwardnienie rozsiane, demencja lub choroba Parkinsona. Dowiedz się więcej o rodzajach, objawach, przyczynach, diagnostyce, leczeniu, zapobieganiu i perspektywach dla myoclonus.
Mioklonie to nagłe skurcze mięśni, których nie można kontrolować. Mogą one być normalne - na przykład czkawka lub "początek snu" podczas zasypiania - lub mogą być oznaką poważnego stanu zdrowia, takiego jak stwardnienie rozsiane, demencja lub choroba Parkinsona.
Mioklonie mogą obejmować nagłe szarpanie, drżenie lub drgawki. Możesz mieć jeden epizod lub wiele z rzędu. Mogą one trwać do kilku minut.
Rodzaje mioklonii
Do rodzajów mioklonii należą:
-
Działanie. Wywoływane jest przez ruch. Może dotyczyć rąk, nóg, twarzy i głosu.
-
Fizjologiczny. Ten typ występuje u osób bez podstawowych problemów zdrowotnych. Powoduje czkawkę, drgawki, kiedy jesteś zaskoczony i skurcze, kiedy zasypiasz lub budzisz się.
-
Istotne. Drgawki lub szarpnięcia są jedynym objawem. Z czasem może się nasilać. Czasami występuje rodzinnie.
-
Objawowa (wtórna). Jest to spowodowane innym stanem zdrowia, takim jak infekcja, udar, guz mózgu, brak tlenu, kontakt z substancją chemiczną lub lekiem.
-
Wrażliwość na bodźce. Wywołują ją rzeczy w otaczającym Cię świecie, takie jak światła, hałas czy ruch.
-
Pień mózgu. Nagły hałas lub coś, co widzisz, może wywołać grymas. Łokcie, kolana, szyja i inne części ciała mogą się zginać.
-
Odruch korowy?Lekarze uważają, że jest to rodzaj epilepsji. Ludzie, którzy go mają, są skłonni do nagłych, przypominających szarpnięcia ruchów kończyn górnych i twarzy.
-
Podniebienie. Jest to drżenie dachu lub podniebienia miękkiego w ustach. Może obejmować twarz, język, przeponę i gardło. Te drgawki mięśni pojawiają się szybko. W ciągu minuty może ich być nawet 150. Ruchy mogą występować podczas snu.
-
Odruch siatkowaty. W tym rodzaju mioklonii mogą wystąpić drgawki lub szarpanie całego ciała. Czynnikami wyzwalającymi są ruchy lub coś, co widzisz lub słyszysz.
-
Sen. Mięśnie kurczą się podczas snu. Dotyczy to głównie ust, oczu, palców u rąk i nóg.
-
Epileptyczny. Zdarza się to u osób, które mają zaburzenia napadowe (epilepsję).
-
Postępująca padaczka miokloniczna (PME). Rodzaj mioklonii padaczkowych, to grupa chorób, które zwykle zaczynają się u dzieci i nastolatków. Mają one tendencję do pogarszania się z czasem.
Symptomy mioklonii
Spazmy miokloniczne to:
-
Nagłe
-
Krótka
-
Niekontrolowane
-
Wstrząsowe
-
Zróżnicowane pod względem siły i czasu
-
W jednej części ciała lub na całym ciele
-
Czasami na tyle poważne, że przeszkadzają w jedzeniu, mówieniu lub chodzeniu
Przyczyny mioklonii
Mioklonie występują, ponieważ twój układ nerwowy nie działa tak, jak powinien. Coś sprawia, że twoje komórki nerwowe nie są w stanie odpowiedzieć i wysyłają niewłaściwy sygnał do mięśni.
Lekarze uważają, że kilka części twojego mózgu może być w to zaangażowanych. Ale nie są pewni, co powoduje tę usterkę w twoim systemie nerwowym. Czasami nie ma żadnej przyczyny.
Jeśli masz stwardnienie rozsiane (MS), może to wynikać ze zmian lub urazów w twoim mózgu lub rdzeniu kręgowym.
Inne choroby układu nerwowego, które mogą powodować mioklonie to:
-
Udar mózgu
-
Guz mózgu
-
Choroba Alzheimera
-
Choroba Parkinsona i otępienie z ciałami Lewy'ego
-
choroba Creutzfelta-Jakoba
Czasami przyczyną jest stan chorobowy, taki jak:
-
Uraz głowy lub rdzenia kręgowego
-
Zakażenie
-
Niewydolność nerek lub wątroby
-
Reakcja na opioidy
-
Udar lub zawał serca, który uniemożliwia mózgowi dostęp do tlenu
-
zaburzenia metaboliczne, takie jak wysoki lub niski poziom cukru we krwi lub niski poziom wapnia lub sodu
Diagnoza mioklonii
Lekarz przeprowadzi badanie i zauważy, w których częściach ciała występują skurcze. Może zalecić badania takie jak:
-
Elektroencefalogram? (EEG). Badanie to śledzi i rejestruje wzorce aktywności elektrycznej w mózgu, aby ustalić, gdzie zaczynają się mioklonie. Lekarz umieści małe krążki (zwane elektrodami) na skórze głowy. Podłączy je do przewodów wysyłających sygnały do komputera.
-
Elektromiografia (EMG). Test ten sprawdza zdrowie mięśni i komórek nerwowych, które je kontrolują. Wykorzystuje elektrody do wyczuwania i rejestrowania sygnałów wysyłanych przez nerwy do mięśni.
-
MRI. Lekarz użyje tego badania, aby wykonać szczegółowe zdjęcia mózgu, rdzenia kręgowego i innych części ciała, które mogą być związane z chorobą.
Mogą również sprawdzić krew pod kątem innych przyczyn.
Leczenie mioklonii
Jeśli inny stan zdrowia jest przyczyną spazmów, lekarz będzie leczyć to.
Sam myoclonus może być trudny do leczenia. W zależności od przypadku, może być konieczne przyjmowanie kilku leków jednocześnie. Działają one na różne części Twojego mózgu.
Leczenie może obejmować:
-
Benzodiazepiny. Klonazepam (Klonopin) jest często pierwszym lekiem stosowanym przez lekarzy. Rozluźnia on mięśnie, aby zapobiec ich drganiom. Powszechne skutki uboczne obejmują uczucie senności i bycie nieco niezdarnym. Z tego powodu lekarz prawdopodobnie zacznie od bardzo małej dawki. Następnie będzie je zwiększał, aż objawy ustąpią.
-
Leki przeciwpadaczkowe. Leki takie jak lewetyracetam (Keppra), kwas walproinowy (Valproic) i prymidon (Mysoline) zapobiegają napadom u osób z padaczką. Mogą one również pomóc w leczeniu mioklonii. Efekty uboczne obejmują nudności, zmęczenie i zawroty głowy.
-
5-hydroksytryptofan (5-HTP). Jest to składnik budulcowy serotoniny. W niektórych badaniach stwierdzono, że pomaga on osobom z pewnymi formami mioklonii.
-
Zastrzyki z botoksu. Toksyna botulinowa "zamraża" mięśnie i zapobiega ich drganiom. Ta metoda może być skuteczna, jeśli mioklonie dotyczą tylko jednego obszaru ciała.
-
Operacja. Może być potrzebna do usunięcia zmiany w mózgu lub rdzeniu kręgowym, która powoduje objawy.
-
Głęboka stymulacja mózgu (DBS). Podczas tego zabiegu chirurgicznego lekarz umieszcza elektrody w mózgu i za pomocą drutu łączy je z urządzeniem wszczepionym w klatkę piersiową. Urządzenie wysyła sygnały, które blokują te, które powodują mioklonie. DBS może obniżyć liczbę drgań mięśni, ale jak w przypadku wszystkich operacji, istnieje ryzyko. Lekarze badają jego zastosowanie dla MS. W tej chwili jest on głównie stosowany w leczeniu choroby Parkinsona.
Perspektywa mioklonii
Jeśli nie masz choroby podstawowej, mioklonie prawdopodobnie nie będą problemem w życiu codziennym. Cięższe przypadki mogą powodować problemy z poruszaniem się, takie jak jedzenie, mówienie czy chodzenie. Lekarz będzie współpracował z pacjentem, aby złagodzić skurcze.
Zapobieganie urazom mioklonicznym
Nie ma sposobu, aby zapobiec myoclonus. Jednak specjaliści mogą pomóc Ci uniknąć urazów spowodowanych silnymi spazmami.
Twój lekarz może zalecić Ci wizytę u neuropsychiatry. Może on pomóc Ci wykryć czynniki wyzwalające i nauczyć się radzić sobie z problemami ruchowymi.
Praca z fizykoterapeutą może poprawić równowagę, siłę i koordynację.
